In 1961, 20 samples of rice, averag

In 1961, 20 samples of rice, average moisture content 12.8%, milled to full polish in a commercial huller and in 1968-1969, samples, average moisture content 13.5%, milled by standard laboratory methods, were cooked in distilled water in a boiling water-bath, temp. 97.5 degree C, cooled in water for 1 min, spread over a wire screen, stirred over filter paper sheets for 3 sec and weighed. On cooking for a constant time of 20 min each, the 20 different rice varieties varied widely in their apparent water uptake (1.65-2.45 g/g). Water uptake by the rice was found to be primarily related to its surface area which is a function of size and shape. Small and slender varieties absorb more water at a given cooking time than do large and round varieties. Water uptake was generally unrelated to other physicochemical and quality characteristics, except for a small inverse relationship with protein content and gelatinization temp. It was also affected by cracks and abdominal white, by age and processing. All varieties cooked for their optimal times showed a relatively constant water uptake of approximate equal to2.5 and attained a moisture content of 75%. The best correlation is obtained when the value is expressed as a ratio of the water uptake at 70-80 degree C to that at boiling temp. thereby eliminating the interfering effects of surface area, cracked and chalky kernels, age and protein content.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1961, 20 ตัวอย่างของข้าว เฉลี่ยความชื้น 12.8% ปลายให้เต็มโปแลนด์ ในยางกะเทาะพาณิชย์ และ ในปี 1968-1969 ตัว อย่าง เฉลี่ยความชื้น 13.5% ปลาย โดยใช้วิธีการมาตรฐานห้องปฏิบัติการ ถูกปรุงสุกในน้ำกลั่นในอ่างน้ำเดือด ชั่วคราว 97.5 องศา C ระบายความร้อนด้วยน้ำสำหรับ 1 นาที ราดหน้าจอลวด กวนผ่านแผ่นกระดาษกรองสำหรับ 3 วินาที และชั่งน้ำหนัก อาหารเป็นเวลาคง 20 นาที พันธุ์ข้าวต่าง ๆ 20 แตกต่างกันในการดูดซึมน้ำชัดเจน (1.65-2.45 กรัม/g) ดูดซึมน้ำ โดยข้าวที่พบเป็นหลักเกี่ยวข้องกับพื้นที่ซึ่งมีขนาดและรูปร่าง ขนาดเล็ก และเพรียวพันธุ์ดูดซับน้ำเพิ่มเติมในเวลาทำการมากกว่าพันธุ์ใหญ่ และกลม ดูดซึมน้ำได้ไม่เกี่ยวข้องกับคุณภาพ และคุณลักษณะลักษณะอื่น ๆ ยกเว้นความสัมพันธ์ผกผันเล็กโปรตีนเนื้อหาและ gelatinization ชั่วคราวโดยทั่วไป ยังจะได้รับผลจากรอยร้าวและหน้าท้องขาว อายุและโดย พันธุ์ทั้งหมดของครั้งที่ดีที่สุดพบว่าดูดซึมน้ำค่อนข้างคงที่ของ to2.5 เท่าโดยประมาณ และบรรลุความชื้น 75% ความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดได้รับเมื่อแสดงค่าเป็นอัตราส่วนของการดูดซึมน้ำที่ 70-80 องศา C ที่ที่เดือดชั่วคราว จึงช่วยลดผลกระทบรบกวนพื้นที่ผิว เมล็ดแตก และฟิต อายุโปรตีนเนื้อหาและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1961, 20 ตัวอย่างข้าวมีความชื้นเฉลี่ย 12.8% ข้าวสารโปแลนด์เต็มรูปแบบในเชิงพาณิชย์และ huller ใน 1968-1969 ตัวอย่างความชื้นเฉลี่ย 13.5% ข้าวสารโดยวิธีการตรวจทางห้องปฏิบัติการมาตรฐานถูกต้มในน้ำกลั่นเดือด น้ำอาบน้ำชั่วคราว 97.5 องศาเซลเซียส, ระบายความร้อนในน้ำเป็นเวลา 1 นาทีแผ่กระจายไปทั่วหน้าจอลวด, กวนมากกว่าแผ่นกระดาษกรองสำหรับ 3 วินาทีและชั่งน้ำหนัก ในการปรุงอาหารเป็นเวลาคงที่ของ 20 นาทีแต่ละ 20 พันธุ์ข้าวที่แตกต่างกันที่แตกต่างกันอย่างแพร่หลายในการดูดซึมน้ำที่ชัดเจนของพวกเขา (1.65-2.45 g / g) ดูดน้ำจากข้าวที่พบจะเกี่ยวข้องส่วนใหญ่จะมีพื้นที่ผิวซึ่งเป็นฟังก์ชั่นที่มีขนาดและรูปร่าง สายพันธุ์ที่มีขนาดเล็กและเรียวดูดซับน้ำได้มากขึ้นในเวลาที่กำหนดในการปรุงอาหารกว่าพันธุ์ขนาดใหญ่และกลม การดูดซึมน้ำโดยทั่วไปที่ไม่เกี่ยวข้องกับทางเคมีกายภาพและคุณภาพลักษณะอื่น ๆ ยกเว้นสำหรับความสัมพันธ์ผกผันขนาดเล็กที่มีปริมาณโปรตีนและเจชั่วคราว นอกจากนั้นยังได้รับผลกระทบจากรอยแตกและสีขาวท้องตามอายุและการประมวลผล ทุกชนิดที่ปรุงสุกสำหรับเวลาที่ดีที่สุดของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าการดูดซึมน้ำที่ค่อนข้างคงที่ของ to2.5 เท่ากับประมาณและบรรลุความชื้น 75% ความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดที่จะได้รับเมื่อค่าจะแสดงเป็นอัตราส่วนของการดูดซึมน้ำที่ 70-80 องศาเซลเซียสที่อุณหภูมิที่เดือด จึงช่วยลดผลกระทบการรบกวนของพื้นที่ผิวแตกและเมล็ดจั๊วะอายุและปริมาณโปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1961 20 ตัวอย่างข้าว ความชื้นเฉลี่ย 12.8 เปอร์เซ็นต์ข้าวสารเต็มโปแลนด์ใน Huller เชิงพาณิชย์และใน 1968-1969 ตัวอย่างมีความชื้น 13.5% ข้าวสารโดยวิธีปฏิบัติการมาตรฐาน ถูกต้มในน้ำกลั่นในอ่างน้ำเดือด ชั่วคราว . 97.5 องศาเซลเซียสลงในน้ำ 1 นาที แผ่ลวดหน้าจอ , กวนกว่ากรองกระดาษเป็นเวลา 3 วินาทีและชั่งน้ำหนัก ทำอาหารให้เวลาคงที่ของ 20 นาทีแต่ละพันธุ์ข้าว 20 ที่แตกต่างกันแตกต่างกันอย่างกว้างขวางในการใช้น้ำที่ชัดเจนของพวกเขา ( 1.65-2.45 g / g ) การใช้น้ำของข้าวพบว่าเป็นหลักที่เกี่ยวข้องกับพื้นผิวที่เป็นฟังก์ชันของขนาดและรูปร่าง พันธุ์เล็กและเรียวดูดซับน้ำมากขึ้นที่ได้รับการปรุงอาหารเวลามากกว่าการทำพันธุ์ขนาดใหญ่และกลม . การดูดน้ำได้โดยทั่วไปที่ไม่เกี่ยวข้องกับลักษณะทางกายภาพและทางเคมี และคุณภาพอื่น ๆยกเว้นความสัมพันธ์ผกผันขนาดเล็กที่มีปริมาณโปรตีนและค่าอุณหภูมิ นอกจากนี้ยังได้รับผลกระทบจากรอยแตกและท้องสีขาว ตามอายุและการประมวลผล พันธุ์ทั้งหมดของที่ดีที่สุดเวลาสุกมีการดูดซึมน้ำค่อนข้างคงที่ประมาณเท่ากับ to2.5 และมีความชื้น 75% ความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดคือได้รับเมื่อค่าจะแสดงเป็นอัตราส่วนของการดูดน้ำที่ 70-80 องศาเซลเซียสจุดเดือดที่อุณหภูมิ จึงไม่ส่งผลกระทบต่อพื้นที่ผิวแตกและบริษัทย่อยเมล็ด อายุ และมีปริมาณโปรตีน