The sky was growing light, and the

The sky was growing light, and the darkness was fading away. Meng Hao looked down at Xu Qing’s beautiful hair. It seemed as if her hair knew he was looking at it; or perhaps it was the wind. It floated up gently to caress his face.

A long time passed, and then Xu Qing stepped back and looked him deep in the eyes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท้องฟ้าโตแสง และความมืดถูกเลือนหายไป เฮา เมงมองลงที่ Xu Qing ผมสวยงาม เหมือนกับว่า ผมรู้ว่า เขากำลังมองมัน หรืออาจจะเป็นลม มันลอยขึ้นค่อย ๆ เล้าโลมใบหน้าของเขาผ่านไปเป็นเวลานาน และ Xu Qing เดินถอยหลัง แล้วมองเขาในสายตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท้องฟ้ามีการเติบโตแสงและความมืดก็จางหายไป เม้งเฮามองลงไปที่ผมสวยเสี่ยวชิง มันดูราวกับว่าผมของเธอรู้ว่าเขากำลังมองหาที่มัน; หรือบางทีมันอาจจะเป็นลม มันลอยขึ้นมาเบา ๆ ที่จะกอดรัดใบหน้าของเขา. เป็นเวลานานผ่านไปและแล้วเสี่ยวชิงก้าวถอยหลังและมองเขาอยู่ลึกเข้าไปในดวงตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ท้องฟ้ากำลังเติบโต แสง และความมืดก็ค่อยๆเลือนหายไป เมิ่งเฮ่าก้มลงมองของ ซู ชิง ผมสวย มันเหมือนกับว่าผมรู้ว่าเขากำลังมองมันอยู่ หรืออาจจะเป็นลม มันลอยเบา ๆลูบใบหน้าของเขาเวลานานผ่านไป แล้ว Xu ชิงก้าวกลับและมองเขาอยู่ลึกๆ ในดวงตา