Table 2 shows weight loss during st

Table 2 shows weight loss during storage of uncoated mangoes compared to coated fruit. All samples underwent a gradual loss of weight during storage. Loss of weight of uncoated fruit was significantly greater than that of coated fruit after 5 days. At the end of storage, untreated mangoes showed 2.8% loss in weight, whereas the weight losses of coated samples were around 1.5%. These results highlight a protective action of coating against moisture loss, which has also been reported by several authors (Ali et al., 2011 Vásconez et al., 2009). The reduction in water loss can be attributed to an additional barrier against diffusion through the stomata (Paull et al., 1989). As can be observed in Table 2, incorporation of LPOS with and without iodine into the film-forming solution did not have any significant effect on weight loss reduction. Thumula (2006) showed also that the presence of lysozyme in chitosan coatings did not influence the loss of weight of tomatoes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 2 แสดงการสูญเสียน้ำหนักระหว่างการเก็บรักษามะม่วงเคลือบการเคลือบผลไม้ ตัวอย่างทั้งหมดแต่ละสูญเสียสมดุลของน้ำหนักระหว่างการเก็บรักษา สูญเสียน้ำหนักของผลไม้เคลือบได้อย่างมีนัยสำคัญมากกว่าที่เคลือบผลไม้หลังจาก 5 วัน ในตอนท้ายของการจัดเก็บ มะม่วงไม่ถูกรักษาพบร่วง 2.8% น้ำหนัก ในขณะที่การสูญเสียน้ำหนักอย่างเคลือบได้ประมาณ 1.5% ผลลัพธ์เหล่านี้เน้นการดำเนินการป้องกันของเคลือบกับสูญเสียความชื้น ซึ่งยังมีการรายงาน โดยผู้เขียนหลาย (Ali et al., 2011 Vásconez et al., 2009) การลดน้ำสูญเสียสามารถเกิดจากมีสิ่งกีดขวางเพิ่มเติมกับแพร่ผ่าน stomata (Paull et al., 1989) เป็นจะสังเกตได้จากในตารางที่ 2 ประสาน LPOS มี และไม่ มีไอโอดีนเป็นโซลูชันการขึ้นรูปฟิล์มได้ไม่มีผลใด ๆ อย่างมีนัยสำคัญในการลดความสูญเสียน้ำหนัก Thumula (2006) แสดงให้เห็นยังว่า ของ lysozyme ในเคลือบไคโตซานไม่มีผลต่อการสูญเสียของน้ำหนักของมะเขือเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นถึงการสูญเสียน้ำหนักระหว่างการเก็บรักษามะม่วงเคลือบผิวเมื่อเทียบกับผลไม้เคลือบ ตัวอย่างทั้งหมดได้รับการค่อยๆสูญเสียน้ำหนักระหว่างการเก็บรักษา การสูญเสียน้ำหนักของผลไม้เคลือบผิวอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าผลไม้เคลือบหลังวันที่ 5 ในตอนท้ายของการจัดเก็บมะม่วงได้รับการรักษาพบว่ามีการสูญเสีย 2.8% ของน้ำหนักในขณะที่การสูญเสียน้ำหนักของตัวอย่างที่เคลือบอยู่ประมาณ 1.5% ผลการศึกษานี้เน้นการดำเนินการป้องกันของสารเคลือบผิวป้องกันการสูญเสียความชุ่มชื้นซึ่งยังได้รับรายงานจากผู้เขียนหลายคน (อาลี et al., 2011 Vásconez et al., 2009) ในการลดการสูญเสียน้ำสามารถนำมาประกอบกับอุปสรรคเพิ่มเติมต่อการแพร่กระจายผ่านทางปากใบ (Paull et al., 1989) ในฐานะที่สามารถสังเกตได้ในตารางที่ 2 รวมตัวกันของ LPOs ที่มีและไม่มีสารไอโอดีนลงในการแก้ปัญหาการขึ้นรูปฟิล์มไม่ได้มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการลดการสูญเสียน้ำหนัก Thumula (2006) แสดงให้เห็นว่าการปรากฏตัวของไลโซไซม์ในการเคลือบไคโตซานไม่ได้มีผลต่อการสูญเสียน้ำหนักของมะเขือเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 2 แสดงการสูญเสียน้ำหนักในระหว่างการเก็บรักษามะม่วงเคลือบผิว เมื่อเทียบกับผลไม้เคลือบ ตัวอย่างทั้งหมด underwent ค่อยๆ สูญเสียน้ำหนักในระหว่างการเก็บรักษา การสูญเสียน้ำหนักของผลไม้เคลือบผิวอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นกว่าที่ของผลไม้เคลือบหลังจาก 5 วัน ในตอนท้ายของกระเป๋า มะม่วงดิบ พบร่วง 2.8% ในน้ำหนักและการสูญเสียน้ำหนักของตัวอย่างที่เคลือบอยู่ประมาณ 1.5%ผลลัพธ์เหล่านี้เน้นการปกป้องผิวจากการสูญเสียความชุ่มชื้น ซึ่งยังได้รับรายงานจากผู้เขียนหลาย ( Ali et al . , 2011 VA ́ sconez et al . , 2009 ) ลดการสูญเสียน้ำสามารถบันทึกเพิ่มเติมเป็นอุปสรรคต่อการแพร่กระจายผ่านทางปากใบ ( พอล et al . , 1989 ) ที่สามารถสังเกตได้ในโต๊ะ 2การ lpos ที่มีและไม่มีไอโอดีนในการให้โซลูชั่นที่ไม่มีผลใด ๆที่สำคัญในการลดการสูญเสียน้ำหนัก thumula ( 2006 ) พบว่า การปรากฏตัวของไลโซไซม์ในการเคลือบไคโตซานไม่มีผลต่อการสูญเสียน้ำหนักของมะเขือเทศ