Understanding the spectral characte

Understanding the spectral characteristics of remotely-sensed reflectance by different phytoplankton species
can assist in the development of algorithms to identify various algal groups using satellite ocean color remote
sensing. One of the main challenges is to separate the effect of species composition on the reflectance
spectrum from other factors such as pigment concentration and particle size structure. Measuring the
absorption spectra of nine different cultured algae, and estimating the reflectance of the different species,
provides a useful approach to study the effects of species composition on the bio-optical properties. The
results show that the absorption spectra of different species exhibit different spectral characteristics and that
species composition can significantly change the absorption characteristics at four main peaks (438, 536, 600
and 650 nm). A ‘distance angle index’ was used to compare different phytoplankton species. Results indicate
that this index can be used to identify species from the absorption spectra, using a database of standard
absorption spectra of known species as reference. By taking into account the role of species composition in
the phytoplankton absorption model, the performance of the model can be improved by up to 5%. A
reflectance-species model is developed to estimate the remotely-sensed reflectance from the absorption
spectra, and the reflectance of different phytoplankton species at the same chlorophyll-a concentration is
compared, to understand effects of species composition on the reflectance spectra. Different phytoplankton
species can cause up to 33% difference in the modeled reflectance at short wavelengths under the condition
of the same chlorophyll-a concentration, and variations in the reflectance spectrum correspond to the colors
of the algae. The standard deviation of the reflectance among different species shows that the variations from
400 to 450 nm are sensitive to species composition at low chlorophyll-a concentrations, whereas variations
in the 510 to 550 nm range are more sensitive under high chlorophyll-a concentrations. For this reason, the
green bands may be more suitable for estimating species composition from hyperspectral satellite data
during bloom conditions, whereas the blue bands may be more helpful in detection of species under low
chlorophyll-a concentrations. In this theoretical approach, variations in reflectance at the same chlorophyll-a
concentration can be used to identify phytoplankton species. Another approach to identify phytoplankton
species from remotely-sensed hyperspectral reflectance measurements would be to derive the absorption
spectra of phytoplankton from the reflectance measurements, and compare these with a standard database
of absorption spectra.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เข้าใจลักษณะสเปกตรัมของเหตุการณ์จากระยะไกลแบบสะท้อนแสง โดย phytoplankton ต่างสายพันธุ์สามารถช่วยในการพัฒนาอัลกอริทึมเพื่อระบุกลุ่ม algal ต่าง ๆ โดยใช้ดาวเทียมโอเชี่ยนสีระยะไกลตรวจวัด ความท้าทายหลักหนึ่งคือการแยกผลขององค์ประกอบชนิดในแบบที่สะท้อนแสงสเปกตรัมจากปัจจัยอื่น ๆ เช่นเม็ดสีเข้มข้นอนุภาคขนาดโครงสร้างและ วัดดูดซึมแรมสเป็คตราเก้าสาหร่ายอ่างแตกต่างกัน และประเมินแบบสะท้อนแสงชนิดต่าง ๆมีวิธีการเป็นประโยชน์เพื่อศึกษาผลขององค์ประกอบชนิดในคุณสมบัติทางชีวภาพแสง ที่ผลลัพธ์แสดงว่า แรมสเป็คตราดูดซึมชนิดอื่นแสดงสเปกตรัมลักษณะแตกต่างกันและที่องค์ประกอบสายพันธุ์สามารถเปลี่ยนลักษณะการดูดซึมที่ยอดหลักสี่ (438, 536, 600และ 650 nm) กับ 'ระยะมุมดัชนี' ถูกใช้เพื่อเปรียบเทียบพันธุ์ phytoplankton แตกต่างกัน ระบุผลลัพธ์ว่า สามารถใช้ดัชนีนี้เพื่อระบุชนิดจากแรมสเป็คตราดูดซึม การใช้ฐานข้อมูลมาตรฐานแรมสเป็คตราดูดซึมชนิดที่รู้จักกันเป็นการอ้างอิง โดยคำนึงถึงบทบาทขององค์ประกอบชนิดในphytoplankton ดูดซึมแบบ ประสิทธิภาพของรูปแบบสามารถปรับปรุงได้ถึง 5% Aคือพัฒนารูปแบบสะท้อนแสงชนิดประเมินแบบสะท้อนแสงทรงไกลจากการดูดซึมแรมสเป็คตรา และแบบสะท้อนแสงพันธุ์ phytoplankton แตกต่างกันที่คลอโรฟิลล์เป็นสมาธิเหมือนกันเปรียบเทียบ เพื่อให้เข้าใจผลกระทบขององค์ประกอบชนิดในแรมสเป็คตราแบบสะท้อนแสง Phytoplankton แตกต่างกันสายพันธุ์สามารถทำค่าให้ 33% ความแตกต่างในแบบสะท้อนแสงที่สร้างแบบจำลองที่ความยาวคลื่นสั้นภายใต้เงื่อนไขเหมือนคลอโรฟิลล์ที่เข้มข้น และรูปแบบในสเปกตรัมแบบสะท้อนแสงกับสีของสาหร่าย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของแบบสะท้อนแสงระหว่างสายพันธุ์ต่าง ๆ แสดงให้เห็นว่าความแตกต่างจาก400-450 nm มีความไวต่อองค์ประกอบชนิดที่ต่ำคลอโรฟิลล์มีความเข้มข้น ในขณะที่รูปแบบในช่วง 510-550 nm จะอ่อนไหวใต้คลอโรฟิลล์มีความเข้มข้นสูง ด้วยเหตุนี้ การวงสีเขียวอาจจะเหมาะสำหรับการประเมินองค์ประกอบชนิดจากข้อมูลดาวเทียม hyperspectralระหว่างบลูมเงื่อนไข ในขณะที่วงสีฟ้าอาจจะมีประโยชน์มากในการตรวจสอบพันธุ์ภายใต้ต่ำคลอโรฟิลล์มีความเข้มข้น ในทฤษฎีวิธีการนี้ ในแบบสะท้อนแสงที่เหมือนกับคลอโรฟิลล์ aความเข้มข้นสามารถใช้เพื่อระบุ phytoplankton ชนิด วิธีอื่นเพื่อระบุ phytoplanktonพันธุ์จากระยะไกลทรงวัด hyperspectral แบบสะท้อนแสงจะได้รับการดูดซึมแรมสเป็คตราของ phytoplankton จากวัดแบบสะท้อนแสง และเปรียบเทียบกับฐานข้อมูลมาตรฐานเหล่านี้ของแรมสเป็คตราดูดซึม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำความเข้าใจเกี่ยวกับลักษณะของสเปกตรัมสะท้อนระยะไกลรู้สึกชนิดแพลงก์ตอนพืชที่แตกต่างกัน
สามารถให้ความช่วยเหลือในการพัฒนาอัลกอริทึมในการระบุกลุ่มต่าง ๆ โดยใช้สาหร่ายทะเลสีดาวเทียมระยะไกล
ตรวจจับ หนึ่งในความท้าทายหลักคือการแยกผลของชนิดพันธุ์ในการสะท้อน
คลื่นความถี่จากปัจจัยอื่น ๆ เช่นความเข้มข้นของเม็ดสีและอนุภาคขนาดโครงสร้าง วัด
สเปกตรัมการดูดซึมของเก้าเพาะเลี้ยงสาหร่ายที่แตกต่างกันและการประมาณการสะท้อนของสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน
ให้เป็นวิธีการที่เป็นประโยชน์ในการศึกษาผลของชนิดพันธุ์ที่มีต่อสมบัติทางชีวภาพออปติคอล
ผลปรากฏว่าสเปกตรัมการดูดซึมของสายพันธุ์ที่แตกต่างกันแสดงลักษณะสเปกตรัมที่แตกต่างกันและ
องค์ประกอบชนิดอย่างมีนัยสำคัญสามารถเปลี่ยนลักษณะการดูดซึมที่สี่ยอดเขาหลัก (438, 536, 600
และ 650 นาโนเมตร) 'ดัชนีมุมระยะ' ถูกใช้ในการเปรียบเทียบชนิดแพลงก์ตอนพืชที่แตกต่างกัน ผลการศึกษาพบ
ว่าดัชนีนี้สามารถใช้ในการระบุชนิดจากสเปกตรัมการดูดซึมโดยใช้ฐานข้อมูลของมาตรฐาน
สเปกตรัมการดูดซึมของชนิดที่รู้จักกันเป็นข้อมูลอ้างอิง โดยคำนึงถึงบทบาทขององค์ประกอบชนิดนี้ใน
รูปแบบการดูดซึมแพลงก์ตอนพืชที่มีประสิทธิภาพของรูปแบบที่สามารถปรับปรุงให้ดีขึ้นได้ถึง 5%
รูปแบบการสะท้อนสายพันธุ์ได้รับการพัฒนาในการประมาณการสะท้อนระยะไกลรู้สึกจากการดูดซึม
สเปกตรัมและการสะท้อนของแพลงก์ตอนพืชสายพันธุ์ที่แตกต่างกันในคลอโรฟิลเดียวกันความเข้มข้นเป็น
เมื่อเทียบเพื่อให้เข้าใจผลกระทบของชนิดพันธุ์ในสเปกตรัมสะท้อน แพลงก์ตอนพืชที่แตกต่างกัน
ชนิดที่สามารถก่อให้เกิดความแตกต่างถึง 33% ในการสะท้อนแบบจำลองในช่วงความยาวคลื่นสั้นภายใต้เงื่อนไข
ของคลอโรฟิลความเข้มข้นเดียวกันและรูปแบบในการสะท้อนคลื่นความถี่ตรงกับสี
ของสาหร่าย เบี่ยงเบนมาตรฐานของการสะท้อนในหมู่สายพันธุ์ที่แตกต่างกันแสดงให้เห็นว่ารูปแบบจาก
400 ถึง 450 นาโนเมตรมีความไวต่อองค์ประกอบของชนิดพันธุ์ที่มีความเข้มข้นของคลอโรฟิลต่ำในขณะที่รูปแบบ
ใน 510-550 นาโนเมตรช่วงที่มีความสำคัญมากขึ้นภายใต้ความเข้มข้นของคลอโรฟิลสูง ด้วยเหตุนี้
วงดนตรีที่อาจจะเป็นสีเขียวมากขึ้นเหมาะสำหรับการประเมินองค์ประกอบชนิดจากข้อมูลดาวเทียม Hyperspectral
ในสภาวะบานในขณะที่วงดนตรีสีฟ้าอาจจะเป็นประโยชน์มากขึ้นในการตรวจสอบของสายพันธุ์ภายใต้ต่ำ
ความเข้มข้นของคลอโรฟิล ในแนวทางของทฤษฎีนี้รูปแบบในการสะท้อนที่คลอโรฟิลเดียวกัน
ความเข้มข้นสามารถใช้ในการระบุชนิดแพลงก์ตอนพืช อีกวิธีหนึ่งที่จะระบุแพลงก์ตอนพืช
ชนิดจากระยะไกลรู้สึกวัดสะท้อน Hyperspectral จะให้ได้มาซึ่งการดูดซึม
สเปกตรัมของแพลงก์ตอนพืชจากการวัดการสะท้อนและเปรียบเทียบเหล่านี้มีฐานข้อมูลมาตรฐาน
ของสเปกตรัมการดูดซึม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เข้าใจลักษณะของสเปกตรัมจากระยะไกลโดยแพลงก์ตอนพืชชนิดต่าง ๆสะท้อน
สามารถช่วยในการพัฒนาอัลกอริทึมในการระบุกลุ่มของสาหร่ายต่างๆ การใช้ดาวเทียมมหาสมุทรสีระยะไกล
ตรวจจับ . หนึ่งในความท้าทายหลักคือการแยกผลขององค์ประกอบของชนิดในการสะท้อน
สเปกตรัมจากปัจจัยอื่นๆ เช่น ความเข้มข้นของเม็ดสีและโครงสร้างอนุภาคขนาด การวัดสเปกตรัมการดูดกลืนของเก้าที่แตกต่างกัน
เพาะเลี้ยงสาหร่ายและการประเมินค่าของชนิดแตกต่างกัน
มีแนวทางที่มีประโยชน์ เพื่อศึกษาผลขององค์ประกอบชนิดในไบโอ สมบัติทางแสง .
พบว่าสเปกตรัมการดูดกลืนแสงชนิดต่าง ๆมีลักษณะแตกต่างกัน และที่
ชนิดอย่างมากสามารถเปลี่ยนการคุณลักษณะที่สี่ยอดหลัก ( 438 536 , 600
650 nm ) ดัชนี ' มุม ' ระยะทางที่ใช้ในการเปรียบเทียบปริมาณแพลงก์ตอนพืชชนิดต่าง ๆ ผลการศึกษาชี้
ดัชนีที่สามารถใช้เพื่อระบุชนิดจากการดูดกลืนรังสี โดยใช้ฐานข้อมูลมาตรฐาน
การดูดกลืนรังสี ชนิดที่เรียกว่า อ้างอิง โดยคำนึงถึงบทบาทขององค์ประกอบชนิดแพลงก์ตอนพืชดูดซึมใน
รูปแบบการแสดงของรุ่นที่สามารถเพิ่มได้ถึง 5 %
เป็นแบบสะท้อนแสงชนิดถูกพัฒนาขึ้นเพื่อประเมินระยะไกล สะท้อนจากการดูดซึม
แสงและการสะท้อนแสงของแพลงก์ตอนพืชชนิดที่ความเข้มข้นของคลอโรฟิลล์เดียวกัน
เปรียบเทียบ เพื่อให้เข้าใจผลขององค์ประกอบชนิดในการสะท้อนแสง . แพลงก์ตอนพืช
แตกต่างกันชนิด สามารถทำให้เกิดความแตกต่างได้ถึง 33% ในรูปแบบการสะท้อนแสงที่ความยาวคลื่นสั้น ๆภายใต้เงื่อนไข
ของความเข้มข้นคลอโรฟิลล์เดียวกันและการเปลี่ยนแปลงในการสะท้อนแสงสเปกตรัมสอดคล้องกับสี
ของสาหร่าย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของค่าการสะท้อนของสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงจาก
400 - 450 nm จะไวต่อชนิดที่ความเข้มข้นเอต่ำ ในขณะที่การเปลี่ยนแปลง
ใน 510 550 nm ช่วงมีความไวสูงภายใต้คลอโรฟิลล์เข้มข้น ด้วยเหตุนี้
แถบสีเขียวอาจจะเหมาะสมกว่า เพื่อประเมินองค์ประกอบชนิดจาก
ข้อมูลดาวเทียม hyperspectral ระหว่างเงื่อนไข บานส่วนแถบสีฟ้าอาจจะเป็นประโยชน์มากขึ้นในการตรวจหาสายพันธุ์ภายใต้ปริมาณคลอโรฟิลล์น้อย

ในแนวทางทฤษฎีนี้ การเปลี่ยนแปลงในการสะท้อนแสงที่ความเข้มข้นของคลอโรฟิลล์
เดียวกันสามารถใช้ในการระบุชนิดของแพลงก์ตอนพืชชนิด วิธีอื่นเพื่อระบุชนิดของแพลงก์ตอนพืชชนิด จากระยะไกล การวัดค่า
hyperspectral จะได้รับการดูดซึม
สเปกตรัมของแพลงก์ตอนพืชจากการสะท้อนแสงการวัดและเปรียบเทียบเหล่านี้กับ
ฐานข้อมูลมาตรฐานของการดูดกลืนรังสี .