Another issue to be considered in t

Another issue to be considered in the Jell-Ojobor and Windsperger (2013) model is where and how to fit in two more governance modes: direct franchising and mixed mode options. Direct franchising is when the foreign (host) franchise is controlled directly by the international franchisor. Mixed governance modes include the fairly common case of a franchisor operating with both company-owned and franchise systems in a foreign country, as does McDonalds, for example. How are these two additional franchising governance modes explained in terms of hypotheses? Presumably the model needs to be expanded from four modes to six modes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาอื่นจะเป็นแบบจำลองที่ (2013) Jell-Ojobor และ Windsperger เป็นที่ และวิธีการเหมาะสองโหมดกำกับเพิ่มเติม: เลือกโหมดผสม และแฟรนไชส์โดยตรง แฟรนไชส์โดยตรงคือเมื่อแฟรนไชส์ต่างประเทศ (โฮสต์) ถูกควบคุมโดยตรง โดย franchisor นานาชาติ โหมดผสมกำกับได้แก่กรณีธรรมทั่วไปของ franchisor กับทั้งเจ้าของบริษัท และแฟรนไชส์ระบบในต่างประเทศ กับ McDonalds เช่น วิธีเหล่านี้สองเพิ่มเติมโหมดแฟรนไชส์ที่กำกับอธิบายในแง่ของ hypotheses สันนิษฐานว่าแบบต้องขยายจากสี่โหมดโหมด 6

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีกประเด็นที่จะต้องพิจารณาในวุ้น Ojobor และ Windsperger (2013) รูปแบบและวิธีการที่จะใส่ในโหมดการกำกับดูแลอีกสอง: แฟรนไชส์​​โดยตรงและตัวเลือกโหมดผสม แฟรนไชส์​​โดยตรงคือเมื่อต่างประเทศ (เจ้าภาพ) แฟรนไชส์​​จะถูกควบคุมโดยตรงจากแฟรนไชส์​​ต่างประเทศ โหมดการกำกับดูแลกิจการที่ผสมรวมกันอย่างเป็นธรรมกรณีของแฟรนไชส์​​การดำเนินงานที่มีทั้งระบบของ บริษัท ที่เป็นเจ้าของและแฟรนไชส์​​ในต่างประเทศเช่นเดียวกับ McDonalds ยกตัวอย่างเช่น วิธีการเหล่านี้เป็นสองโหมดการกำกับดูแลกิจการแฟรนไชส์​​เพิ่มเติมอธิบายในแง่ของสมมติฐาน? สันนิษฐานว่ารูปแบบจะต้องมีการขยายจากสี่โหมดถึงหกโหมด