Talk to Others About How You're Fee

Talk to Others About How You're Feeling

It might seem like you're the only person who isn't immediately enamored with Florence, but the truth is that you're not the first person to feel homesick - you're likely not even the only one in your program. You might feel a lot of pressure to be positive about the whole experience, especially if you had high expectations when you arrived, or feel the need to put on a happy face when you talk to folks back at home, but there's no shame in being homesick.

It happens to almost everyone, and trying to ignore it will definitely not make it go away. You don't have to mope around all the time, but it's perfectly fine to confide in some friends about feelings you may be struggling with - chances are they're going through a similar process, or have experienced something like it in the past and may be able to give you the support you need.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พูดคุยกับคนอื่นเกี่ยวกับวิธีที่คุณกำลังรู้สึกมันอาจจะดูเหมือนคุณเพียงคนเดียวที่ไม่ได้ทันทีติดใจกับฟลอเรนซ์ แต่ความจริงก็คือว่าคุณไม่ได้เป็นคนแรกที่จะรู้สึกคิดถึงบ้าน - คุณจะไม่ได้ เพียงหนึ่งในโปรแกรมของคุณ คุณอาจจะรู้สึกกดดันที่จะเป็นบวกเกี่ยวกับประสบการณ์ทั้งหมดโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณมีความคาดหวังสูงเมื่อคุณมาถึงหรือรู้สึกว่าจำเป็นที่จะต้องวางบนใบหน้ามีความสุขเมื่อคุณพูดคุยกับคนที่กลับมาที่บ้าน แต่มีความละอายในการเป็น คิดถึงบ้าน. มันเกิดขึ้นเกือบทุกคนและพยายามที่จะไม่สนใจมันแน่นอนจะไม่ทำให้มันหายไป คุณไม่จำเป็นที่จะเซื่องซึมรอบตลอดเวลา แต่มันเป็นเรื่องที่ดีอย่างสมบูรณ์แบบเพื่อให้ความไว้วางใจในเพื่อนบางคนเกี่ยวกับความรู้สึกที่คุณอาจจะดิ้นรนกับ - โอกาสที่พวกเขากำลังจะผ่านกระบวนการที่คล้ายกันหรือมีประสบการณ์บางอย่างเช่นในอดีตที่ผ่านมาและ อาจจะไม่สามารถที่จะให้การสนับสนุนที่ต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พูดคุยกับคนอื่น ๆ คุณรู้สึกยังไง

มันอาจดูเหมือนคุณเป็นคนเดียวที่ไม่ได้ทันทีตรึงตาตรึงใจกับฟลอเรนซ์ แต่ความจริงก็คือ ว่า คุณไม่ใช่คนแรกที่รู้สึกคิดถึงบ้าน - คุณอาจไม่เพียงหนึ่งในโปรแกรมของคุณ คุณอาจจะรู้สึกกดดันเป็นบวกเกี่ยวกับประสบการณ์ทั้งหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณมีความคาดหวังสูง เมื่อคุณมาถึงหรือรู้สึกว่าต้องวางอยู่บนใบหน้าเมื่อคุณพูดคุยกับพ่อแม่ที่บ้าน แต่ไม่มีความละอายในการคิดถึงบ้าน

มันเกิดขึ้นกับเกือบทุกคน และพยายามที่จะไม่สนใจมันแน่นอนจะไม่ทำให้มันหายไป คุณไม่ต้องซึมอยู่ตลอดเวลาแต่ปกติก็ต้องไว้ใจในเพื่อนบางคน เกี่ยวกับความรู้สึกที่คุณอาจจะดิ้นรนกับ - โอกาสที่พวกเขาจะต้องผ่านกระบวนการที่คล้ายกัน หรือมีประสบการณ์อะไรแบบนี้ ในอดีต และอาจจะสามารถให้การสนับสนุนที่คุณต้องการ