ต้นแอปเปื้ล กับ เด็กน้อย กาลครั้งหน

ต้นแอปเปื้ล กับ เด็กน้อย

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว (เพื่อไม่ให้เสีย concept การขึ้นต้นนิทาน) มีต้นแอปเปื้ลใหญ่อยู่ต้นนึง และก็มีเด็กชายตัวเล็กๆ คนหนึ่งชอบเข้ามาอยู่ใกล้ๆ และเล่นรอบๆ ต้นไม้นี้ทุกๆ วัน เขาปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม่ และก็กินผลแอปเปิ้ล แล้วก็นอนหลับไปภายใต้ร่มเงาของต้นแอปเปื้ล เด็กน้อยรักต้นไม้ และต้นไม้ก็รักเขา

เวลาผ่านไป..... เด็กน้อยโตขึ้น และเขาไม่มาวิ่งเล่นรอบๆ ต้นไม้ทุกวันอีกแล้ว

วันหนึ่งเด็กน้อย กลับมาหาต้นไม้ เด็กน้อยดูเศร้าๆ

"มาหาฉัน จะมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม

"ฉันไม่ใช่เด็กเล็กๆ แล้วนะ ฉันไม่อยากเล่นรอบๆ ต้นไม้อีกแล้ว ฉันต้องการของเล่น ฉันอยากได้เงินไปซื้อของเล่น" เด็กน้อยตอบ

"ฉันไม่มีเงินหรอก...เก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายสิ แล้วเอาเงินไปซื้อของเล่น" ต้นไม้ตอบ

เด็กน้อยเก็บแอปเปิ้ลไปหมดต้น แล้วจากไปไม่กลับมาเล่นกับต้นไม้

ต้นไม้ดูเศร้า......

วันหนึ่งเด็กน้อยกลับมา เขาดูโตขึ้น ต้นไม้รู้สึกดีใจตื่นเต้นมากที่ได้เจอ

"มาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม

"ฉันไม่มีเลามาเล่นหรอก ฉันมีครอบครัวแล้ว และต้องทำงาน ตอนนี้เราต้องการบ้าน ช่วยฉันได้ไหม"

"ฉันไม่มีบ้าน แต่..ตัดกิ่งก้านฉันไปสิ...แล้วเอาไปสร้างบ้าน"



ดังนั้นเด็กน้อยคนนั้นจึงตัดกิ่งก้านทั้งหมดไป และจากไปอย่างมีความสุข

เป็นอีกครั้งที่ต้นไม้ถูกทิ้งให้เดียวดาย และเศร้า....

และวันหนึ่งในฤดูร้อน เด็กน้อยคนเดิมก็กลับมาอีก ต้นไม้ดีใจมาก

"มาหาฉันเหรอ มาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม

"เปล่า ฉันรู้สึกผิดหวังในชีวิต และเริ่มแก่ขึ้น ฉันอยากแล่นเรือไปพักผ่อนไกลๆ ให้เรือฉันได้ไหม"

"ใช้ลำต้นของฉันซิ เอาไปสร้างเรือ เพื่อเธอจะได้เล่นเรือมีความสุข" ต้นไม้ตอบ

ดังนั้น เด็กน้อยจึงตัดลำต้นไม้ไป เขาล่องเรือไป และไม่กลับมาอีกนาน

จนกระทั่งหลายปีผ่านไป ในที่สุดเด็กน้อยคนเดิมก็กลับมา

คราวนี้เขาดูแก่มากๆ

"ฉันเสียใจ ฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้ว สิ่งเดียวที่เหลือ มีเพียงรากที่กำลังจะตาย" ต้นไม้พูด

"ฉันไม่มีฟันจะกินแล้ว ฉันปีนไม่ไหว และฉันแก่แล้ว ตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่อยากได้ที่พักพิง ฉันเหนื่อยมาหลายปีแล้ว" เด็กน้อยตอบ



"งั้นมานั่งลงข้างๆ ฉันสิ....แล้วหลับให้สบาย"

เด็กน้อยนั่งลงข้างๆ ต้นไม้ดีใจ ยิ้ม... และน้ำตาไหล...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต้นแอปเปื้ลดื่มด่ำเด็กน้อย

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว (เพื่อไม่ให้เสียแนวคิดการขึ้นต้นนิทาน) มีต้นแอปเปื้ลใหญ่อยู่ต้นนึงและก็มีเด็กชายตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งชอบเข้ามาอยู่ใกล้ ๆ และเล่นรอบ ๆ ต้นไม้นี้ทุก ๆ วันเขาปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม่ แล้วก็นอนหลับไปภายใต้ร่มเงาของต้นแอปเปื้ลเด็กน้อยรักต้นไม้และต้นไม้ก็รักเขา

เวลาผ่านไป... เด็กน้อยโตขึ้นและเขาไม่มาวิ่งเล่นรอบ ๆ ต้นไม้ทุกวันอีกแล้ว

วันหนึ่งเด็กน้อยกลับมาหาต้นไม้เด็กน้อยดูเศร้า ๆ

ต้นไม้ถาม "มาหาฉันจะมาเล่นกับฉันเหรอ"

"ฉันไม่ใช่เด็กเล็ก ๆ แล้วนะฉันไม่อยากเล่นรอบ ๆ ต้นไม้อีกแล้วฉันต้องการของเล่นฉันอยากได้เงินไปซื้อของเล่น" เด็กน้อยตอบ

"ฉันไม่มีเงินหรอก...เก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายสิแล้วเอาเงินไปซื้อของเล่น"ต้นไม้ตอบ

เด็กน้อยเก็บแอปเปิ้ลไปหมดต้นแล้วจากไปไม่กลับมาเล่นกับต้นไม้

ต้นไม้ดูเศร้า...

วันหนึ่งเด็กน้อยกลับมาเขาดูโตขึ้นต้นไม้รู้สึกดีใจตื่นเต้นมากที่ได้เจอ

ต้นไม้ถาม "มาเล่นกับฉันเหรอ"

"ฉันไม่มีเลามาเล่นหรอกฉันมีครอบครัวแล้วและต้องทำงานตอนนี้เราต้องการบ้านช่วยฉันได้ไหม"

"ฉันไม่มีบ้านแต่...ตัดกิ่งก้านฉันไปสิ...แล้วเอาไปสร้างบ้าน "


ดังนั้นเด็กน้อยคนนั้นจึงตัดกิ่งก้านทั้งหมดไปและจากไปอย่างมีความสุข

เป็นอีกครั้งที่ต้นไม้ถูกทิ้งให้เดียวดายและเศร้า...

และวันหนึ่งในฤดูร้อนเด็กน้อยคนเดิมก็กลับมาอีกต้นไม้ดีใจมาก

ต้นไม้ถาม "มาหาฉันเหรอมาเล่นกับฉันเหรอ"

"เปล่าฉันรู้สึกผิดหวังในชีวิตและเริ่มแก่ขึ้นฉันอยากแล่นเรือไปพักผ่อนไกล ๆ ให้เรือฉันได้ไหม"

"ใช้ลำต้นของฉันซิเอาไปสร้างเรือเพื่อเธอจะได้เล่นเรือมีความสุข" ต้นไม้ตอบ

ดังนั้นเด็กน้อยจึงตัดลำต้นไม้ไปเขาล่องเรือไปและไม่กลับมาอีกนาน

จนกระทั่งหลายปีผ่านไปในที่สุดเด็กน้อยคนเดิมก็กลับมา

คราวนี้เขาดูแก่มาก ๆ

ต้นไม้พูด "ฉันเสียใจฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้วสิ่งเดียวที่เหลือมีเพียงรากที่กำลังจะตาย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้นแอปเปื้ลกับเด็กน้อยกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว (เพื่อไม่ให้เสียแนวคิดการขึ้นต้นนิทาน) มีต้นแอปเปื้ลใหญ่อยู่ต้นนึงและก็มีเด็กชายตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งชอบเข้ามาอยู่ใกล้ ๆ และเล่นรอบ ๆ ต้นไม้นี้ทุกๆวันเขาปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม่และก็กินผลแอปเปิ้ล เด็กน้อยรักต้นไม้และต้นไม้ก็รักเขาเวลาผ่านไป ..... เด็กน้อยโตขึ้นและเขาไม่มาวิ่งเล่นรอบ ๆ กลับมาหาต้นไม้เด็กน้อยดูเศร้า ๆ"มาหาฉันจะมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม"ฉันไม่ใช่เด็กเล็ก ๆ แล้วนะฉันไม่อยากเล่นรอบ ๆ ต้นไม้อีกแล้วฉันต้องการของเล่นฉันอยากได้เงินไปซื้อของเล่น " แล้วเอาเงินไปซื้อของเล่น " เขาดูโตขึ้น ต้นไม้ถาม"ฉันไม่มีเลามาเล่นหรอกฉันมีครอบครัวแล้วและต้องทำงานตอนนี้เราต้องการบ้านช่วยฉันได้ไหม" "ฉันไม่มีบ้าน และเศร้า .... และวันหนึ่งในฤดูร้อนเด็กน้อยคนเดิมก็กลับมาอีกต้นไม้ดีใจมาก"มาหาฉันเหรอมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม"เปล่าฉันรู้สึกผิดหวังในชีวิตและเริ่มแก่ขึ้นฉัน อยากแล่นเรือไปพักผ่อนไกล ๆ ให้เรือฉันได้ไหม " "ใช้ลำต้นของฉันซิเอาไปสร้างเรือเพื่อเธอจะได้เล่นเรือมีความสุข" ต้นไม้ตอบดังนั้นเด็กน้อยจึงตัดลำต้นไม้ไปเขาล่องเรือไป ฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้วสิ่งเดียวที่เหลือมีเพียงรากที่กำลังจะ "ต้นไม้พูดตาย"ฉันไม่มีฟันจะกินแล้วฉันปีไม่ไหวและฉันแก่แล้วตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้วแค่อยากได้ที่น พักพิงฉันเหนื่อยมาหลายปีแล้ว "เด็กน้อยตอบ"งั้นมานั่งลงข้างๆ ต้นไม้ดีใจยิ้ม ... และน้ำตาไหล ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฉันไม่มีฟันจะกินแล้วฉันปีนไม่ไหวและฉันแก่แล้วตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้วแค่อยากได้ที่พักพิงฉันเหนื่อยมาหลายปีแล้ว " เด็กน้อยตอบ



" งั้นมานั่งลงข้างๆฉันสิแล้วหลับให้สบาย

. . . . . . . "ต้นแอปเปื้ลกับเด็กน้อย

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ( เพื่อไม่ให้เสียแนวคิดการขึ้นต้นนิทาน ) มีต้นแอปเปื้ลใหญ่อยู่ต้นนึงและก็มีเด็กชายตัวเล็กๆคนหนึ่งชอบเข้ามาอยู่ใกล้ๆและเล่นรอบๆต้นไม้นี้ทุกๆเขาปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม่ได้รับเลือกตั้งผ่านกระบวนการประชาธิปไตยของพม่าแล้วก็นอนหลับไปภายใต้ร่มเงาของต้นแอปเปื้ลเด็กน้อยรักต้นไม้และต้นไม้ก็รักเขา

เวลาผ่านไป . . . . . เด็กน้อยโตขึ้นและเขาไม่มาวิ่งเล่นรอบๆต้นไม้ทุกวันอีกแล้ว

วันหนึ่งเด็กน้อยกลับมาหาต้นไม้เด็กน้อยดูเศร้าๆ

" มาหาฉันจะมาเล่นกับฉันเหรอ " ต้นไม้ถาม

" ฉันไม่ใช่เด็กเล็กๆแล้วนะฉันไม่อยากเล่นรอบๆต้นไม้อีกแล้วฉันต้องการของเล่นฉันอยากได้เงินไปซื้อของเล่น " เด็กน้อยตอบ

" ฉันไม่มีเงินหรอกเก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายสิแล้วเอาเงินไปซื้อของเล่นต้นไม้ตอบ

. . . . . . . "เด็กน้อยเก็บแอปเปิ้ลไปหมดต้นต้นไม้ดูเศร้าแล้วจากไปไม่กลับมาเล่นกับต้นไม้

. . . . . .

วันหนึ่งเด็กน้อยกลับมาเขาดูโตขึ้นต้นไม้รู้สึกดีใจตื่นเต้นมากที่ได้เจอ

" มาเล่นกับฉันเหรอ " ต้นไม้ถาม

" ฉันไม่มีเลามาเล่นหรอกฉันมีครอบครัวแล้วและต้องทำงานตอนนี้เราต้องการบ้านช่วยฉันได้ไหม "

" ฉันไม่มีบ้านตัดกิ่งก้านฉันไปสิ A . . . . . . . . . . . . . . แล้วเอาไปสร้างบ้าน "



ดังนั้นเด็กน้อยคนนั้นจึงตัดกิ่งก้านทั้งหมดไปและจากไปอย่างมีความสุขเป็นอีกครั้งที่ต้นไม้ถูกทิ้งให้เดียวดายและเศร้า

. . . . . . .

และวันหนึ่งในฤดูร้อนเด็กน้อยคนเดิมก็กลับมาอีกต้นไม้ดีใจมาก

" มาหาฉันเหรอมาเล่นกับฉันเหรอ " ต้นไม้ถาม

" เปล่าฉันรู้สึกผิดหวังในชีวิตและเริ่มแก่ขึ้นฉันอยากแล่นเรือไปพักผ่อนไกลๆให้เรือฉันได้ไหม "

" ใช้ลำต้นของฉันซิเอาไปสร้างเรือเพื่อเธอจะได้เล่นเรือมีความสุข " ต้นไม้ตอบ

ดังนั้นเด็กน้อยจึงตัดลำต้นไม้ไปเขาล่องเรือไปและไม่กลับมาอีกนาน

จนกระทั่งหลายปีผ่านไปในที่สุดเด็กน้อยคนเดิมก็กลับมา

คราวนี้เขาดูแก่มากๆ

" ฉันเสียใจฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้วสิ่งเดียวที่เหลือมีเพียงรากที่กำลังจะตาย " ต้นไม้พูด

" ฉันไม่มีฟันจะกินแล้วฉันปีนไม่ไหวและฉันแก่แล้วตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้วแค่อยากได้ที่พักพิงฉันเหนื่อยมาหลายปีแล้ว " เด็กน้อยตอบ



" งั้นมานั่งลงข้างๆฉันสิแล้วหลับให้สบาย

. . . . . . . "เด็กน้อยนั่งลงข้างๆต้นไม้ดีใจยิ้ม . . . . . . . และน้ำตาไหล

. . . . . . .