2. Evolution of the MeltdownFor sev

2. Evolution of the Meltdown
For several decades before the crisis, Thailand’s economic performance had been highly
satisfactory. Average real gross domestic product (GDP) growth between 1960 and 1995
was about 7.7% per annum and the proportion of the population under the poverty line
declined from about 60% to less than 15% during the same period. The country was
regarded as an example of the so-called “East Asian economic miracle” (World Bank,
1993). Yet, a couple of years later, the country got into a severe financial crisis and
essentially became insolvent, in terms of not having enough usable foreign reserves left to
meet its obligations. Assistance from the International Monetary Fund (IMF) was needed,
and a painful adjustment process to recover from the crisis had to be carried out, leading
to a lost half decade of development; the average growth rate between 1996 and 2001 was
just about zero.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. วิวัฒนาการของการหลอมละลายสำหรับหลายทศวรรษที่ผ่านมาก่อนวิกฤติ ประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจของประเทศไทยได้สูงพอ เจริญเติบโตจริงรวมผลิตภัณฑ์ภายในประเทศ (GDP) เฉลี่ยระหว่าง 1960 และ 1995ประมาณ 7.7% ต่อปีและสัดส่วนประชากรใต้เส้นความยากจนปฏิเสธจากประมาณ 60% ต่ำกว่า 15% ในช่วงเวลาเดียวกัน ประเทศมีถือเป็นตัวอย่างเรียกว่า "เอเชียตะวันออกเศรษฐกิจมิราเคิล" (ธนาคารโลก1993) . ยัง สองปีต่อมา ประเทศได้เข้าสู่วิกฤตทางการเงินอย่างรุนแรง และหลักกลายเป็นบุคคลล้มละลาย ในไม่พอใช้ทุนสำรองต่างประเทศด้านการตอบสนองตาม ต้องการความช่วยเหลือจากนานาชาติจำนวนเงิน (IMF)และกระบวนการปรับปรุงเจ็บปวดเพื่อกู้คืนจากวิกฤตได้ดำเนินการ ผู้นำการสูญหายครึ่งทศวรรษที่ผ่านมาการพัฒนา มีอัตราการเติบโตเฉลี่ยระหว่างปี 1996 และ 2001เกือบเป็นศูนย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. วิวัฒนาการของ Meltdown
เป็นเวลาหลายทศวรรษที่ผ่านมาก่อนเกิดวิกฤตเศรษฐกิจประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจของไทยที่ได้รับสูง
ที่น่าพอใจ ผลิตภัณฑ์มวลเฉลี่ยที่แท้จริง (GDP) การเจริญเติบโตระหว่างปี 1960 และปี 1995
คือประมาณ 7.7% ต่อปีและสัดส่วนของประชากรที่อยู่ใต้เส้นความยากจน
ลดลงจากประมาณ 60% น้อยกว่า 15% ในช่วงเวลาเดียวกัน ประเทศที่ได้รับการ
ยกย่องว่าเป็นตัวอย่างของการที่เรียกว่า "ความมหัศจรรย์ทางเศรษฐกิจเอเชียตะวันออก" (World Bank,
1993) แต่สองสามปีต่อมาประเทศได้เข้าวิกฤตการณ์ทางการเงินอย่างรุนแรงและ
เป็นหลักกลายเป็นหนี้สินล้นพ้นในแง่ของการที่ไม่ได้มีเงินสำรองต่างประเทศใช้งานได้เหลือพอที่จะ
ปฏิบัติตามภาระหน้าที่ของตน ความช่วยเหลือจากกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) เป็นสิ่งที่จำเป็น
และกระบวนการปรับความเจ็บปวดที่จะฟื้นตัวจากวิกฤตเศรษฐกิจจะต้องมีการดำเนินการที่นำ
ไปสู่ทศวรรษครึ่งที่หายไปของการพัฒนา; อัตราการเจริญเติบโตเฉลี่ยระหว่างปี 1996 และ 2001 เป็น
เพียงเกี่ยวกับการเป็นศูนย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . วิวัฒนาการของวิกฤต
สำหรับหลายทศวรรษก่อนวิกฤติเศรษฐกิจของประเทศไทยที่ได้รับสูง
น่าพอใจ เฉลี่ยที่แท้จริงของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ ( GDP ) ขยายตัวระหว่าง 1960 และปี 1995
ประมาณ 7.7% ต่อปี และสัดส่วนของประชากรใต้เส้นความยากจน
ลดลงจากประมาณ 60% น้อยกว่า 15 % ในช่วงเวลาเดียวกัน ประเทศ
ถือว่าเป็นตัวอย่างของสิ่งที่เรียกว่า " เศรษฐกิจเอเชียตะวันออกมหัศจรรย์ " ( World Bank ,
1993 ) แต่สองปีต่อมา ประเทศเกิดวิกฤติการเงินอย่างรุนแรง
เป็นหลักกลายเป็นบุคคลล้มละลาย ในแง่ของไม่ได้มีมากพอใช้งานต่างประเทศสำรองซ้าย

พบกับภาระผูกพัน ความช่วยเหลือจากกองทุนการเงินระหว่างประเทศ ( ไอเอ็มเอฟ ) คือต้องการ
และเจ็บปวดกระบวนการปรับฟื้นตัวจากวิกฤต ต้องถูกหามออกา
สูญหายไปครึ่งทศวรรษของการพัฒนา อัตราการเติบโตเฉลี่ยระหว่างปี 1996 และ 2001 ได้
เพียงเกี่ยวกับศูนย์