Haruhiro attempted approaching Yume

Haruhiro attempted approaching Yume and Shihoru with casual topics for starters. ‘So, how was your morning? Did you have trouble waking up? Same as always? I see…’

Or, ‘So, what’d you have for dinner last night? Same thing as always? I see…’

Or, ‘So, we met Renji last night. It was ridiculous. Not interested? I see…’

Or, ‘So, what’d you bring for lunch? Bread? I see…’

Or, ‘So, you look tired…’

So… so… so… Haruhiro was starting to sound like he compulsively started his sentences with ‘so’. He wasn’t exactly being ignored, but it depressed him that all the replies he got were the bare minimum. Mary was her loner self–cold, distant, and unapproachable. It made Haruhiro wonder if she found any joy in her life at all. He admitted that he wasn’t exactly enjoying his own life now, but it wasn’t as bleak as Mary seemed to make hers.

They returned from Damroww to Altana’s in the evening and sold their day’s loot. The day’s earnings came to one silver and fifteen capas each which, for a party like theirs, wasn’t bad. But it wasn’t good either.

Haruhiro skipped going to the tavern that night and returned straight to their lodge. After he finished taking a bath, he squatted down to wait in the hallway until Yume came, having emerged from the bathhouse herself.

“Er, Yume?”

Yume stopped, but didn’t turn to look his way. She continued to pat down her hair with a piece of cloth. Yume always wore her hair braided, and now that it was down she looked like a completely different person.

The awkward silence between them stretched a few seconds longer.

“Um, Shihoru’s not with you?” Haruhiro said, finally.

“She’s in the room.”

“I see. Umm…” Haruhiro stood up, rubbed the back of his neck. “Are you mad?”

“No.”

“Really? But… It seems like…”

“Yume said she isn’t mad-yan. Has Haru just assumed that she was?”

“I… might have.”

“Why?”

“Because we invited Mary to join our party without asking you or Shihoru. I figured we couldn’t be left without a Priest, but maybe I decided on her too early. Though I wasn’t the only one who made the decision…”

“If it wasn’t you, then who?”

“…Kikkawa introduced Mary to us, and me, Ranta, and Mogzo made the decision. So I guess it’s the three of us to blame.”

“No, it isn’t.”

“Huh?”

“I said that it isn’t-yan.”

“…Yume?”

“You’re an idiot, Haru.” Yume wrung her hair with the cloth. “It’s not the three of you. It’s not like that at all.”

“Yume, wait…” Haruhiro turned to face her, starting to reach out. But he pulled back. “Hold on… what’s wrong?”

“You don’t get it, do you? It’s because you don’t understand anything Yume and Shihoru are like this.”

“But…” Haruhiro dropped his gaze to the floor. “It’s just that… I mean, you and Shihoru never even tried to talk to me. How could I understand?”

“Yume’s not good at expressing how she feels-yan. It’s hard for Yume. Shihoru, not so much.”

“It’s not like I—!” Haruhiro felt his voice rising and consciously pulled himself back. “…It’s not like I’m good at talking either. And at the time… it all came as a shock.”

“If that’s so, then it was the same for everyone-yan.”

“The same… for all of us. I guess that’s true.”

“Then isn’t it everyone?” And Yume started to cry. “It’s not just one person’s fault that things are like this now-yan. It’s not just you, Haru, or Ranta, or Mogzo. It’s Yume’s and Shihoru’s fault too-yan. Is Yume wrong? We’re teammates, right? Counting Manato, the six of us were real friends. Was Yume wrong?”

“…No, you’re weren’t.”

She’s right, Haruhiro thought. Yume isn’t the one who’s wrong. I am.

Manato had said once that they had become a good team. He had meant himself, Haruhiro, Ranta, Mozgo, Yume, and Shihoru. The six of them, together, had become a good team. Even though one of the six was now gone, it wasn’t as if Manato had been able to do everything by himself. Even if the rest of them only contributed in small ways, the six of them together could accomplish things that Manato couldn’t do alone.

Manato had surely understood that, and understood it well. That’s why even though Ranta was selfish, Haruhiro was inept, Mogzo was dull-witted, Yume was awkward, and Shihoru was cowardly, Manato had never said a word in criticism.

The five of them were so lacking that nothing would work if even one were missing. Manato completed them, filled in the gap left over when the rest of them fell short. It was the six of them together that made the team.

When bad things happened, it happened to all of them. When good things happened, it happened to all of them. When things got tough, it was tough for everyone. None of them were strong enough to bear it all alone, but they could at least share in it, the hardship and the pain.

Haruhiro hadn’t thought to share anything. It was just him, Ranta, and Mogzo, three boys griping to each other over drinks every evening solely for their own sakes. What did Yume and Shihoru think about being left out? Of course they would have thought that they had been unwanted, been made to feel unbear

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Haruhiro พยายามกำลังโนะยูเมะและ Shihoru กับหัวข้อที่ไม่เป็นทางการเริ่ม ' ดังนั้น อย่างไรเช้าของคุณ มีปัญหาตื่นขึ้นมาไหม เหมือนเดิมหรือไม่ เห็น...'หรือ, ' ดังนั้น สิ่งคุณต้องสำหรับค่ำคืนสุดท้าย เหมือนเช่นเคย เห็น...'หรือ, ' ดังนั้น เราพบ Renji เมื่อคืน มันไร้สาระ ไม่สนใจหรือไม่ เห็น...'หรือ, ' ดังนั้น ที่จะคุณนำสำหรับมื้อกลางวันหรือไม่ ขนมปัง เห็น...'หรือ 'ดังนั้น คุณดูเหนื่อย...'ดังนั้น... ดังนั้น... เพื่อ... Haruhiro ได้เริ่มต้นเสียงเช่นเขาเริ่มต้นประโยคของเขากับ 'ให้' compulsively เขาไม่ได้ว่าการละเว้น แต่มันหดหู่เขาที่ตอบทั้งหมดที่เขามีได้อย่างน้อยเปลือย แมรีถูก loner ของเธอเอง – เย็น ห่างไกล และ unapproachable มัน Haruhiro สงสัยว่า ถ้า เธอพบความสุขใด ๆ ในชีวิตของเธอเลย เขายอมรับว่า เขาไม่ได้ว่าเพลิดเพลินกับชีวิตตัวเองตอนนี้ แต่ไม่เยือกเย็นเป็นมารีย์ประจักษ์ให้เธอพวกเขากลับจาก Damroww ไปเป็น Altana ในช่วงเย็น และขายของวันยกเค้า รายได้ของวันมาถึงเงินหนึ่งและ capas 15 แต่ละที่ สำหรับงานเลี้ยงเช่นกิน จริง ๆ แต่มันไม่ได้ดีอย่างใดอย่างหนึ่งHaruhiro ข้ามไป tavern ตรงนั้นคืน และส่งคืนของลอดจ์ หลังจากที่เขาเสร็จสิ้นการอาบน้ำ เขา squatted ลงไปรอในห้องโถงจนโนะยูเมะมา มีปรากฏออกมาจากโรงอาบน้ำตัวเอง"Er โนะยูเมะ"โนะยูเมะหยุด แต่ไม่ได้หันไปมอง เขา เธอยังคง pat ลงผมกับผ้า โนะยูเมะสวมผมของเธอถักเสมอ และก็ลง ที่ เธอดูเหมือนคนอื่นทั้งหมดเงียบตกใจระหว่างยืดนานกี่วินาที"อึม Shihoru ของไม่ มีคุณหรือไม่" Haruhiro กล่าวว่า ในที่สุด"เธออยู่ในห้อง""อืมม อึม... " Haruhiro ยืนขึ้น rubbed ด้านหลังของคอของเขา "คุณใจบ้า""หมายเลข""จริง ๆ แต่... เหมือน...""โนะยูเมะกล่าวเธอไม่บ้ายัน มี Haru เพียงสันนิษฐานว่า เธอ""I. .. ได้""ทำไม""เพราะเราเชิญแมรี่เข้าร่วมพรรคการเมืองโดยไม่ต้องถามหรือ Shihoru คิดเราไม่ซ้ายไม่ มีพระสงฆ์ แต่บางทีที่ฉันตัดสินใจกับเธอเร็วเกินไป แม้ว่า ฉันไม่ได้ผู้ทำการตัดสินใจ...""ถ้ามันไม่ได้คุณ แล้วใคร"“… Kikkawa นำแมรี่กับเรา และฉัน Ranta และ Mogzo ทำการตัดสินใจ ดังนั้นผมคิดว่า มันคือสามเราตำหนิ""ไม่มี ไม่""ฮะ""ผมพูดยานไม่"“… โนะยูเมะ""คุณจะงี่เง่า Haru" โนะยูเมะ wrung ผม ด้วยผ้า "ไม่สามของคุณ มันมีไม่ชอบที่ทั้งหมด""โนะยูเมะ รอ..." Haruhiro หันไปหน้าเธอ เริ่มต้นการเข้าถึง แต่เขาดึงกลับ "เก็บ...มีอะไรผิด""คุณไม่ได้รับมัน คุณ อาจเป็น เพราะคุณไม่เข้าใจอะไรโนะยูเมะและ Shihoru เป็นเช่นนี้""แต่..." Haruhiro หลุดสายตาของเขาในพื้นที่ "มันก็เป็นแบบนั้น... ผมหมายถึง และ Shihoru ไม่ได้พยายามพูดคุยกับผม วิธีสามารถฉันเข้าใจไหม""โนะยูเมะของไม่ดีที่แสดงว่าเธอให้ความรู้สึกยาน เป็นการยากสำหรับโนะยูเมะ Shihoru ไม่มาก""มันไม่เหมือนฉัน — ! " Haruhiro รู้สึกไรซิ่งเสียงของเขา และสติดึงตัวกลับ “… ไม่เหมือนฉันดีพูดอย่างใดอย่างหนึ่งได้ และเมื่อ...ทั้งหมดมาเป็นช็อต""ถ้าที่นั้น จากนั้นได้เหมือนกันสำหรับทุกคนยัน""เหมือนกัน...ทั้งหมดของเรา ผมคิดว่า ที่เป็นจริง""แล้วไม่ได้ทุกคนหรือไม่? " และโนะยูเมะเริ่มร้องไห้ "มันไม่ใช่เพียงข้อบกพร่องของบุคคลที่สิ่งเช่นนี้ย่านนี้ มันไม่ใช่แค่คุณ Haru หรือ Ranta หรือ Mogzo มันเป็นของโนะยูเมะและ Shihoru ของข้อบกพร่องเกินไปยาน โนะยูเมะไม่ถูกต้องหรือไม่ เราเพื่อนร่วมทีม ขวา นับ Manato หกเรามีเพื่อนที่แท้จริง ผิดโนะยูเมะ"“… ไม่ คุณไม่ "Haruhiro คิดว่า เธอเหมาะสม โนะยูเมะไม่ใช่คนผิด ฉันManato ได้กล่าวกันว่า พวกเขาได้กลายเป็นทีมที่ดี เขาก็หมายถึง ตัวเอง Haruhiro, Ranta, Mozgo โนะยูเมะ และ Shihoru หกของพวกเขา ร่วมกัน มีเป็น ทีมที่ดี แม้ว่าของ 6 คนวันนี้ไป มันไม่ได้เป็น Manato เคยทำทุกอย่างเอง แม้ว่าส่วนเหลือของพวกเขาเท่านั้นส่วนในวิธีเล็ก ๆ หกของพวกเขากันสามารถบรรลุสิ่งที่ Manato ไม่สามารถทำคนเดียวManato ก็ใช่แล้ว และเข้าใจดี จึงแม้ Ranta ไม่เห็นแก่ตัว Haruhiro ถูก inept, Mogzo ถูกทู่-witted โนะยูเมะได้ตกใจ และ Shihoru เป็นขี้ขลาด Manato ได้เคยกล่าวว่า คำวิจารณ์ในห้าของพวกเขาถูกให้ขาดว่าอะไรจะทำงานแม้แต่หนึ่งได้หายไป Manato เสร็จพวกเขา กรอกข้อมูลลงในช่องว่างที่เหลืออยู่เมื่อส่วนที่เหลือของพวกเขาตกสั้น หกของพวกเขากันที่ทีมทำได้เมื่อสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้น มันเกิดขึ้นกับพวกเขาทั้งหมด เมื่อสิ่งดี ๆ เกิดขึ้น มันเกิดขึ้นกับพวกเขาทั้งหมด เมื่อสิ่งที่ได้ยาก ไม่ยากสำหรับทุกคน ไม่มีพวกเขาไม่แข็งแรงพอจะทนอยู่คนเดียว แต่พวกเขาสามารถใช้ร่วมกันน้อยใน การตาย และความเจ็บปวดHaruhiro ไม่ได้คิดว่า จะแบ่งปันอะไร เป็นเพียงคน Ranta และ Mogzo สามชาย griping กันผ่านเครื่องดื่มเย็นสำหรับ sakes ตนเท่านั้น อะไรได้โนะยูเมะและ Shihoru คิดถูกเลือก แน่นอนว่าพวกเขาจะคิดว่า พวกเขาได้ที่ไม่ต้องการ ทำใจ unbear

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Haruhiro พยายามเข้าใกล้ความฝันและ Shihoru กับหัวข้อสบาย ๆ สำหรับการเริ่ม 'ดังนั้นวิธีการที่เป็นตอนเช้าของคุณ? คุณมีปัญหาในการตื่นขึ้นมา? เช่นเดียวกับเสมอ? ฉันเห็น ... 'หรือ' ดังนั้นแกมีสำหรับอาหารค่ำคืนที่ผ่านมา? สิ่งเดียวกันเช่นเคย? ฉันเห็น ... 'หรือ' ดังนั้นเราพบ Renji คืนที่ผ่านมา มันเป็นเรื่องน่าขัน ไม่น่าสนใจ? ฉันเห็น ... 'หรือ' ดังนั้นแกนำสำหรับมื้อกลางวัน? ขนมปัง? ฉันเห็น ... 'หรือ' ดังนั้นคุณดูเหนื่อย ... ดังนั้น ... ดังนั้น ... ดังนั้น ... Haruhiro ก็เริ่มที่จะเสียงเหมือนเขาจูงใจเริ่มต้นประโยคของเขากับ 'เพื่อ' เขาไม่ได้ว่าถูกละเลย แต่มันก็มีความสุขที่เขาตอบกลับทั้งหมดที่เขาได้เป็นขั้นต่ำเปลือย แมรี่เธอไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดตัวเองเย็นที่ห่างไกลและยาก มันทำให้ Haruhiro สงสัยว่าเธอพบความสุขในชีวิตของเธอเลย เขายอมรับว่าเขาไม่ได้ว่าความสุขกับชีวิตของตัวเองในขณะนี้ แต่มันก็ไม่ได้หนาวเย็นที่สุดเท่าที่แมรี่ดูเหมือนจะทำให้เธอ. พวกเขากลับมาจากการไป Damroww Altana ในตอนเย็นและขายของขวัญวันของพวกเขา ผลประกอบการของวันที่มาถึงหนึ่งในสิบห้าเงินและ Capas แต่ละซึ่งสำหรับบุคคลเช่นพวกเขาที่ไม่ได้เลวร้าย แต่มันก็ไม่ดีอย่างใดอย่างหนึ่ง. Haruhiro ข้ามไปที่โรงเตี๊ยมในคืนนั้นและกลับตรงไปยังที่พำนักของพวกเขา หลังจากที่เขาเสร็จสิ้นการอาบน้ำเขาก้มลงไปรอในห้องโถงจนกระทั่งความฝันมาได้โผล่ออกมาจากห้องอาบน้ำตัวเอง. "เอ้อฝัน?" Yume หยุด แต่ไม่ได้หันมามองทางของเขา เธอยังคงลูบลงผมของเธอกับชิ้นส่วนของผ้า ฝันมักจะสวมถักผมของเธอและตอนนี้ว่ามันเป็นลงเธอมองเหมือนคนที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง. ความเงียบที่น่าอึดอัดใจระหว่างพวกเขายืดไม่กี่วินาทีอีกต่อไป. "อืม Shihoru ไม่ได้อยู่กับคุณ?" Haruhiro กล่าวในที่สุด. "เธออยู่ใน ห้องพัก. "" ผมเห็น อืมม ... "Haruhiro ลุกขึ้นยืนลูบหลังของลำคอของเขา "คุณบ้า?" "ไม่ใช่" "จริงเหรอ? แต่ ... ดูเหมือนว่า ... "" ความฝันบอกว่าเธอไม่ได้บ้า-yan ฮารุมีเพียงสันนิษฐานว่าเธอเป็น? "" ผมอาจจะมี ... . "" ทำไม? "" เพราะเราได้รับเชิญให้เข้าร่วมแมรี่พรรคของเราโดยไม่ต้องขอให้คุณหรือ Shihoru ฉันคิดว่าเราไม่สามารถทิ้งไว้โดยไม่มีพระสงฆ์ แต่บางทีฉันตัดสินใจที่เธอเร็วเกินไป แต่ผมไม่ได้เป็นคนเดียวที่ตัดสินใจ ... "" ถ้ามันไม่ได้คุณแล้วใคร? "" ... Kikkawa แมรี่แนะนำให้เราและฉัน Ranta และ Mogzo ตัดสินใจ ดังนั้นผมจึงคิดว่ามันเป็นสามของเราที่จะตำหนิ. "" ไม่มันไม่ได้. "" หือ? "" ผมบอกว่ามัน isn't-yan. "" ... ความฝัน? "" คุณคนบ้า, ฮารุ . "Yume บิดผมของเธอกับผ้า "มันไม่ได้เป็นที่สามของคุณ มันไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย. "" ความฝันรอ ... "Haruhiro หันหน้าของเธอเริ่มที่จะเอื้อมมือออกไป แต่เขาก็ดึงกลับ "ยึดมั่นใน ... สิ่งที่ผิดหรือเปล่า?" "คุณไม่ได้รับมันคุณ? มันเป็นเพราะคุณไม่เข้าใจสิ่งที่ฝันและ Shihoru เป็นเช่นนี้. "" แต่ ... "Haruhiro สายตาของเขาลดลงไปกองกับพื้น "มันก็แค่นั้น ... ผมหมายถึงคุณและ Shihoru ไม่เคยพยายามแม้กระทั่งการพูดคุยกับผม ฉันจะเข้าใจไหม? "" ความฝันไม่ดีที่แสดงว่าเธอรู้สึกอย่างไร-yan มันยากสำหรับความฝัน Shihoru ไม่มาก. "" มันไม่เหมือน I-! "Haruhiro รู้สึกว่าเสียงของเขาที่เพิ่มขึ้นและมีสติดึงตัวเองกลับมา "... มันไม่เหมือนฉันดีที่พูดอย่างใดอย่างหนึ่ง และในเวลา ... มันทั้งหมดมาเป็นช็อต. "" หากเป็นเช่นนั้นแล้วมันก็เหมือนกันสำหรับทุกคน yan. "" เดียวกัน ... สำหรับเราทุกคน ฉันเดาว่าเป็นความจริง. "" แล้วมันไม่ได้เป็นทุกคนหรือไม่ "และความฝันเริ่มที่จะร้องไห้ "มันไม่ได้เป็นเพียงหนึ่งในความผิดพลาดของคนที่เป็นเหมือนสิ่งนี้ในขณะนี้-yan มันไม่ใช่แค่คุณฮารุหรือ Ranta หรือ Mogzo มันเป็นความฝันและความผิด Shihoru เกินไป-yan ความฝันที่ไม่ถูกต้อง? เพื่อนร่วมทีมของเราใช่มั้ย? นับ Manato หกเราเป็นเพื่อนที่แท้จริง ความฝันที่ไม่ถูกต้องเป็น? "" ... ไม่มีคุณไม่ได้. "เธอเหมาะสมHaruhiro คิด ความฝันไม่ได้เป็นหนึ่งคนที่ไม่ถูกต้อง ผม. Manato ได้กล่าวว่าครั้งหนึ่งที่พวกเขาได้กลายเป็นทีมที่ดี เขาหมายถึงตัวเอง Haruhiro, Ranta, Mozgo, ความฝันและ Shihoru หกของพวกเขากันได้กลายเป็นทีมที่ดี แม้ว่าหนึ่งในหกก็หายไปตอนนี้มันก็ไม่ได้หมายความว่า Manato ก็สามารถที่จะทำทุกอย่างด้วยตัวเอง แม้ว่าส่วนที่เหลือของพวกเขาเท่านั้นส่วนร่วมในรูปแบบขนาดเล็กที่หกของพวกเขาจะประสบความสำเร็จร่วมกันสิ่งที่ Manato ไม่สามารถทำคนเดียว. Manato เข้าใจแน่นอนว่าและเข้าใจมันได้ดี นั่นเป็นเหตุผลที่แม้ว่า Ranta เป็นเห็นแก่ตัว Haruhiro เป็นไม่เหมาะสม Mogzo เป็นที่น่าเบื่อฉลาด, ความฝันเป็นที่น่าอึดอัดใจและ Shihoru เป็นขี้ขลาด Manato ไม่เคยกล่าวคำในการวิจารณ์. ห้าของพวกเขาเพื่อให้ขาดว่าไม่มีอะไรที่จะทำงานถ้าได้หนึ่ง ได้หายไป Manato เสร็จพวกเขาเติมเต็มในช่องว่างที่เหลือส่วนที่เหลือของพวกเขาลดลงระยะสั้น มันเป็นหกของพวกเขาอยู่ด้วยกันที่ทำให้ทีม. เมื่อสิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้นมันเกิดขึ้นทั้งหมดของพวกเขา เมื่อสิ่งที่ดีที่เกิดขึ้นมันเกิดขึ้นทั้งหมดของพวกเขา เมื่อสิ่งที่ได้ยากมันก็ยากสำหรับทุกคน ไม่มีของพวกเขามีความแข็งแรงพอที่จะแบกรับมันทั้งหมดเพียงอย่างเดียว แต่พวกเขาจะได้ส่วนแบ่งอย่างน้อยในเรื่องนี้ความยากลำบากและความเจ็บปวด. Haruhiro ไม่เคยคิดที่จะแบ่งปันอะไร มันเป็นเพียงแค่เขา Ranta และ Mogzo สามเด็กชายยึดกับแต่ละอื่น ๆ เครื่องดื่มทุกวันเพียงเพื่อประโยชน์ของตัวเอง สิ่งที่ฝันและ Shihoru คิดเกี่ยวกับการถูกทิ้งออกมา? แน่นอนว่าพวกเขาจะมีความคิดว่าพวกเขาได้รับที่ไม่พึงประสงค์ได้ทำจะรู้สึก unbear