The second generationSecond generat

The second generation
Second generation apex locators were of the singlefrequency
impedance type which used impedance
measurements instead of resistance to measure location
within the canal. Impedance is comprised of resistance
and capacitance and has a sinusoidal amplitude trace.
The property is utilized to measure distance in different
canal conditions by using different frequencies.

The change in frequency method of measuring was
developed by Inoue in 1971 as the Sono-Explorer
(Hayashi Dental Supply, Tokyo, Japan) which calibrated
at the periodontal pocket of each tooth and
measured by the feedback of the oscillator loop (Inoue
1972). The beeping of the device indicated when the
apex was reached, so some clinicians erroneously
thought that it measured by using sound waves (Inoue
1973). A later model, the Sono-Explorer Mk III uses a
meter to indicate distance to apex (Inoue & Skinner
1985).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รุ่นที่สอง
รุ่นสอง locators ครอบได้ singlefrequency
ชนิดความต้านทานที่ใช้ต้านทาน
วัดแทนที่จะต้านทานการวัดตำแหน่ง
ภายในคลอง ประกอบด้วยความต้านทานความต้านทาน
และค่าความจุ และได้เป็นคลื่น sinusoidal ติดตาม
คุณสมบัติถูกใช้เพื่อวัดระยะทางในต่าง
คลองเงื่อนไข โดยใช้ความถี่แตกต่างกัน

การเปลี่ยนความถี่วิธีการวัดถูก
พัฒนา โดยโนะอุเอะในปี 1971 เป็น Explorer โรงแรมโซ
(จัดฟันฮายาชิ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น) ซึ่งปรับเทียบ
ที่กระเป๋าโรคเหงือกของฟันแต่ละ และ
วัด โดยผลป้อนกลับของลูป oscillator (โนะอุเอะ
1972) Beeping อุปกรณ์ระบุเมื่อการ
ครอบครบ clinicians บางดังนั้นตั้งใจ
คิดว่า จะวัด โดยใช้คลื่นเสียง (โนะอุเอะ
1973) รูปแบบ โรงแรมโซ Explorer เอ็มเค III ใช้เป็น
เมตรเพื่อระบุระยะการใช้งาน apex (โนะอุเอะ&สกินเนอร์
1985) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รุ่นที่สอง
รุ่นที่สองระบุตำแหน่งยอดเขาของ singlefrequency
ประเภทความต้านทานที่ใช้ความต้านทาน
การวัดแทนการวัดความต้านทานของสถาน
ภายในคลอง ประกอบด้วยความต้านทานของความต้านทาน
และความจุและมีแอมพลิจูซายน์ติดตาม
ทรัพย์สินที่ถูกนำมาใช้ในการวัดระยะทางที่แตกต่างกันใน
สภาพคลองโดยใช้ความถี่ที่แตกต่างกันในวิธีการเปลี่ยนแปลงความถี่ในการวัดที่ได้รับการพัฒนาโดยอิโนอุเอะในปี 1971 เป็น Sono-เอ็กซ์พลอเรอร์(ฮายาชิ ทันตกรรมซัพพลาย, โตเกียว, ญี่ปุ่น) ซึ่งการปรับเทียบที่กระเป๋าปริทันต์ของฟันแต่ละคนและวัดได้จากการตอบรับของวง oscillator (อิโนอุเอะ1972) beeping ของอุปกรณ์ที่ระบุไว้เมื่อปลายก็มาถึงดังนั้นแพทย์บางคนเข้าใจผิดคิดว่ามันวัดโดยใช้คลื่นเสียง (อิโนอุเอะ1973) รุ่นต่อมา Sono-เอ็กซ์พลอเรอร์ Mk III ใช้เมตรเพื่อแสดงระยะห่างจากเอเพ็กซ์ (อิโนอุเอะและสกินเนอร์1985)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รุ่นที่สอง
รุ่นที่สองของ APEX locators singlefrequency
อิมพีแดนซ์ชนิดที่ใช้วัดค่าความต้านทานวัดแทน

ภายในสถานที่ คลอง ซึ่งประกอบด้วยความต้านทาน
และความจุและมีร่องรอยคลื่นไซน์ .
คุณสมบัติใช้วัดระยะทางในเงื่อนไขที่แตกต่างกันโดยใช้คลอง

ความถี่ที่แตกต่างกันการเปลี่ยนแปลงในวิธีความถี่ของการวัดคือ
พัฒนาโดยอิโนะอุเอะใน 1971 เป็น Sono Explorer
( ฮายาชิ ทันตกรรม อุปทาน ที่กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งทำการ
ในร่องลึกปริทันต์ของฟันแต่ละซี่และ
วัดโดยข้อเสนอแนะของ oscillator ห่วง ( อิโนะอุเอะ
1972 ) ส่วนเสียงของอุปกรณ์ที่ระบุเมื่อ
ปลายได้ถึงบางส่วน ดังนั้น แพทย์ผล
คิดว่ามันวัดโดยการใช้คลื่นเสียง ( อิโนะอุเอะ
1973 ) รูปแบบต่อมา Sono Explorer เอ็มเค III ใช้เครื่องวัดเพื่อบ่งชี้ระยะปลาย
( เ&สกินเนอร์

1985 )