The growth of annual outflowSince i

The growth of annual outflow
Since its inception in the early 1970s, labor migration from the Philippines has constantly increased in a seemingly unstoppable expansion (Table 1). There are some stages that can be traced in the times series spanning almost 40 years. The stages are determined by internal policies or external factors, which had a direct impact on migrant outflow.
The first period goes from the early 1970s to 1978, when the government direct management of overseas labor was discontinued, after been instituted in the 1974 Philippine Labor Code, which created the overseas employment program as a stop‐gap measure to relieve unemployment and generate foreign exchange. Although the number of land‐based overseas Filipino workers (OFWs) reached 50,000 in that year, the growth paled in comparison to the jump during the following stage. After allowing the involvement of private recruiters, the entrepreneurship of the private sector coupled with increasing demand in the Gulf countries led to a peak of labor export in 1983 (380,000).1 The peak was followed by three years of decline, because of the decrease in demand in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเติบโตของกระแสประจำปีตั้งแต่ใน โยกย้ายแรงงานจากฟิลิปปินส์มีเพิ่มขึ้นในขยายดูเหมือนโจ๊ก (ตารางที่ 1) ตลอดเวลา มีบางขั้นตอนที่สามารถติดตามในเวลาทอดข้ามปีเกือบ 40 ชุด ขั้นตอนถูกกำหนด โดยนโยบายภายในหรือปัจจัยภายนอก ซึ่งมีผลโดยตรงกับกระแสแรงระยะแรกไปจากในช่วงทศวรรษ 1970 การ 1978 เมื่อรัฐบาลบริหารโดยตรงของแรงงานต่างประเทศถูกยกเลิก หลังจากที่ถูกโลกใน 1974 ฟิลิปปินส์แรงรหัส ซึ่งสร้างโปรแกรมทำงานต่างประเทศเป็นวัด stop‐gap บรรเทาการว่างงาน และสร้างการแลกเปลี่ยนเงินตรา แม้ว่าจำนวนคนฟิลิปปินส์ land‐based ต่างประเทศ (OFWs) ถึง 50000 ในปี paled เจริญเติบโต โดยการกระโดดในขั้นตอนต่อไปนี้ หลังจากการอนุญาตให้มีส่วนร่วมของเอกชนเกิดขึ้นในประเทศ ผู้ประกอบการภาคเอกชนควบคู่กับการเพิ่มอุปสงค์ในประเทศอ่าวนำสูงสุดของแรงงานการส่งออกในปี 1983 (380,000) .1 การถูกตามปฏิเสธ สามปีเนื่องจากการลดลงของความต้องการใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเจริญเติบโตของการไหลออกประจำปีนับตั้งแต่ก่อตั้งขึ้นในต้นปี 1970 การเคลื่อนย้ายแรงงานจากประเทศฟิลิปปินส์ได้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในการขยายตัวไม่หยุดยั้ง (ตารางที่ 1)
มีบางขั้นตอนที่สามารถตรวจสอบในซีรีส์ครั้งที่ทอดเกือบ 40 ปีที่ผ่านมา ขั้นตอนจะถูกกำหนดโดยนโยบายภายในหรือปัจจัยภายนอกซึ่งมีผลกระทบโดยตรงต่อการไหลออกของแรงงานข้ามชาติ.
ระยะเวลาแรกไปจากต้นปี 1970 ที่จะปี 1978 เมื่อรัฐบาลจัดการโดยตรงของแรงงานในต่างประเทศได้หยุดรับหลังจากการก่อตั้งในปี 1974 ฟิลิปปินส์แรงงาน รหัสซึ่งสร้างโปรแกรมการจ้างงานในต่างประเทศเป็นมาตรการช่องว่างหยุดเพื่อบรรเทาปัญหาการว่างงานและสร้างแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ แม้ว่าจำนวนของที่ดินที่ใช้แรงงานชาวฟิลิปปินส์ในต่างประเทศ (แรงงานฟิลิปปินส์โพ้นทะเล) ถึง 50,000 ในปีนั้นการเจริญเติบโต paled ในการเปรียบเทียบกับการกระโดดในระหว่างขั้นตอนดังต่อไปนี้ หลังจากที่ปล่อยให้มีส่วนร่วมของนายหน้าเอกชนผู้ประกอบการของภาคเอกชนควบคู่กับความต้องการที่เพิ่มขึ้นในประเทศอ่าวนำไปสู่จุดสูงสุดของการส่งออกแรงงานในปี 1983 (380,000) 0.1 สูงสุดตามมาด้วยสามปีของการลดลงเนื่องจากการลดลงของ ในความต้องการใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเจริญเติบโตของ
ออกปีนับตั้งแต่การก่อตั้งในต้นปี 1970 การอพยพเคลื่อนย้ายแรงงานจากฟิลิปปินส์ที่มีอย่างต่อเนื่องเพิ่มขึ้นในการขยายตัวที่ดูเหมือนผ่านพ้น ( ตารางที่ 1 ) มีบางขั้นตอนที่สามารถตรวจสอบในเวลาแบบครอบคลุมเกือบ 40 ปี ขั้นตอนที่ถูกกำหนดโดยนโยบายภายในหรือปัจจัยภายนอกที่มีผลกระทบโดยตรงต่อการส่งออก
ผู้อพยพในระยะแรก เริ่มจากปี 1970 ถึงปี 1978 เมื่อรัฐบาลโดยตรงการจัดการแรงงานจากต่างประเทศถูกยกเลิก หลังจากถูกก่อตั้งใน ปี 1974 ฟิลิปปินส์แรงงานรหัสที่สร้างโปรแกรมการจ้างงานในต่างประเทศเป็นหยุด‐ช่องว่างเพื่อบรรเทาการว่างงาน และวัดการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ แม้ว่าจำนวนของแรงงานชาวฟิลิปปินส์ในต่างประเทศ‐ที่ดินตาม ( ofws ) ถึง 50000 ปี การเติบโตกับการเปรียบเทียบกับการกระโดดในขั้นตอนต่อไปนี้ หลังจากที่ให้มีส่วนร่วมของนายหน้าเอกชน , สถานประกอบการของภาคเอกชน ประกอบกับความต้องการที่เพิ่มขึ้นในประเทศอ่าว ทำให้ยอดการส่งออกแรงงานใน 1983 ( 380 , 000 ) 1 สูงสุดตามด้วยสามปีของการลดลง เนื่องจากการลดลงในอุปสงค์ใน