ใจเย็น ๆ ท่านมีเวลาคิดอีกนาน)why do

ใจเย็น ๆ ท่านมีเวลาคิดอีกนาน)
why do we make people do exams? It's a strange form of torture to go through just for a piece of paper.
In the months before the exam it seems all right. You tell yourself that what you don't know today you can learn tomorrow. Then come the last few weeks, and the desperate rush to learn all the things you put off till a tomorrow that never came, culminating in the last few days, as you realize that what you don't know you'll never learn.
The day of the exam arrives, and you have to make sure you go to the right place on time, well supplied with pens, pencils and tranquilizers. What really undermines your confidence is that all the other candidates seem so calm and self-assured.
When you finally look at the paper, it's a bit of an anti-climax. It's never as bad as you feared, and you remember most of the things you thought you'd forgotten. :

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใจเย็นๆ ท่านมีเวลาคิดอีกนาน)ทำไมเราจึงทำให้คนที่สอบ มันจะทรมานไปโดยใช้เพียงกระดาษรูปแบบแปลกในเดือนก่อนสอบ เหมือนสิทธิทั้งหมด คุณบอกตัวเองว่า สิ่งที่คุณไม่ทราบวันนี้คุณสามารถเรียนวันพรุ่งนี้ แล้วไม่กี่สัปดาห์ และวิ่งหมดหวังที่จะเรียนรู้สิ่งที่คุณนำออกจนถึงวันพรุ่งนี้ที่ไม่มา จบในไม่กี่วัน คุณรู้ว่า สิ่งที่คุณไม่รู้คุณจะไม่เคยเรียนรู้ มามาถึงวันสอบ และคุณต้องแน่ใจว่าคุณไปถูกที่เวลา ให้มาพร้อมกับปากกา ดินสอ และกล่อมดี สิ่งทำลายความเชื่อมั่นของคุณเป็นทั้งหมดอื่น ๆ สมัครดูสงบ และมั่นใจตนเองดังนั้นเมื่อคุณมองไปที่กระดาษในที่สุด มันเป็นบิตของจุดสุดยอดในการป้องกัน ไม่ได้เลวร้าย ตามที่คุณกลัว และคุณจำได้มากที่สุดในสิ่งที่คุณคิดว่า คุณลืม :

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใจเย็น ๆ ท่านมีเวลาคิดอีกนาน)
ทำไมเราทำให้คนทำสอบ? มันเป็นรูปแบบที่แปลกประหลาดของการทรมานผ่านไปเพียงสำหรับชิ้นส่วนของกระดาษ.
ในช่วงหลายเดือนก่อนสอบดูเหมือนขวาทั้งหมด คุณบอกตัวเองว่าสิ่งที่คุณไม่ทราบว่าวันนี้คุณสามารถเรียนรู้ในวันพรุ่งนี้ จากนั้นมาไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาและเร่งด่วนหมดหวังที่จะเรียนรู้ทุกสิ่งที่คุณต้องเลื่อนออกไปจนถึงวันพรุ่งนี้ที่ไม่เคยมาปิดท้ายในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาในขณะที่คุณรู้ว่าสิ่งที่คุณไม่ทราบว่าคุณไม่เคยจะได้เรียนรู้.
วันของการสอบมาถึงและคุณต้องให้แน่ใจว่าคุณจะไปที่สถานที่ที่เหมาะสมในเวลาที่จัดได้ดีกับปากกาดินสอและยากล่อมประสาท จริงๆสิ่งที่ทำลายความเชื่อมั่นของคุณนั่นคือทั้งหมดที่ผู้สมัครคนอื่นดูเพื่อความสงบและความมั่นใจ.
ในที่สุดเมื่อคุณมองไปที่กระดาษมันเป็นบิตของการป้องกันจุดสุดยอด มันไม่เลวร้ายอย่างที่คุณกลัวและคุณจำได้มากที่สุดในสิ่งที่คุณคิดว่าคุณต้องการลืม :

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใจเย็นจะท่านมีเวลาคิดอีกนาน )
ทำไมเราทำให้ทำข้อสอบได้ มันเป็นรูปแบบของการทรมานประหลาดไปเพียงแผ่นกระดาษ
ในเดือนก่อนสอบดูก็ได้ คุณบอกเองว่า อะไรที่คุณไม่รู้ วันนี้คุณสามารถเรียนรู้ในวันพรุ่งนี้ จากนั้นมาไม่กี่สัปดาห์และสิ้นหวัง ต้องเรียนรู้ทุกอย่างที่คุณใส่ออกจนถึงวันพรุ่งนี้ไม่มีวันมาถึง culminating ในไม่กี่วัน ตามที่คุณทราบว่าสิ่งที่คุณไม่รู้ คุณจะไม่เคยเรียนรู้
วันสอบมาถึง และคุณต้องให้แน่ใจว่าคุณไปที่สถานที่ที่เหมาะสมในเวลาดี มาพร้อมกับปากกา ดินสอ และ ยาระงับประสาทจริงๆสิ่งที่จะทำลายความมั่นใจของคุณ นั่นคือทั้งหมดที่ผู้สมัครอื่น ๆดูเหมือนจะสงบและมั่นใจในตนเอง .
ในที่สุดเมื่อคุณมองไปที่กระดาษ มันเป็นบิตของการต่อต้านจุดสุดยอด มันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คุณกลัว คุณจำมากที่สุดของสิ่งที่คุณคิดว่าคุณจะลืม :