“——Alright, alright. I get it alrea

“——Alright, alright. I get it already; I know what you want. Let’s just talk it over a bit first, okay?”

The youth held up both his hands as he spoke.

He looked fifteen or so. Definitely not twenty.

Black hair and black eyes. Average height. A slender frame without a hint of frailty.

“As you can see, I’m clearly unarmed. I’m not here to disrupt anyone’s living, nor to poach anyone’s prey. I just wanted to see if I could find some stuff to sell. Let’s be honest here – money is pretty much the second-most important thing for daily living. I’ve recently been through some hard times, and unless I want to starve, extraordinary times call for some extraordinary measures.”

The other party ignored his long speech, and instead closed the gap between them in an instant.

He wanted nothing more than to retreat just as far, but found his back already pressed up against the wall.

“On that note, the very most important thing is, of course, life itself.”

Raising his head, he laughed disarmingly.

“And so – would it possible for you to just let me go?”

Again, the other party revealed nothing of its feelings.

It was, after all, an insectoid Void Beast in the shape of a large praying mantis. It was roughly twice his height: around three and a half meters tall. Its forelegs were like enormous sickles, and hideous mandibles sprouted forth from its triangular head.

“…How cold of you. Not one for hospitality, are you?”

Suddenly, he ducked as the Void Beast’s sickle-like forelegs slashed through the very spot his head had been a moment before.

That was a close one, he muttered to himself as he escaped forward.

The Void Beast blocked off his escape by situating its enormous body in his path. However, as a mantis, its body was raised well off the ground, propped up by its many legs – this roadblock still left some gaps. It didn’t look like running to the left or right were options, but if he could break through the middle…

He watched its bladed forelimbs close in on him, one from each side – would he make it in time?

“Oooohhhhhhhhhhh!”

Yelling, he pushed off the ground with all his strength.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

" — — ครับ ครับ ผมได้รับแล้ว ฉันรู้ว่าสิ่งที่คุณต้องการ เพียงแค่คุยมันผ่านบิตแรก ล่ะ"เยาวชนจัดขึ้นสองมือของเขา ตามที่เขาพูดเขาดูห้า หรืออื่น ๆ ไม่แน่นอนยี่สิบผมสีดำและตาสีดำ ความสูงเฉลี่ย สเลนเดอร์เฟรม โดยไม่มีคำแนะนำของ frailty"คุณสามารถดู ฉันอาวุธอย่างชัดเจน ฉันไม่ที่นี่รบกวนชีวิตของทุกคน หรือการ poach คนมีกลุ่มเป้าหมาย ผมแค่ต้องการดูถ้าฉันได้พบบางสิ่งที่ขาย ขอซื่อสัตย์–เงินจะสวยมากสุดสองสิ่งที่สำคัญสำหรับการใช้ชีวิตประจำวัน ผมเพิ่งเคยเจอบางครั้งยาก และถ้าอยากจะอด เวลาพิเศษโทรบางมาตรการพิเศษ"พรรคอื่น ๆ ละเว้นคำปราศรัยของเขายาว และปิดช่องว่างระหว่างพวกเขาในทันทีแทนเขาต้องการอะไรมากไปกว่าการหนีเพียงเท่า แต่พบเขาแล้วกดขึ้นกับผนัง"ในนั้น สิ่งสำคัญมากที่สุดคือ แน่นอน ชีวิตตัวเอง"ยกศีรษะของเขา เขาหัวเราะ disarmingly"และอื่น ๆ – จะได้คุณเพียงแค่ผมไป"อีก อีกฝ่ายเปิดเผยอะไรในความรู้สึกของได้ หลังจากที่ทุก insectoid เป็นโมฆะสัตว์ในรูปร่างของตั๊กแตนตำข้าวการ praying ขนาดใหญ่ ก็ประมาณสองเท่าของความสูง: ประมาณสาม และครึ่งเมตรสูง Forelegs ของถูกเช่น ๒๘ มหาศาล และ hideous mandibles แทนออกจากหัวของสามเหลี่ยม“… วิธีเย็นของคุณ สะดวก ไม่หนึ่งรึเปล่า"ทันใดนั้น เขาหัวเราะต่อเป็น forelegs เหมือนเคียวของสัตว์โมฆะเฉือนผ่านจุดมากของเขาใหญ่ได้ช่วงก่อนคำหนึ่งที่ใกล้ชิด เขา muttered ตนเองเป็นการหลบหนีออกไปข้างหน้าสัตว์การโมฆะที่ถูกบล็อก โดย situating ร่างกายขนาดใหญ่ในเส้นทางของเขาจากการหลบหนีของเขา อย่างไรก็ตาม เป็นตั๊กแตนตำข้าว ร่างกายขึ้นจากพื้นดินดี propped ขึ้น โดยขามาก – พันธมิตรฯ นี้ยังคงเหลือช่องว่างบางอย่าง มันไม่เหมือนทำงานอยู่ทางด้านซ้าย หรือขวาตัวเลือก แต่ถ้าเขาไม่หักกลาง...เขาดู bladed forelimbs ปิดในบน จากแต่ละด้าน – เขาเขาจะทำมันในเวลา"Oooohhhhhhhhhhh"ตะโกน เขาผลักออกจากพื้นดิน มีความแข็งแรงของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"--Alright, ไม่เป็นไร ฉันได้รับมันแล้ว; ฉันรู้คุณต้องการอะไร. ขอเพียงพูดคุยมันมากกว่าบิตแรกโอเค? " เยาวชนจัดขึ้นมือทั้งสองของเขาในฐานะที่เขาพูด. เขามองสิบห้าหรือมากกว่านั้น ไม่แน่นอนยี่สิบ. ผมสีดำและตาสีดำ ความสูงเฉลี่ย กรอบเรียวโดยไม่ต้องคำใบ้ของความอ่อนแอ. "ในขณะที่คุณสามารถดูฉันอาวุธอย่างชัดเจน ฉันไม่ที่นี่จะทำลายที่อยู่อาศัยของทุกคนหรือจะแย่งเหยื่อของทุกคน ฉันแค่อยากจะดูว่าฉันสามารถหาสิ่งบางอย่างที่จะขาย ขอให้เป็นคนซื่อสัตย์ที่นี่ - เงินสวยมากสิ่งที่สองที่สำคัญที่สุดสำหรับการใช้ชีวิตประจำวัน ฉันได้รับเมื่อเร็ว ๆ นี้ผ่านเวลาที่ยากลำบากและถ้าผมต้องการที่จะอดอาหารครั้งพิเศษเรียกร้องให้มีมาตรการพิเศษบาง. " อีกฝ่ายไม่สนใจคำพูดของเขายาวและแทนที่จะปิดช่องว่างระหว่างพวกเขาในทันที. เขาต้องการอะไรมากไปกว่า ให้ถอยเพียงเท่า แต่ก็พบว่าด้านหลังของเขาอยู่แล้วกดขึ้นกับผนัง. "เมื่อทราบว่าสิ่งที่สำคัญมากที่สุดคือของหลักสูตรชีวิตตัวเอง." ยกศีรษะของเขาเขาหัวเราะยอมจำนน. "และอื่น ๆ - มันจะ ที่เป็นไปได้สำหรับคุณที่จะเพียงแค่ให้ฉันไป? " อีกครั้งอีกฝ่ายเปิดเผยอะไรของความรู้สึกของ. มันเป็นหลังจากที่ทุก insectoid สัตว์โมฆะในรูปของตั๊กแตนตำข้าวที่มีขนาดใหญ่ มันเป็นประมาณสองเท่าความสูงของเขา: รอบสามและครึ่งเมตรสูง ขาของมันเป็นเหมือนเคียวอย่างมากและขากรรไกรล่างน่าเกลียดแตกหน่อออกมาจากหัวของรูปสามเหลี่ยม. "... วิธีหนาวเย็นของคุณ ไม่ได้หนึ่งสำหรับการต้อนรับแล้วคุณล่ะ? " ทันใดนั้นเขาหลบเป็นโมฆะสัตว์ขาเคียวเหมือนเฉือนผ่านมากแต้มหัวของเขาได้รับช่วงเวลาก่อนที่จะ. นั่นคือหนึ่งใกล้เขาพึมพำกับตัวเองในขณะที่เขาหลบหนีออกไปข้างหน้า. เป็นโมฆะสัตว์ปิดกั้นการหลบหนีของเขาโดย situating ร่างกายอย่างมากในเส้นทางของเขา แต่เป็นตั๊กแตนตำข้าว, ร่างกายของมันได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีจากพื้น propped ขึ้นโดยขาจำนวนมาก - สิ่งกีดขวางบนถนนนี้ยังเหลือช่องว่างบาง มันไม่ได้มีลักษณะเหมือนวิ่งไปทางซ้ายหรือขวาได้รับเลือก แต่ถ้าเขาสามารถตัดผ่านกลาง ... เขาดูแจ่มใสมีดที่ใกล้กับเขาหนึ่งจากแต่ละด้าน - เขาจะทำให้มันอยู่ในเวลา! "Oooohhhhhhhhhhh" ตะโกนเขาผลักดันให้ออกจากพื้นดินที่มีความแข็งแรงของเขาทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เอาล่ะ เอาล่ะ ผมรู้แล้ว ผมรู้ ว่าคุณต้องการอะไร เรามาคุยกันก่อนนะโอเค ? "

เยาวชนจัดขึ้นทั้งสองมือของเขาขณะที่เขาพูด

เขาดู 15 หรือดังนั้น ไม่ใช่ 20

ผมสีดำและสีดำตา ความสูงเฉลี่ย กรอบเรียวโดยไม่มีคำใบ้ของความอ่อนแอ

" อย่างที่คุณเห็น ผมมั่นใจว่าไม่มีอาวุธ ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อทำลายใคร ชีวิตไม่ต้องแย่งใครเป็นเหยื่อ ฉันแค่อยากจะดูว่าฉันสามารถหาบางอย่างที่จะขาย ขอซื่อสัตย์ที่นี่–เงินสวยมาก สองสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับชีวิตประจําวัน ผมก็เพิ่งผ่านช่วงเวลาที่ยาก และถ้าผมต้องการที่จะอดอาหาร ครั้งพิเศษเรียกสำหรับมาตรการพิเศษ "

อีกฝ่ายไม่สนใจคำพูดที่ยาวของเขาและแทนที่จะปิดช่องว่างระหว่างพวกเขาในทันที

เขาต้องการอะไรมากไปกว่าที่จะถอยมาไกล แต่ก็พบว่าเขากลับไปแล้วพิงผนัง . .

" เมื่อทราบว่าสิ่งที่สำคัญมากที่สุดคือ ชีวิต "

ยกศีรษะของเขา เขาหัวเราะ ที่ทำให้หมดทางขัดขืน

" และดังนั้น – มันเป็นไปได้สำหรับคุณที่จะปล่อยฉันไป ? "

อีกอีกฝ่ายเปิดเผยเรื่องของความรู้สึก

มันเป็น , หลังจากทั้งหมด , โมฆะ insectoid สัตว์ในรูปของขนาดใหญ่อาขยานตั๊กแตนตำข้าว มันเป็นประมาณ สองครั้งเขาความสูง : ประมาณสามและครึ่งเมตรสูง ของ forelegs เหมือนเคียวขนาดใหญ่และน่าเกลียดงอกออกมาจากขากรรไกรล่างของหัวสามเหลี่ยม

" . . . . . . . ทำไมเย็นชาจังนะ ไม่อย่างใดอย่างหนึ่งสำหรับการต้อนรับครับ "

อยู่ดีๆเขาดำน้ำเป็นโมฆะของสัตว์ เช่น forelegs เคียวเฉือนผ่านจุดที่หัวของเขาได้สักครู่ก่อน

ที่ใกล้ชิด เขาพึมพำกับตัวเองเมื่อเขาหนีไปข้างหน้า

โมฆะสัตว์ปิดหนีของเขาโดย situating ร่างกายใหญ่หลวงในเส้นทางของเขา อย่างไรก็ตาม , เป็น ตั๊กแตน ร่างกายของมันถูกเลี้ยงดูอย่างดีออกจากพื้นดินpropped ขึ้นโดยขาหลาย–ถนนนี้ยังเหลือช่องว่างบาง มันดูไม่เหมือนวิ่งไปทางซ้ายหรือขวามีตัวเลือก แต่ถ้าเขาสามารถตัดผ่านกลาง . . . . . . .

เค้าดูของใบมีด forelimbs เข้าใกล้เขา หนึ่งจากแต่ละด้าน และเขาจะทำให้มันในเวลา

" oooohhhhhhhhhhh ! "

ตะโกน เขาผลักออกจากพื้นดินด้วยแรงทั้งหมดของเขา