CLT is usually characterized as a b

CLT is usually characterized as a broad approach to teaching, rather than as a teaching method with a clearly defined set of classroom practices. As such, it is most often defined as a list of general principles or features. One of the most recognized of these lists is David Nunan’s (1991[5]) five features of CLT:

An emphasis on learning to communicate through interaction in the target language.
The introduction of authentic texts into the learning situation.
The provision of opportunities for learners to focus, not only on language but also on the learning process itself.
An enhancement of the learner’s own personal experiences as important contributing elements to classroom learning.
An attempt to link classroom language learning with language activities outside the classroom.
These five features are claimed by practitioners of CLT to show that they are very interested in the needs and desires of their learners as well as the connection between the language as it is taught in their class and as it used outside the classroom. Under this broad umbrella definition, any teaching practice that helps students develop their communicative competence in an authentic context is deemed an acceptable and beneficial form of instruction. Thus, in the classroom CLT often takes the form of pair and group work requiring negotiation and cooperation between learners, fluency-based activities that encourage learners to develop their confidence, role-plays in which students practise and develop language functions, as well as judicious use of grammar and pronunciation focused activities.

In the mid 1990s the Dogma 95 manifesto influenced language teaching through the Dogme language teaching movement, who proposed that published materials can stifle the communicative approach. As such the aim of the Dogme approach to language teaching is to focus on real conversations about real subjects so that communication is the engine of learning. This communication may lead to explanation, but that this in turn will lead to further communication.[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

CLT เป็นลักษณะมักจะเป็นวิธีการเรียนการสอนในวงกว้างมากกว่าที่จะเป็นวิธีการเรียนการสอนด้วยชุดที่ชัดเจนของการปฏิบัติในห้องเรียน เช่นนี้มันถูกกำหนดไว้ส่วนใหญ่มักจะเป็นรายการของหลักการทั่วไปหรือคุณสมบัติ หนึ่งได้รับการยอมรับมากที่สุดของรายการเหล่านี้เป็นเดวิด Nunan ของ (1991 [5]) ห้าคุณสมบัติของ CLT: ความสำคัญในการเรียนรู้ที่จะสื่อสารผ่านการมีปฏิสัมพันธ์ในภาษาเป้าหมาย. แนะนำตำราที่แท้จริงในสถานการณ์การเรียนรู้. การให้โอกาสสำหรับ ผู้เรียนจะให้ความสำคัญไม่เพียง แต่ในภาษา แต่ยังอยู่ในกระบวนการเรียนรู้ของตัวเอง. การเพิ่มประสิทธิภาพของประสบการณ์ส่วนตัวของผู้เรียนของตัวเองเป็นองค์ประกอบที่เอื้อต่อสิ่งสำคัญที่จะเรียนรู้ในห้องเรียน. มีความพยายามที่จะเชื่อมโยงการเรียนรู้ภาษาในห้องเรียนที่มีกิจกรรมภาษานอกห้องเรียน. เหล่านี้ห้าคุณสมบัติ โดยอ้างว่าผู้ปฏิบัติงานของ CLT แสดงให้เห็นว่าพวกเขามีความสนใจมากในการตอบสนองความต้องการและความต้องการของผู้เรียนของพวกเขาเช่นเดียวกับการเชื่อมต่อระหว่างภาษาตามที่การเรียนการสอนในชั้นเรียนของพวกเขาและในขณะที่มันใช้นอกห้องเรียน ภายใต้ร่มนี้ความหมายกว้างการเรียนการสอนการปฏิบัติใด ๆ ที่จะช่วยให้นักเรียนพัฒนาความสามารถในการสื่อสารของพวกเขาในบริบทของแท้จะถือว่าเป็นรูปแบบที่ได้รับการยอมรับและเป็นประโยชน์ของการเรียนการสอน ดังนั้นในห้องเรียน CLT มักจะใช้รูปแบบของทั้งคู่และการทำงานเป็นกลุ่มที่ต้องใช้การเจรจาต่อรองและความร่วมมือระหว่างผู้เรียนกิจกรรมคล่องแคล่วตามที่ส่งเสริมให้ผู้เรียนพัฒนาความเชื่อมั่นของพวกเขาแสดงบทบาทสมมติในการที่นักเรียนจะได้ฝึกและพัฒนาฟังก์ชั่นภาษาเช่นเดียวกับเหตุผล การใช้ไวยากรณ์และการออกเสียงที่มุ่งเน้นกิจกรรม. ในปี 1990 กลางเชื่อ 95 แถลงการณ์อิทธิพลสอนภาษาผ่านการเคลื่อนไหวของการเรียนการสอนภาษา Dogme ที่เสนอว่าวัสดุที่สามารถยับยั้งการเผยแพร่วิธีการสื่อสาร เช่นจุดมุ่งหมายของวิธีการ Dogme ในการเรียนการสอนภาษาคือการมุ่งเน้นการสนทนาจริงเกี่ยวกับเรื่องจริงเพื่อให้การสื่อสารเป็นเครื่องมือของการเรียนรู้ การสื่อสารนี้อาจนำไปสู่คำอธิบาย แต่ในทางกลับกันจะนำไปสู่การสื่อสารต่อไป. [6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

CLT มักจะเป็นลักษณะเป็นแนวทางคร่าว ๆ เพื่อการสอน มากกว่าการสอนแบบชัดเจนชุดของการปฏิบัติในชั้นเรียน เช่น , มันเป็นบ่อยที่สุด เช่นรายการของหลักการทั่วไปหรือคุณสมบัติ หนึ่งในได้รับการยอมรับ มากที่สุดของรายการเหล่านี้คือ เดวิด นู๋แนน ( 1991 [ 5 ] ) ห้าคุณสมบัติของ CLT :

เน้นการเรียนรู้ที่จะสื่อสารผ่านปฏิสัมพันธ์ในภาษาเป้าหมาย .
เบื้องต้นของข้อความจริงในสถานการณ์การเรียนรู้ การให้โอกาสผู้เรียน
โฟกัส ไม่ใช่แค่ภาษา แต่ยังในกระบวนการเรียนรู้เอง .
การของผู้เรียนเอง เป็นประสบการณ์ที่สำคัญและองค์ประกอบในการเรียนรู้ .
ความพยายามที่จะเชื่อมโยงกับภาษาในการเรียนรู้ภาษา กิจกรรมนอกห้องเรียน
คุณสมบัติเหล่านี้ห้าโดยอ้างว่าประกอบ CLT จะแสดงให้เห็นว่าพวกเขามีความสนใจมากในความต้องการและความต้องการของผู้เรียน รวมทั้งการเชื่อมต่อระหว่างภาษาตามที่ได้สอนในชั้นเรียนของพวกเขาและมันใช้นอกห้องเรียน ใต้ร่มนี้คร่าว ๆความหมายมีการปฏิบัติการสอนที่ช่วยให้นักเรียนพัฒนาความสามารถในการสื่อสารในบริบทจริง จะถือว่าเป็นรูปแบบที่ยอมรับ และเป็นประโยชน์ในการสอน ดังนั้นในชั้นเรียน CLT มักจะใช้รูปแบบของคู่และกลุ่มงานที่ต้องเจรจาและความร่วมมือระหว่างผู้เรียน เน้นกิจกรรมที่ส่งเสริมให้ผู้เรียนพัฒนาตามความเชื่อมั่นของพวกเขา