EfficacyAll patients who received a

Efficacy
All patients who received at least 1 dose were included in
the efficacy analysis. The majority (225 patients, 89Æ4%) of the
246 patients in the ITT set completed the 3-day efficacy
phase.
The pretreatment NRS scores were 5Æ3 (95% CI, 5Æ2–5Æ5) and
5Æ2 (95% CI, 5Æ1–5Æ4) in the placebo and oxycodone/paracetamol
groups, respectively, with no statistically significant difference
found (P = 0Æ410). The PID among the oxycodone/paracetamol
was 0Æ9 (95% CI, 0Æ7–1Æ1) compared with 0Æ3 (95% CI, 0Æ2–0Æ5) in
the placebo on day 1 (P < 0Æ001). After the dose of oxycodone/
paracetamol was increased according to pain assessment, the
PID among the oxycodone/paracetamol group was 1Æ5 (95% CI,
1Æ2–1Æ7) compared to 0Æ3 (95% CI, 0Æ2–0Æ5) in the placebo group
on day 3 (P < 0Æ001) (Fig. 2).
Before treatment, the number of patients who suffered breakthrough
pain in oxycodone/paracetamol and the placebo
groups were 70 (55Æ6%) and 61 (50Æ8%), respectively, with no
statistically significant difference found (P = 0Æ270). After treatment
with oxycodone/paracetamol for 3 days, the number of
patients who suffered breakthrough pain decreased to 38
(30Æ2%), compared to 58 (48Æ3%) in the placebo group
(P < 0Æ001). As a result, the need for IR morphine for breakthrough
pain among patients in the oxycodone/paracetamol
group decreased from 63 (50%) to 35 (27Æ8%), and the need for
rescue decreased from 56 (46Æ7%) to 52 (43Æ3%) in the placebo
group, P = 0Æ008 in day 3 (Fig. 3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสิทธิภาพผู้ป่วยทั้งหมดที่ได้รับยาน้อย 1 รวมอยู่ในการวิเคราะห์ประสิทธิภาพ ส่วนใหญ่ (ผู้ป่วย 225, 89Æ4%)ผู้ป่วยที่ 246 ในชุดมิเสร็จสมบูรณ์ประสิทธิภาพ 3 วันขั้นตอนการคะแนน NRS pretreatment ถูก 5Æ3 (95% CI, 5Æ2 – 5Æ5) และ5Æ2 (95% CI, 5Æ1 – 5Æ4) ยาหลอกและออกซิโคโดน/พาราเซตามอลกลุ่ม ตามลำดับ มีไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติพบ (P = 0Æ410) หมายเลขผลิตภัณฑ์ระหว่างออกซิโคโดน/พาราเซตามอลมี 0Æ9 (95% CI, 0Æ7 – 1Æ1) เปรียบเทียบกับ 0Æ3 (95% CI, 0Æ2 – 0Æ5) ในยาหลอกในวันที่ 1 (P < 0Æ001) หลังจากยาออกซิโคโดน /พาราเซตามอลเพิ่มขึ้นตามการประเมินความเจ็บปวด การPID ในกลุ่มออกซิโคโดน/พาราเซตามอลเป็น 1Æ5 (95% CI1Æ2 – 1Æ7) เปรียบเทียบกับ 0Æ3 (95% CI, 0Æ2 – 0Æ5) ในกลุ่มยาหลอกในวันที่ 3 (P < 0Æ001) (Fig. 2)ก่อนการรักษา จำนวนผู้ป่วยที่ประสบความก้าวหน้าอาการปวดในออกซิโคโดน/พาราเซตามอลและยาหลอกกลุ่มได้ 70 (55Æ6%) และ 61 (50Æ8%), ตามลำดับ มีพบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P = 0Æ270) หลังการรักษากับออกซิโคโดน/พาราเซตามอล 3 วัน จำนวนผู้ป่วยที่ประสบความก้าวหน้าความเจ็บปวดลดลงถึง 38(30Æ2%), เทียบกับ 58 (48Æ3%) ในกลุ่มยาหลอก(P < 0Æ001) เป็นผล ต้องมอร์ฟีน IR สำหรับความก้าวหน้าอาการปวดในผู้ป่วยในการที่ออกซิโคโดนพาราเซตามอลลดลงจาก 63 (50%) 35 (27Æ8%), และความต้องการสำหรับกลุ่มกู้ภัยลดลงจาก 56 (46Æ7%) ถึง 52 (43Æ3%) ในประการนี้กลุ่ม P = 0Æ008 ในวันที่ 3 (Fig. 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประสิทธิภาพ
ผู้ป่วยทุกรายที่ได้รับอย่างน้อย 1 ปริมาณถูกรวมอยู่ใน
การวิเคราะห์ประสิทธิภาพ ส่วนใหญ่ (225 ผู้ป่วย89Æ4%) จาก
246 ผู้ป่วยที่อยู่ในชุด ITT เสร็จประสิทธิภาพ 3 วัน
เฟส.
คะแนนการปรับสภาพ NRS เป็น5Æ3 (95% CI, 5Æ2-5Æ5) และ
5Æ2 (95% CI, 5Æ1-5Æ4 ) ในยาหลอกและ oxycodone / ยาพาราเซตามอล
กลุ่มตามลำดับโดยไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
พบ (P = 0Æ410) PID หมู่ oxycodone / ยาพาราเซตามอล
เป็น0Æ9 (95% CI, 0Æ7-1Æ1) เมื่อเทียบกับ0Æ3 (95% CI, 0Æ2-0Æ5) ใน
ยาหลอกในวันที่ 1 (P <0Æ001) หลังจากทานยา oxycodone /
ยาพาราเซตามอลที่เพิ่มขึ้นตามการประเมินความเจ็บปวด,
PID หมู่ oxycodone / กลุ่มยาพาราเซตามอลเป็น1Æ5 (95% CI,
1Æ2-1Æ7) เมื่อเทียบกับ0Æ3 (95% CI, 0Æ2-0Æ5) ในกลุ่มยาหลอก
ใน 3 วัน (p <0Æ001) (รูปที่ 2)..
ก่อนที่จะรักษาจำนวนผู้ป่วยที่ได้รับความเดือดร้อนการพัฒนา
ความเจ็บปวดใน oxycodone / ยาพาราเซตามอลและยาหลอก
กลุ่มมี 70 (55Æ6%) และ 61 (50Æ8%) ตามลำดับโดยไม่มี
นัยสำคัญทางสถิติ ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญพบ (P = 0Æ270) หลังจากการรักษา
ด้วย oxycodone / ยาพาราเซตามอลเป็นเวลา 3 วันจำนวน
ผู้ป่วยที่รับความเจ็บปวดความก้าวหน้าลดลงถึง 38
(30Æ2%) เมื่อเทียบกับ 58 (48Æ3%) ในกลุ่มยาหลอก
(p <0Æ001) เป็นผลให้ความจำเป็นในการมอร์ฟีน IR สำหรับการพัฒนา
ความเจ็บปวดของผู้ป่วยใน oxycodone / ยาพาราเซตามอล
กลุ่มลดลงจาก 63 (50%) ถึง 35 (27Æ8%) และความจำเป็นใน
การช่วยเหลือลดลงจาก 56 (46Æ7%) ถึง 52 (43Æ3 %) ได้รับยาหลอกใน
กลุ่ม P = 0Æ008ในวันที่ 3 (รูปที่. 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสิทธิภาพ
ผู้ป่วยทุกคนที่ได้รับอย่างน้อย 1 ครั้งได้ถูกรวมไว้ในการวิเคราะห์ประสิทธิภาพ
. ส่วนใหญ่ ( 225 ) 89 กู้ 4 % ) ของ
246 ในผู้ป่วยที่รู้จักตั้งเสร็จ 3 วัน

) ระยะการข้างคะแนน 5 3 ( 95% CI , กู้กู้กู้ 2 – 5 5 5 )
5 กู้ 2 ( 95% CI , 5 กู้ 1 – 5 กู้ 4 ) ยาหลอกและ oxycodone / พาราเซตามอล
กลุ่มตามลำดับ ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
พบ ( p = 0 กู้ 410 ) การตอบสนองของ oxycodone / พาราเซตามอล
0 9 ( 95% CI , กู้กู้กู้ 7 – 0 1 1 ) เทียบกับ 0 กู้ 3 ( 95% CI , 0 กู้กู้ 2 – 0 ใน 5 )
) ในวันที่ 1 ( p < 0 กู้ 001 ) หลังจากปริมาณ oxycodone /
พาราเซตามอลเพิ่มขึ้นตามการประเมินอาการปวด ,
PID ของ oxycodone / พาราเซตามอลกลุ่มคือ 1 กู้ 5 ( 95% CI ,
1 2 – 1 กู้กู้กู้ 7 ) เทียบกับ 0 3 ( 95% CI , 0 กู้กู้ 2 – 0 5 ) ในกลุ่มยาหลอก
ใน 3 วัน ( p < 0 กู้ 001 ) ( รูปที่ 2 ) .
ก่อนการรักษา จำนวนผู้ป่วยที่ประสบความก้าวหน้า
ปวด oxycodone / พาราเซตามอลและ placebo
จำนวน 70 ( 55 กู้ 6 % ) และ 61 ( 50 กู้ 8 ตามลำดับ ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (
พบ P = 0 กู้ 270 ) หลังจากการรักษาด้วยยาพาราเซตามอล oxycodone /
3 วัน จำนวนผู้ป่วยที่ประสบความก้าวหน้าความเจ็บปวด

( 30 กู้ลดลงถึง 38 % 2 )เมื่อเทียบกับ 58 ( 48 กู้ 3 % ) ในกลุ่มยาหลอก
( p < 0 กู้ 001 ) เป็นผลให้ความต้องการและมอร์ฟีนสำหรับความเจ็บปวดของผู้ป่วยในการพัฒนา

oxycodone / paracetamol กลุ่มลดลงจาก 63 ( 50% ) 35 ( 27 กู้ 8 % ) และความต้องการ
ช่วยลดลงจาก 56 ( 46 กู้ 7 % ) 52 ( 43 กู้ 3 % ) ในกลุ่ม 3
, p = 0 กู้มากในวันที่ 3 ( รูปที่ 3 )