The origin of the name is unclear,

The origin of the name is unclear, with no definite connection to Arthur Wellesley, 1st Duke of Wellington.[1]

Leah Hyslop, writing in The Telegraph, observes that by the time Wellington became famous, meat baked in pastry was a well-established part of English cuisine, and that the dish's similarity to the French filet de bœuf en croûte (fillet of beef in pastry) might imply that "Beef Wellington" was a "timely patriotic rebranding of a trendy continental dish".[2] However, she cautions, there are no 19th century recipes for the dish. There is a mention of "fillet of beef, a la Wellington" in The Los Angeles Times of 1903, but the first occurrence of the dish itself is in the Oxford English Dictionary which cites a 1939 New York food guide with "Tenderloin of Beef Wellington" which is cooked, left to cool and rolled in a pie crust.[2]

Clarissa Dickson Wright argues that "This dish has nothing to do with that splendid hero, the Duke of Wellington; it was invented for a civic reception in Wellington, New Zealand, but it is a splendid addition to any party."[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาของชื่อไม่ชัดเจน มีการเชื่อมต่ออาร์เธอร์เวลเลสเลย์ ดยุคแห่งเวลลิงตัน 1 ไม่ชัดเจน [1]ชาย Hyslop เขียนในเดอะเทเลกราฟ สังเกตว่า เวลาเวลลิงตันกลายเป็นที่รู้จัก เนื้ออบขนมก็ดีขึ้นส่วนอาหารอังกฤษ และฝรั่งเศสสันเดอ bœuf en croûte (เนื้อของเนื้อวัวในขนม) คลึงของจานอาจหมายความว่า "เนื้อเวลลิงตัน" แก้ไขเป็น "เวลารักชาติ rebranding ของคอนติเนนตัลจานทันสมัย" [2] อย่างไรก็ตาม เธอเตือน มีสูตรไม่มีศตวรรษที่ 19 สำหรับจานนี้ มีการเอ่ยถึง "เนื้อของเนื้อวัว ตามเวลลิงตัน" ใน The Los Angeles Times ของ 1903 แต่เป็นเหตุการณ์แรกของจานตัวเองในพจนานุกรมภาษาอังกฤษ Oxford ที่ cites คู่มืออาหารนิวยอร์ก 1939 ด้วย "สันในของเนื้อเวลลิงตัน" ซึ่งสุก ทิ้งให้เย็น และรีดเปลือกพาย [2]Clarissa ดิ๊กสันไรท์ระบุว่า "จานนี้ไม่มีอะไรกับพระเอกที่สวยงาม ดยุคแห่งเวลลิงตัน มันถูกคิดค้นสำหรับต้อนรับพลเมืองที่ในเวลลิงตัน นิวซีแลนด์ แต่มันจะสวยงามบุคคลใดๆ" [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่มาของชื่อก็ไม่มีความชัดเจนโดยไม่มีการเชื่อมต่อที่ชัดเจนในการอาร์เธอร์เลสลีย์ 1 ดยุคแห่งเวลลิงตัน. [1] ลีอาห์ต้องหาเขียนในโทรเลขข้อสังเกตว่าตามเวลาที่เวลลิงตันกลายเป็นที่รู้จักเนื้ออบในขนมเป็นที่ดีขึ้น เป็นส่วนหนึ่งของอาหารภาษาอังกฤษและที่คล้ายคลึงกันของจานฝรั่งเศสเสต็กเนื้อ de Boeuf en Croute (เนื้อของเนื้อในขนม) อาจบ่งบอกว่า "เนื้อวัวเวลลิงตัน" เป็น "rebranding รักชาติทันเวลาของจานเนลตัลเทรนด์". [2] อย่างไรก็ตาม เธอเตือนไม่มีสูตรศตวรรษที่ 19 สำหรับจาน มีการกล่าวถึงคือ "เนื้อของเนื้อวัว, ลาเวลลิงตัน" ใน Los Angeles Times 1903 แต่เกิดขึ้นครั้งแรกของจานตัวเองอยู่ในพจนานุกรมภาษาอังกฤษซึ่งอ้างอิงคู่มืออาหาร 1939 นิวยอร์กกับ "เนื้อสันในเนื้อเวลลิงตัน ". ซึ่งจะสุกจากซ้ายไปเย็นและเหล็กแผ่นรีดในแป้งพาย [2] คลาริสซ่าดิกสันไรท์ระบุว่า" จานนี้มีอะไรจะทำอย่างไรกับการที่พระเอกสวยงามดยุคแห่งเวลลิงตันมันถูกคิดค้นสำหรับเทศบาลต้อนรับในเวลลิงตัน นิวซีแลนด์ แต่มันเป็นยังสวยงามให้กับบุคคลใด ๆ . "[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่มาของชื่อไม่ชัดเจน ไม่มีแน่นอน เกี่ยวข้องกับ ทาเคดา [ 1 ]ลีอาห์ไฮสเลิป การเขียนในโทรเลข สังเกตว่าโดยเวลาที่เวลลิงตัน มีชื่อเสียง เนื้ออบขนมเป็นส่วนหนึ่งที่มีชื่อเสียงของอาหารภาษาอังกฤษ , และที่เป็นจานที่คล้ายคลึง กับฝรั่งเศส ฟิเดบีœ UF ในโครû TE ( เนื้อปลาเนื้อในขนม ) อาจจะแปลว่า " Wellington " เป็น " เนื้อ บริษัทรักชาติทันเวลาของอินเทรนด์แบบจาน " . [ 2 ] อย่างไรก็ตาม เธอเตือน ไม่มีศตวรรษที่ 19 สำหรับสูตรอาหารจาน มีการกล่าวถึง " แล่เนื้อ , ลา เวลลิงตัน " ใน Los Angeles Times ของ 1903 แต่เหตุการณ์แรกของจานของตัวเองอยู่ใน Oxford พจนานุกรมภาษาอังกฤษซึ่งอ้างอิง 1939 นิวยอร์กคู่มืออาหารด้วย " เนื้อสันในเนื้อเวลลิงตัน " ซึ่งจะสุก ทิ้งให้เย็นและรีดในเปลือกพาย [ 2 ]คลาริสซ่า ดิกสัน ไรท์ ระบุว่า " จานนี้ไม่เกี่ยวกับที่วิจิตร ฮีโร่ ดยุคแห่งเวลลิงตัน ; มันถูกคิดค้นเพื่อรับพลเมืองในเวลลิงตัน นิวซีแลนด์ แต่มันนอกจากวิจิตรพรรคใด " [ 2 ]