Non-Timber Forest Products (NTFPs)

Non-Timber Forest Products (NTFPs) make an important contribution to the livelihood of the households who gather and consume them. In particular, the consumption of NTFPs allows gatherers to live with lower amounts of cash than if they had to buy in the market what they can obtain from the forest for free. Understanding the economic value of non-marketed NTFPs helps determine the true income of the gatherers, and the amount of extra cash that they would need if they could no longer gather NTFPs. It also helps ascertain the true value of the standing forest, leading to more rational decisions about its alternative uses. Yet, the NTFPs that are not marketed are often ignored when estimates are made of the economic importance of NTFPs to rural populations. This article briefly describes five methods for estimating the value of non-marketed wild edible plants. It then compares two of these methods with data from one month of fieldwork in two Pwo Karen villages in Thung Yai Naresuan Wildlife Sanctuary in western Thailand. The article concludes that wild food plants remain a preferred alternative to commercial food crops because gathering wild food plants is a much more efficient use of time than engaging in the market economy in order to purchase commercial food crops.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลิตภัณฑ์ป่าไม้ไม่ใช่ไม้ (NTFPs) ทำให้เอื้อประโยชน์ต่อการดำรงชีวิตของครัวเรือนที่รวบรวม และใช้พวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ปริมาณการใช้ NTFPs ช่วยให้เก็บอยู่กับปริมาณเงินต่ำกว่าถ้าพวกเขาซื้อในตลาดว่าพวกเขาสามารถได้รับจากป่าฟรี เข้าใจคุณค่าทางเศรษฐกิจของ NTFPs ไม่ทำตลาดช่วยกำหนดรายได้แท้จริงของการเก็บ และจำนวนเงินสดที่จะต้องถ้าพวกเขาไม่สามารถรวบรวม NTFPs นอกจากนี้มันยังช่วยตรวจสอบมูลค่าแท้จริงของป่ายืน นำไปสู่การตัดสินใจมีเหตุผลมากขึ้นเกี่ยวกับการใช้ทางเลือก ยัง NTFPs ที่ไม่มีการทำตลาดจะมักจะถูกละเว้นเมื่อขึ้นการประเมินความสำคัญทางเศรษฐกิจของ NTFPs กับประชากรในชนบท บทความนี้อธิบายวิธีที่ห้าสำหรับการประเมินมูลค่าของตลาดไม่ใช่พืชผักป่าสั้น ๆ นอกจากนั้นเปรียบเทียบสองวิธีการเหล่านี้ด้วยข้อมูลจากหนึ่งเดือนในสองหมู่บ้านกะเหรี่ยงโปในทุ่งใหญ่นเรศวรสัตว์ในภาคตะวันตกภาค บทความสรุปว่า พืชอาหารป่ายังคง เป็นทางเลือกที่ต้องการพืชอาหารเชิงพาณิชย์เนื่องจากรวบรวมพืชอาหารในป่าเป็นเวลาใช้มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าร่วมในระบบเศรษฐกิจตลาดการซื้อพืชอาหารเชิงพาณิชย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ไม่ใช่ผลิตภัณฑ์จากป่าไม้ (NTFPs) ทำให้บทบาทสำคัญในการทำมาหากินของผู้ประกอบการที่รวบรวมและใช้พวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการบริโภคของ NTFPs ช่วยให้ส่าที่จะอยู่กับจำนวนที่ลดลงของเงินสดกว่าถ้าพวกเขาจะต้องซื้อในตลาดสิ่งที่พวกเขาสามารถได้รับจากป่าได้ฟรี ทำความเข้าใจเกี่ยวกับมูลค่าทางเศรษฐกิจของการไม่วางตลาด NTFPs ช่วยในการกำหนดรายได้ที่แท้จริงของการเก็บและปริมาณของเงินสดพิเศษที่พวกเขาจะต้องหากพวกเขาไม่สามารถที่จะรวบรวม NTFPs นอกจากนี้ยังช่วยตรวจสอบให้แน่ใจมูลค่าที่แท้จริงของป่ายืนที่นำไปสู่การตัดสินใจที่มีเหตุผลมากขึ้นเกี่ยวกับการใช้ทางเลือก แต่ NTFPs ที่ไม่ได้วางตลาดมักจะถูกละเลยเมื่อประมาณการที่ทำมีความสำคัญทางเศรษฐกิจของ NTFPs กับประชากรในชนบท บทความนี้อธิบายสั้น ๆ ห้าวิธีการสำหรับการประเมินมูลค่าของพืชที่กินป่าที่ไม่ใช่วางตลาด จากนั้นเปรียบเทียบสองวิธีการเหล่านี้ด้วยข้อมูลจากหนึ่งเดือนของงานภาคสนามในสองหมู่บ้านกะเหรี่ยงโปว์ในทุ่งใหญ่นเรศวรรักษาพันธุ์สัตว์ป่าในภาคตะวันตกของประเทศไทย บทความสรุปว่าพืชอาหารป่ายังคงเป็นทางเลือกที่ต้องการพืชอาหารในเชิงพาณิชย์เพราะการรวบรวมพืชอาหารป่าคือการใช้มีประสิทธิภาพมากขึ้นเวลากว่าการมีส่วนร่วมในระบบเศรษฐกิจตลาดเพื่อซื้ออาหารพืชในเชิงพาณิชย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ใช่ไม้ป่าผลิตภัณฑ์ ( ntfps ) ทำให้ผลงานที่สำคัญในการดำรงชีวิตของครอบครัวที่รวบรวมและใช้พวกเขา โดยเฉพาะการบริโภค ntfps ช่วยให้ gatherers อยู่กับปริมาณที่ลดลงของเงินสดกว่าถ้าพวกเขาซื้อในตลาดที่พวกเขาได้รับจากป่าฟรี เข้าใจคุณค่าทางเศรษฐกิจที่ไม่เด็ดขาด ntfps ช่วยตรวจสอบรายได้ที่แท้จริงของ gatherers และจำนวนเงินของเงินสดพิเศษที่พวกเขาต้องการถ้าพวกเขาไม่สามารถรวบรวม ntfps . นอกจากนี้ยังช่วยให้ทราบมูลค่าที่แท้จริงของยืนป่าไปสู่อีกเหตุผลการตัดสินใจเกี่ยวกับทางเลือก การใช้ประโยชน์ ยัง ntfps ที่ไม่เด็ดขาด มักจะถูกละเลยเมื่อประมาณการมีความสำคัญทางเศรษฐกิจของ ntfps กับประชากรในชนบท บทความนี้สั้น ๆอธิบายห้าวิธีคำนวณหาค่าของ ไม่เด็ดขาด ป่ากินได้ พืช จากนั้นเปรียบเทียบระหว่างสองวิธีการเหล่านี้กับข้อมูลจากหนึ่งเดือนของการสองกะเหรี่ยงโป หมู่บ้านในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรในภาคตะวันตกของประเทศไทย บทความนี้สรุปได้ว่า พืชอาหารในป่ายังคงเป็นทางเลือกนิยมพืชอาหารเชิงพาณิชย์ เพราะการรวบรวมพืชอาหารในป่า คือ มีประสิทธิภาพมากขึ้น ใช้เวลามากกว่าการมีส่วนร่วมในระบบเศรษฐกิจตลาดเพื่อซื้อพืชอาหารเชิงพาณิชย์