Fig. 1 shows the results of the sta

Fig. 1 shows the results of the stability measurements for the emulsions formed from 3–10 wt.% whey protein dispersions. Emulsion stability ranged from 32.2% to 17.5% and decreased with increasing protein concentration, pointing at an excess of the emulsifier at higher concentrations. Above protein concentration that give the maximum obtainable surface coverage, whey proteins form multilayers, made up of proteins that are loosely bound to the adsorbed layer (Euston and Hirst, 1999). Probably, surface denaturation of these proteins, during the homogenization process, may have a negative influence on the subsequent emulsion stability. It has been reported that globular proteins, during temporary adsorption to emulsion droplet surfaces, may undergo surface modification of their structure (Rampon et al., 2003). The lowest protein concentration (3 wt.%) giving the most stable emulsions was chosen for further experiments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fig. 1 แสดงผลของการวัดเสถียรภาพสำหรับ emulsions ที่เกิดขึ้นจาก 3-10 wt.% เวย์โปรตีน dispersions เสถียรภาพของอิมัลชันอยู่ในช่วงจาก 32.2% เป็น 17.5% และลดลง โดยเพิ่มโปรตีนความเข้มข้น ชี้ไปที่อิมัลซิที่ความเข้มข้นสูงมากเกิน ข้างต้นความเข้มข้นโปรตีนที่ให้ครอบคลุมพื้นผิวของสิทธิได้รับสูงสุด เวย์โปรตีนแบบฟอร์ม multilayers ทำค่าของโปรตีนที่ถูกผูกไว้ซึ่งชั้น adsorbed (อูสตันและ Hirst, 1999) คง denaturation ผิวของโปรตีนเหล่านี้ ระหว่าง homogenization อาจมีอิทธิพลเชิงลบในเสถียรภาพของอิมัลชันตามมา มีรายงานว่า โปรตีน globular ระหว่างดูดซับชั่วคราวเพื่อพื้นผิวหยดอิมัลชัน อาจรับปรับเปลี่ยนพื้นผิวของโครงสร้าง (Rampon et al., 2003) ต่ำโปรตีนความเข้มข้น (3 wt.%) ให้ emulsions มีเสถียรภาพมากที่สุดถูกเลือกสำหรับการทดลองต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเดื่อ 1 แสดงผลการวัดความมั่นคงสำหรับอิมัลชันที่เกิดขึ้น 3-10 น้ำหนัก.% กระจายเวย์โปรตีน อิมัลชั่เสถียรภาพตั้งแต่ 32.2% เป็น 17.5% และลดลงที่มีความเข้มข้นของโปรตีนที่เพิ่มขึ้นชี้ไปที่ส่วนเกินของอิมัลชันที่ความเข้มข้นที่สูงขึ้น เหนือความเข้มข้นของโปรตีนที่ให้ความคุ้มครองผิวสูงสุดจะได้รับโปรตีนเวย์รูปแบบหลายชั้นสร้างขึ้นจากโปรตีนที่มีความผูกพันกันอย่างหลวม ๆ กับชั้นดูดซับ (ยูสตันเฮิรสท์, 1999) อาจสูญเสียสภาพธรรมชาติพื้นผิวของโปรตีนเหล่านี้ในระหว่างกระบวนการทำให้เป็นเนื้อเดียวกันอาจมีอิทธิพลทางลบต่อเสถียรภาพอิมัลชันที่ตามมา มันได้รับรายงานว่าโปรตีนกลมในระหว่างการดูดซับชั่วคราวเพื่ออิมัลชันพื้นผิวหยดอาจได้รับการปรับเปลี่ยนพื้นผิวของโครงสร้างของพวกเขา (Rampon et al., 2003) โปรตีนเข้มข้นต่ำที่สุด (3 น้ำหนัก.%) ให้อิมัลชันที่เสถียรที่สุดได้รับเลือกสำหรับการทดลองต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 1 แสดงผลของการวัดสำหรับเสถียรภาพอิมัลชันที่เกิดขึ้นจาก 3 – 10  โดยน้ำหนักเวย์โปรตีน dispersions . เสถียรภาพอิมัลชันมีค่าตั้งแต่ร้อยละ 32.2 17.5% และลดลงเมื่อเพิ่มความเข้มข้นของโปรตีน ชี้เกินของอิมัลซิไฟเออร์ที่ความเข้มข้นสูง สูงกว่าโปรตีนที่ให้ความคุ้มครองสูงสุดได้รับโปรตีนเวย์ multilayers ผิว , รูปแบบ ,สร้างขึ้นจากโปรตีนที่หลวมๆผูกไว้กับชั้นมันดูดซับและ Euston , 1999 ) อาจจะ ( พื้นผิวของโปรตีนเหล่านี้ ในระหว่างขั้นตอนการอาจจะมีอิทธิพลในทางลบต่อเสถียรภาพอิมัลชันที่ตามมา มันได้รับรายงานว่าโปรตีนรูปทรงกลม ในระหว่างการชั่วคราวเพื่อเพิ่มพื้นผิวหยด ,อาจมีการปรับเปลี่ยนพื้นผิวของโครงสร้าง ( rampon et al . , 2003 ) ปริมาณโปรตีนต่ำสุด ( 3 รึเปล่า % โดยน้ำหนัก ) ให้มีเสถียรภาพมากที่สุด จึงเลือกใช้ในการทดลองต่อไป