Still itchy.Ye Zhen Zhen unconsciou

Still itchy.

Ye Zhen Zhen unconsciously, started to scratch.

Ji Wu Jiu can only grab her hand. And a thought quickly pass through his mind, and then holding her hands he placed it on her legs, Ye Zhen Zhen scratched for a while, and finally her frown was gone and she continued to sleep.

It was indeed her legs being itchy, she scratched the wrong person.

Ji Wu Jiu was not sure if he should cry or laugh.

He tried to sleep again, but no matter what he couldn’t fall back to sleep.

(Below storyline is for mature audience only, kindly skip this part, if you are not comfortable although it will relate to the next chapters somehow.. “blush”)

The blood in his body starts to heat up, although the hand on his thigh is gone, but the feeling of being touched is still here, can’t be forced away either.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยังคันรับ เย่เจินเจินเริ่มต้นเกาจิวูจิวดูสามารถเพียงหยิบมือของเธอ และความคิดอย่างรวดเร็วผ่านผ่านจิตใจของเขา และจับมือของเขาวางบนขาเธอแล้ว เย่เจินเจินมีรอยขีดข่วนขณะ และสุดท้ายคิ้วของเธอได้หายไป และเธอยังคงนอนหลับถูกขาของเธอกำลังคันแน่นอน เธอมีรอยขีดข่วนผิดคนจิวจิววูจิไม่แน่ใจว่าเขาควรร้องไห้ หรือหัวเราะเขาพยายาม จะนอนหลับอีกครั้ง แต่ไม่ ว่าอะไรเขาไม่สามารถถอยกลับไปนอน(ด้านล่างเรื่องราวมีผู้ชมผู้ใหญ่เท่านั้น กรุณาข้ามส่วนนี้ ถ้าคุณไม่สะดวกแม้ว่ามันจะเกี่ยวข้องกับบทถัดไปอย่างใด... "อาย")เลือดในการเริ่มต้นร่างกายของเขาร้อนขึ้น แต่มือบนต้นขาของเขาหายไป ความรู้สึกของการสัมผัสอยู่ยัง ไม่บังคับเก็บอย่างใดอย่างหนึ่งได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คันยังคง. เจ้า Zhen Zhen โดยไม่รู้ตัวเริ่มต้นในการเริ่มต้น. จีวู Jiu เท่านั้นที่สามารถคว้ามือของเธอ และความคิดได้อย่างรวดเร็วผ่านความคิดของเขาแล้วจับมือเธอว่าเขาวางมันลงบนขาของเธอเจ้า Zhen Zhen รอยขีดข่วนในขณะที่และในที่สุดก็ขมวดคิ้วของเธอก็หายไปและเธอยังคงนอนหลับ. มันเป็นจริงขาของเธอเป็นคันเธอ รอยขีดข่วนผิดคน. จีวู Jiu ไม่แน่ใจว่าเขาควรจะร้องไห้หรือหัวเราะ. เขาพยายามที่จะนอนหลับได้อีกครั้ง แต่ไม่ว่าสิ่งที่เขาไม่สามารถถอยกลับไปนอนหลับ. (ด้านล่างของเค้าคือสำหรับผู้ชมที่เป็นผู้ใหญ่เท่านั้นกรุณาข้ามส่วนนี้ไป ถ้าคุณไม่สะดวกแม้ว่ามันจะเกี่ยวข้องกับบทต่อไปอย่างใด .. "อาย") เลือดในร่างกายของเขาเริ่มที่จะร้อนขึ้นถึงแม้ว่ามือที่ต้นขาของเขาจะหายไป แต่ความรู้สึกของการสัมผัสยังอยู่ที่นี่ ไม่สามารถบังคับให้ออกไปอย่างใดอย่างหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยังคันอยู่

" เจินเจินโดยไม่รู้ตัว เริ่มเกา จีวู ยู

สามารถคว้ามือของเธอ . และการคิดอย่างรวดเร็วผ่านจิตใจของเขาแล้วจับมือของเธอ เขาวางมันบนขาของเธอ เจ้าเจินเจิน รอยขูดขีด สักพักก็ขมวดคิ้วของเธอหายไป เธอยังคงนอน

มันแท้ ขาของเธอถูกคัน เธอข่วนคนผิด

จี วู ยู ก็ไม่แน่ใจว่าเขาควรจะร้องไห้หรือหัวเราะ

เขาพยายามจะหลับอีกครั้ง แต่ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่กลับไปนอน

( ด้านล่างเค้าเรื่องสำหรับผู้ชมผู้ใหญ่เท่านั้น กรุณาข้ามส่วนนี้ ถ้าคุณไม่สะดวกถึงแม้ว่ามันจะเกี่ยวข้องกับบทต่อไปยังไง . . . " หน้าแดง " )

เลือดในร่างกายของเขาเริ่มร้อนขึ้น แม้ว่าวางมือบนต้นขาของเขาหายไปแต่ความรู้สึกนั้นถูกจับยังอยู่ ไม่ได้ถูกบังคับไปเหมือนกัน