shared ownership of decision-making

shared ownership of decision-making. This
approach is a response to ‘top-down’
approaches to development, in which power
and decision-making is largely in the hands
of external development professionals.
The top-down approach used to be the
conventional style of development. However,
this had many flaws and was not effective.
It also raised questions about whether
‘outsiders’ had the right or the knowledge to
set the development agenda of local people.
In the 1980s, development workers began to
seek more participatory alternatives that
avoided some of these problems. They drew
on alternative methods of learning and
action that, at the time, represented a radical
change. In general, this change has been
embraced as a positive shift in development
practice. Table 1 compares some of the
differences between the two approaches.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเป็นเจ้าของร่วมของตัดสินใจ นี้
วิธีคือ คำตอบ 'บนลงล่าง'
แนวทางการพัฒนา การใช้พลังงานที่
และตัดสินใจเป็นส่วนใหญ่ในมือ
ของภายนอกพัฒนาผู้เชี่ยวชาญด้าน
วิธีแบบบนลงล่างใช้การ
ลักษณะทั่วไปของการพัฒนา อย่างไรก็ตาม,
นี้มีข้อบกพร่องมากมาย และไม่มีผลบังคับใช้
ยังยกคำถามเกี่ยวกับว่า
"บุคคลภายนอก" มีสิทธิหรือความรู้
กำหนดวาระการพัฒนาของท้องถิ่นคน
ในเดอะไฟต์ ผู้ปฏิบัติงานพัฒนาเริ่ม
แสวงหาทางเลือกที่มีส่วนร่วมเพิ่มเติมที่
หลีกเลี่ยงปัญหาเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่ง พวกเขาวาด
ในวิธีอื่นของการเรียนรู้ และ
กระทำที่ เวลา แสดงรัศมี
เปลี่ยน ทั่วไป การเปลี่ยนแปลงนี้ได้
กอดเป็นกะบวกพัฒนา
ปฏิบัติการ ตารางที่ 1 เปรียบเทียบบาง
ความแตกต่างระหว่างสองวิธี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ใช้ร่วมกันเป็นเจ้าของของการตัดสินใจ วิธีการนี้คือการตอบสนองจากบนลงล่าง

' ' แนวทางการพัฒนา ซึ่งพลังงาน
และการตัดสินใจส่วนใหญ่อยู่ในมือของผู้เชี่ยวชาญด้านการพัฒนาภายนอก
.
วิธีการแบบบนลงล่าง เคยเป็น
ลักษณะทั่วไปของการพัฒนา อย่างไรก็ตาม มีข้อเสียมากมาย

ไม่มีประสิทธิภาพ . นอกจากนี้ยังยกคำถามเกี่ยวกับว่า
' คนนอก ' มีสิทธิหรือความรู้

กำหนดวาระการพัฒนาของประชาชน .
ในปี 1980 , การพัฒนาแรงงานเริ่มแสวงหาการมีส่วนร่วมที่มากขึ้นแทน

หลีกเลี่ยงบางส่วนของปัญหาเหล่านี้ พวกเขาดึง
วิธีการทางเลือกของการเรียนรู้และ
า เวลาที่แสดงการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรง

โดยทั่วไป การเปลี่ยนแปลงนี้ได้รับ
กอดเป็นบวกในการพัฒนา
กะการปฏิบัติ ตารางที่ 1 เปรียบเทียบบางส่วนของ
ความแตกต่างระหว่างสองวิธี