Soon the rumor had spread around th

Soon the rumor had spread around the whole village. Someone was making
a delicious soup with a special stone. People came from every house to smell the
bubbling soup, and each of them brought an extra ingredient to make the soup taste
even better. They were so hungry, and the soup smelled so good. dIt must be that
special stone,g they said.
Finally, the man declared that the soup was ready and it was time to eat.
The villagers each brought a dish, and there was plenty of food for everyone. They
talked and laughed, and for a while they forgot the famine and the cold. Even long after
the famine had ended, people still remembered that night and the finest soup they had
ever tasted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เร็ว ๆ นี้ ข่าวลือได้แพร่กระจายไปทั่วหมู่บ้านทั้งหมด คนถูกทำน้ำซุปอร่อยที่ มีหินพิเศษ คนมาจากบ้านไปทุกน้ำไหลเอื่อย ๆ และแต่ละของพวกเขานำส่วนผสมพิเศษเพื่อให้รสชาติของน้ำซุปแม้แต่สิ่งที่ดีกว่า พวกเขาหิวมาก และน้ำซุปกลิ่นดี dIt ต้องที่พิเศษหิน กรัมกล่าวสุดท้าย คนที่ประกาศว่า น้ำซุปพร้อม และก็เวลากินชาวบ้านแต่ละนำจาน และมีอาหารสำหรับทุกคน พวกเขาพูดคุย และ หัวเราะ และสำหรับในขณะที่พวกเขาลืมทุพภิกขภัยและความหนาว ยาวถึงหลังภาวะสิ้นสุดลง คนยังจำได้ว่า กลางคืนและซุปดีมีเคยลิ้มรส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เร็ว ๆ นี้มีข่าวลือได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งหมู่บ้าน
บางคนก็ทำให้น้ำซุปอร่อยด้วยหินพิเศษ คนที่มาจากบ้านทุกกลิ่นน้ำซุปเดือดและแต่ละของพวกเขานำมาเป็นส่วนผสมพิเศษที่จะทำให้รสชาติน้ำซุปที่ดียิ่งขึ้น พวกเขาหิวมากและน้ำซุปกลิ่นที่ดีเพื่อให้ DIT ต้องเป็นไปได้ว่าหินพิเศษกรัมพวกเขากล่าวว่า. ในที่สุดชายคนนั้นบอกว่าน้ำซุปก็พร้อมและมันก็ถึงเวลาที่จะกิน. ชาวบ้านนำมาแต่ละจานและมีความอุดมสมบูรณ์ของอาหารสำหรับทุกคน พวกเขาได้พูดคุยและหัวเราะและในขณะที่พวกเขาลืมความอดอยากและความหนาวเย็น แม้นานหลังจากที่อดอยากได้สิ้นสุดลงคนยังคงจำได้ว่าคืนและน้ำซุปที่ดีที่สุดที่พวกเขาได้ลิ้มรสเคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เร็ว ๆนี้มีข่าวลือแพร่กระจายไปทั่วทั้งหมู่บ้าน ใครทำ
ซุปอร่อยๆ กับหินพิเศษ คนมาจากทุกบ้านจะได้กลิ่น
น้ำซุปและแต่ละของพวกเขาได้นำส่วนผสมพิเศษที่จะทำให้น้ำซุปรสชาติ
ดีกว่า พวกเขาหิว และซุป กลิ่นดี กล่าวว่า ต้องเป็นหินพิเศษที่
G
ในที่สุด พวกเขากล่าวว่าเขาประกาศว่า น้ำซุปก็พร้อมและมีเวลากิน
ชาวบ้านแต่ละนำจานและมีความอุดมสมบูรณ์ของอาหารสำหรับทุกคน พวกเขา
พูดคุยและหัวเราะ และในขณะที่พวกเขาลืมความอดอยากและความหนาวเย็น แม้ว่า
ความอดอยากได้จบลง ผู้คนยังจดจำคืนนั้นและซุปที่ดีที่สุดพวกเขา
เคยลิ้มรสมา