reefs (e.g. the Bahamas, Belize, Le

reefs (e.g. the Bahamas, Belize, Lesser Antilles, etc.). In
more general terms, the Caribbean has a higher propor-
tion of deep reef to reef ¯at than the Indo-Paci®c (Done
1983), and the transferability of results to such areas is
unclear. However, because there is less light attenuation
at shallower depths, all forms of optical remote sensing
would logically be favoured in the Indo-Paci®c.
Turbid waters are possibly the greatest constraint to
any coastal habitat-mapping programme utilising opti-
cal remote-sensing methods. Where coral reefs occur in
waters of high suspended sediment concentration (e.g.
Hong Kong), light transmittance through water is in-
adequate for describing the coverage of reef habitats.
Even where sucient light penetration exists, compen-
sation for the e€ects of variable depth becomes more
complex as turbidity increases. Lyzenga's depth-invari-
ant model requires clear water, and high water-turbidity
exerts a major (though currently not quanti®ed) e€ect
on the applicability of the model (but see Spitzer and
Dirks 1987). Horizontal Secchi distance at a depth of
0.5 m in the Turks and Caicos Islands was of the order
of 30 to 50 m and PAR (photosynthetically active ra-
diation) attenuation coecients were 0.108 and 0.065 for
the upper 5.5 m and lower 4.5 m of the top 10 m of the
water column, respectively (AJE and CDC unpublished
results). At present it is not possible to give a threshold
turbidity at which satellite imagery will be ine€ective. In
the absence of such information, we point out that Tassan
(1996) has described a depth-invariant model for water of
greater turbidity than that required by Lyzenga (1981).
Conclusions
Whilst some of the results presented here were expected
(e.g. the superiority of CASI over satellite imagery), at
least three of the conclusions were surprising. First,
given the disparity in spatial resolution, we did not ex-
pect satellite imagery to compare so favourably against
aerial photography. Second, although CASI imagery
was expected to map benthic habitats with greater ac-
curacy than satellites (and to some extent, aerial pho-
tography), it was surprising that CASI was capable of
mapping a comprehensive range of benthic habitats with
such high accuracy (72 to 93%). Third, merging the
spectral qualities of Landsat TM with the spatial reso-
lution of SPOT Pan was expected to provide an opti-
mum satellite-based approach to habitat mapping. This
was not the case, and may re¯ect the diculty of
merging satellite data sources and the overall limitation
of satellite imagery for benthic habitat-mapping. It is
hoped that the conclusions presented above will help
practitioners match their coastal habitat-mapping ob-
jectives to the most appropriate sensor(s).
Acknowledgements This research was funded by the U.K. Overseas
Development Administration's Environment Research Pro-
gramme. Seagrass studies were also funded by NERC Grant No.
GR9/02233 to C. Clark and T. Malthus. We are very grateful to the
Ministry of Natural Resources of the Turks and Caicos Islands for

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวปะการัง (เช่นบาฮามาส เบลีซ เลสเซอร์แอนทิลลิส ฯลฯ) ในเงื่อนไขทั่วไป คาริเบียนมีความสูง propor -สเตรชันของลึกปะการังเพื่อรี ¯at กว่าอินโด Paci ® c (ทำ1983), และ transferability ผลไปยังพื้นที่ดังกล่าวชัดเจน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีการลดทอนแสงน้อยในเด็กเล็ก ๆ สามารถลึก ทุกรูปแบบออปติคอลแชมพูจะทางตรรกะจะ favoured ในอินโด Paci ® cน้ำ turbid อาจมีข้อจำกัดมากที่สุดเพื่อโปรแกรมใด ๆ อยู่อาศัยชายฝั่งการแม็ปโดย opti-วิธีการตรวจวัดระยะไกล cal ซึ่งปะการังเกิดขึ้นในน้ำสูงระงับความเข้มข้นของตะกอน (เช่นHong Kong), transmittance แสงผ่านน้ำได้ในเพียงพอสำหรับอธิบายความครอบคลุมของการอยู่อาศัยของปะการังแม้ที่ su cient แสงเจาะอยู่ compen-sation อาละวาดสำหรับ ects อีของความลึกของตัวแปรจะเพิ่มมากขึ้นซับซ้อนเป็นความขุ่นของน้ำเพิ่มขึ้น ความลึกของ Lyzenga-invari -รูปมดต้องการน้ำ ความขุ่นน้ำสูงexerts เป็นหลัก (แม้ว่าในปัจจุบันไม่ quanti ® ed) อี ectในความเกี่ยวข้องของแบบจำลอง (แต่ดูสปิตเซอร์ และDirks 1987) ห่างจากที่พัก Secchi แนวที่ความลึกหมู่เกาะเติกส์และหมู่เกาะเคคอส 0.5 m มีใบสั่ง30-50 เมตรและพาร์ (photosynthetically active ra-cients diation) อ่อน coe มี 0.108 0.065 สำหรับ5.5 เมตรด้านบนและล่าง m 4.5 เมตร 10 สุดของการคอลัมน์ น้ำตามลำดับ (AJE และ CDC ยกเลิกประกาศผล) ในปัจจุบัน เป็นไปไม่ได้ให้คำจำกัดความขุ่นที่ดาวเทียมที่ถ่ายจะ ine ective ในขาดข้อมูลดังกล่าว เราชี้ให้เห็นว่า Tassan(1996) ได้อธิบายแบบไม่เปลี่ยนแปลงความลึกของน้ำของความขุ่นที่มากขึ้นกว่าที่จำเป็น โดย Lyzenga (1981)บทสรุปขณะที่บางส่วนของ ผลแสดงว่า(เช่น superiority ของ CASI ผ่านภาพถ่ายดาวเทียม), ที่อย่างน้อยสามของบทสรุปน่าแปลกใจ ครั้งแรกเราให้ disparity ในปริภูมิความละเอียด ไม่ไม่อดีต-ภาพถ่ายดาวเทียม pect เพื่อเปรียบเทียบกับ favourably ดังนั้นการถ่ายภาพทางอากาศ ที่สอง แต่ภาพ CASIคาดว่าแผนที่อยู่อาศัยธรรมชาติ ด้วยค่า ac-curacy กว่าดาวเทียม (และ ในบาง กรณี ทางอากาศโพธิ์-tography), มันก็น่าแปลกใจว่า CASI คือความสามารถในการการแม็ปอยู่อาศัยธรรมชาติมีหลากหลายแม่นยำสูงเช่น (72-93%) ที่สาม ผสานการคุณภาพสเปกตรัมของ Landsat TM กับการปริภูมิ reso-คาดว่าจะให้ opti การ - lution ปานจุดmum ดาวเทียมที่ใช้วิธีการแม็ปอยู่อาศัย นี้พม่า และอาจ re¯ect di culty ของผสานแหล่งข้อมูลดาวเทียมและข้อจำกัดโดยรวมของภาพถ่ายดาวเทียมสำหรับการแม็ปอยู่อาศัยธรรมชาติ มันเป็นหวังว่า ข้อสรุปที่นำเสนอข้างต้นจะช่วยผู้จับคู่ของพวกเขาชายฝั่งการแม็ปแฮบิแทท ob-jectives กับ sensor(s) ที่เหมาะสมที่สุดถาม-ตอบในการวิจัยนี้ได้รับการสนับสนุนจากต่างประเทศสหราชอาณาจักรพัฒนาดูแลสิ่งแวดล้อมวิจัย Pro-gramme ศึกษาหญ้าทะเลยังถูกสนับสนุน โดยหมายเลข NERC ให้GR9/02233 C. Clark และต.มาลธัส เราจะขอบคุณมากเพื่อจะกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติของหมู่เกาะเคคอสและหมู่เกาะเติกส์สำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวปะการัง เช่น บาฮามาส , เบลีซ , แอนทิลลิสน้อย ฯลฯ ) ใน
แง่ทั่วไป , คาริเบียนได้สูงกว่า propor -
ผ่านลึกแนวปะการัง Reef ¯ที่กว่าอินโดแพ็ค® C ( ทำ
1983 ) และการโอนย้ายของผลลัพธ์ให้พื้นที่ดังกล่าวเป็น
ไม่ชัดเจน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีการลดทอนแสงน้อย
ตื้น ลึก ทุกรูปแบบของแสงระยะไกล
จะเหตุผลเป็น favoured ในอินโดแพ็ค®
Cขุ่นน้ำอาจจะมากที่สุดข้อจำกัดใด ๆที่อยู่อาศัย โครงการใช้ทำแผนที่ชายฝั่ง
-
แคล OPTI ระยะไกลโดยใช้ ที่แนวปะการังเกิดขึ้นในน้ำของตะกอนแขวนลอยที่ความเข้มข้นสูง
( เช่น
ฮ่องกง ) ส่งผ่านแสงผ่านน้ำใน -
เพียงพอการคุ้มครองแนวปะการังที่อยู่อาศัย
แม้กระทั่งที่ซู ? cient ได้มีระบบชดเชยแสง -
มีอยู่sation สำหรับอี€ผลของความลึกของตัวแปรจะกลายเป็นความซับซ้อนมากขึ้น
เป็นการเพิ่มความขุ่น lyzenga ของความลึก invari -
มดแบบต้องใสสะอาด และความขุ่นสูง
ภายในสาขา ( แต่ปัจจุบันไม่ได้การไฟฟ้า®เอ็ด ) E € ect
ในการประยุกต์ใช้แบบจำลอง ( แต่เห็นสปิตเซอร์และ
dirks 1987 ) แนวนอน secchi ระยะทางที่ความลึก
0.5 m ในเติกส์และเคคอสหมู่เกาะของการสั่งซื้อ
30 ถึง 50 เมตรและหุ้น ( photosynthetically ปราดเปรียว รา -
diation ) ของโค ? และมีช่วง cients 0.065 สำหรับ
บน 5.5 เมตร และต่ำกว่า 4.5 เมตรจากด้านบน 10 M
คอลัมน์น้ำตามลำดับ ( aje CDC ผลและเผยแพร่
) ปัจจุบัน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะให้เกณฑ์
ความขุ่นที่ดาวเทียมจะสะดวก€ ective . ใน
ไม่มีข้อมูลดังกล่าว เราชี้ให้เห็นว่า tassan
( 1996 ) ได้อธิบายเจาะลึกค่าคงที่แบบน้ำมากขึ้นกว่าที่จำเป็น โดยค่า
lyzenga ( 1981 ) .

สรุปในขณะที่บางส่วนของผลลัพธ์ที่แสดงที่นี่คาดว่า
( เช่นเหนือกว่าของ casi ผ่านดาวเทียม ) ,
อย่างน้อยสามของสรุปที่น่าประหลาดใจ แรกให้ความแตกต่างในความละเอียดเชิงพื้นที่

เราไม่ได้เก่าpect ภาพถ่ายดาวเทียมเปรียบเทียบกับภาพถ่ายทางอากาศเพื่อสนับสนุน
. ประการที่สองแม้ว่า casi ภาพ
คาดว่าแผนที่ดินที่อยู่อาศัยมากขึ้น AC -
ตำแหน่งผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์กว่าดาวเทียม ( และมีขอบเขตภาพถ่ายทางอากาศโพธิ์ -
tography ) , มันน่าแปลกใจที่ casi ความสามารถ
แผนที่ครอบคลุมช่วงของหน้าดินในพื้นที่ที่มีความถูกต้องสูง เช่น
( 72 ถึง 93% ) สามผสาน
สเปกตรัมของ Landsat TM กับคุณภาพการ ขนส่ง -
lution จุดกระทะไว้ให้ OPTI -
แม่ดาวเทียมตามแนวทางที่อยู่แผนที่ นี้
ไม่ได้กรณีและอาจจะ¯ ect ที่ดิ ? culty ของ
ผสานข้อมูลดาวเทียมและข้อ จำกัด แหล่งรวมของภาพถ่ายดาวเทียม เพื่อที่อยู่อาศัย
สัตว์แผนที่ มันคือ
หวังว่าข้อสรุปที่นำเสนอข้างต้นจะช่วย
ผู้ปฏิบัติงานตรงกับชายฝั่งที่อยู่อาศัยแผนที่ OB -
jectives เพื่อความเหมาะสมมากที่สุดเซ็นเซอร์ ( s )
กิตติกรรมประกาศงานวิจัยนี้ได้รับการสนับสนุนจากสหราชอาณาจักรในต่างประเทศการพัฒนางานวิจัยสิ่งแวดล้อม Pro -
กรัม . หญ้าทะเลศึกษายังได้รับทุนจาก nerc แกรนท์ไม่
gr9 / 02233 เพื่อ C . คลาร์กและ มัลธัส . เราขอบคุณมาก
กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติของเติร์กและหมู่เกาะเคคอสสำหรับ