Therefore, under Case (B), situatio

Therefore, under Case (B), situations (i)–(iii) conclude that if Q > 0 and S > 0, then (Q, S) is never the optimal solution of
TC1(Q, S) on Q > 0 and S ≥ 0. So, if the optimal solution of TC1(Q, S) on Q > 0 and S ≥ 0 exists, then S∗
1 = 0. Consequently,
we have the following result.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น ภายใต้กรณี (B), สถานการณ์ (i)–(iii) สรุปว่า ถ้า Q > 0 และ S > 0 แล้ว (Q, S) ไม่ได้แก้ปัญหาที่ดีที่สุดของTC1(Q, S) บน Q > 0 และ S ≥ 0 ถ้าดังนั้น การแก้ปัญหาที่ดีที่สุดของ TC1 (Q, S) ใน Q > 0 และ S ≥ 0 อยู่ แล้ว S∗1 = 0 ดังนั้นเรามีผลต่อไปนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นภายใต้กรณี (B), สถานการณ์ (i) - (iii) สรุปได้ว่าถ้า Q> 0 และ S> 0 แล้ว (Q, S) ไม่เคยมีวิธีการแก้ปัญหาที่ดีที่สุดของ
TC1 (Q, S) บน Q> 0 S ≥ 0. ดังนั้นถ้าทางออกที่ดีที่สุดของ TC1 (Q, S) บน Q> 0 และ S ≥ 0 อยู่แล้ว S *
1 = 0
ดังนั้นเราได้ผลดังต่อไปนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้น ภายใต้สถานการณ์กรณี ( ข ) ( I ) และ ( iii ) สรุปว่าถ้า Q > 0 และ S > 0 แล้ว ( Q , s ) ไม่เคยแก้ปัญหาที่เหมาะสม tc1
( Q , S ) Q > 0 และ S ≥ 0 ดังนั้น ถ้าสารละลายที่เหมาะสมของ tc1 ( Q , S ) Q > 0 และ S ≥ 0 มีอยู่แล้ว∗ S
1 = 0 โดย
เราได้ผลดังนี้