Soybean meal (SBM) is the most comm

Soybean meal (SBM) is the most commonly used protein source in swine diets in the United States (Kohlmeier, 1990), but
soybeans contain several anti-nutritional factors, one of which is oligosaccharides. Oligosaccharides are not digested in the
small intestine of pigs, but they are fermented by the residing bacteria (Hayakawa et al., 1990; Slominski, 1994). The inclusion
of 2% oligosaccharides decrease digestibility of energy and reduce growth rate of pigs, and may also affect fecal consistency
in weanling pigs (Liying et al., 2003). Therefore, the soybean industry has developed new varieties of soybeans that have
concentrations of oligosaccharides that are less than 0.5%, whereas conventional soybeans contain 4–6% oligosaccharides
(Grieshop et al., 2003). The main oligosaccharides in soybeans are raffinose and stachyose. Research with low oligosaccharideextruded-expelled SBM fed to growing pigs indicates that there is no difference in digestible energy (DE) and metabolizable
energy (ME) between SBM produced from low oligosaccharide and conventional varieties (Baker and Stein, 2009).
In addition to the low-oligosaccharide soybeans, high protein varieties of soybeans have been selected. According to
Baker and Stein (2009), ME values are not different between SBM produced from high protein and conventional varieties
(Baker and Stein, 2009). There are, however, no data on the DE and ME of de-hulled low oligosaccharide and high protein
full fat soybeans (FFSB).
Therefore, the experiment reported here was conducted to test the hypothesis that DE and ME are greater in de-hulled
FFSB produced from high-protein or low-oligosaccharide varieties of soybeans than in de-hulled conventional FFSB (FFSBCV)
because of reduced concentrations of oligosaccharides and increased concentration of protein. The objective of the
experiment was to determine the DE and ME in de-hulled FFSB-CV, high protein FFSB (FFSB-HP), and low-oligosaccharide
FFSB (FFSB-LO) fed to growing pigs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กากถั่วเหลือง (SBM) เป็นแหล่งโปรตีนที่ใช้กันมากที่สุดในอาหารสุกรในประเทศสหรัฐอเมริกา (Kohlmeier, 1990) แต่
ถั่วเหลืองประกอบด้วยปัจจัยต่อต้านสารอาหารหลายหนึ่งซึ่งเป็น oligosaccharides oligosaccharides จะไม่ถูกย่อยใน
ลำไส้เล็กของสุกร แต่พวกเขาจะหมักโดยเชื้อแบคทีเรียที่อาศัยอยู่ (เช็ก, et al, 1990;. Slominski, 1994) รวม
2 oligosaccharides% ลดลงการย่อยได้ของพลังงานและลดอัตราการเจริญเติบโตของสุกรและยังอาจส่งผลต่อความสอดคล้องอุจจาระ
ในสุกรหลังหย่านม (Liying et al., 2003) ดังนั้นอุตสาหกรรมถั่วเหลืองได้มีการพัฒนาพันธุ์ใหม่ของถั่วเหลืองที่มี
ความเข้มข้นของ oligosaccharides ที่มีน้อยกว่า 0.5% ในขณะที่ถั่วเหลืองธรรมดาประกอบด้วย oligosaccharides 4-6%
(Grieshop et al., 2003) oligosaccharides หลักในถั่วเหลืองและ raffinose stachyose งานวิจัยที่มีระดับต่ำ oligosaccharideextruded-ไล่ออก SBM เลี้ยงสุกรแสดงให้เห็นว่ามีความแตกต่างในการใช้พลังงานที่ย่อย (DE) และ metabolizable
พลังงาน (ME) ระหว่าง SBM ผลิตจาก Oligosaccharide ต่ำและธรรมดาสายพันธุ์ (เบเกอร์และสไตน์ 2009).
นอกจากนี้ยังมี ถั่วเหลืองต่ำ Oligosaccharide พันธุ์ที่มีโปรตีนสูงของถั่วเหลืองได้รับการคัดเลือก ตามที่
เบเกอร์และสไตน์ (2009), ME ค่าไม่แตกต่างระหว่าง SBM ผลิตจากโปรตีนสูงและพันธุ์ธรรมดา
(เบเกอร์และสไตน์ 2009) มี แต่ไม่มีข้อมูลในและฉัน de-hulled Oligosaccharide ต่ำและมีโปรตีนสูง
ถั่วเหลืองไขมันเต็ม (FFSB).
ดังนั้นการทดลองที่มีการรายงานที่นี่ได้ดำเนินการในการทดสอบสมมติฐานที่ว่า DE และ ME มีมากขึ้นใน-hulled
FFSB ผลิตจากโปรตีนสูงหรือต่ำ-Oligosaccharide พันธุ์ถั่วเหลืองกว่าในเดอปลาธรรมดา FFSB (FFSBCV)
เพราะความเข้มข้นของการลดลงของ oligosaccharides และความเข้มข้นของโปรตีนเพิ่มขึ้น วัตถุประสงค์ของการ
ทดลองเพื่อตรวจสอบและฉันใน de-hulled FFSB-CV, โปรตีนสูง FFSB (FFSB ของ HP) และต่ำ Oligosaccharide
FFSB (FFSB-LO) เลี้ยงสุกร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กากถั่วเหลือง ( SBM ) คือมักใช้แหล่งโปรตีนในอาหารสุกรในสหรัฐอเมริกา ( kohlmeier 1990 ) แต่ถั่วเหลืองประกอบด้วยหลายต่อต้านโภชนาการปัจจัยหนึ่งซึ่งเป็นเทคโนโลยี . โอลิโกแซ็กคาไรด์ไม่ได้ย่อยในลำไส้เล็กของสุกร แต่พวกเขาจะหมัก โดยอาศัยแบคทีเรีย ( ฮายา et al . , 1990 ; slominski , 1994 ) รวม2 % เทคโนโลยีลดการย่อยได้ของพลังงานและลดอัตราการเจริญเติบโตของสุกร และยังอาจมีผลต่อความสอดคล้องตามลำดับในลูกสุกรหย่านม ( liying et al . , 2003 ) ดังนั้น อุตสาหกรรมถั่วเหลือง ถั่วเหลือง ที่ได้มีการพัฒนาสายพันธุ์ใหม่ความเข้มข้นของโอลิโกแซ็กคาไรด์ที่น้อยกว่า 0.5 เปอร์เซ็นต์ และถั่วเหลืองทั่วไปประกอบด้วย 4 – 6 % โอลิโกแซ็กคาไรด์( grieshop et al . , 2003 ) โอลิโกแซคคาไรด์ในถั่วเหลืองเป็นหลัก และ stachyose แรฟฟิโนส . การวิจัยกับ oligosaccharideextruded ต่ำขับกากอาหารสุกร พบว่า ไม่มีความแตกต่างในการใช้พลังงานที่ย่อยได้ ( de ) และได้พลังงาน ( ฉัน ) ระหว่างถั่วเหลืองผลิตจากโอลิโกแซคคาไรด์ต่ำและปกติพันธุ์ ( Baker และสไตน์ , 2009 )นอกจากนี้ในถั่วเหลืองพันธุ์ โอลิโกแซคคาไรด์ต่ำ โปรตีนสูงถั่วเหลืองได้รับการคัดเลือก ตามเบเกอร์และสไตน์ ( 2009 ) , ฉันมีค่าไม่แตกต่างกัน 4 ) ผลิตจากโปรตีนสูงและพันธุ์ธรรมดา( Baker และสไตน์ , 2009 ) มี , อย่างไรก็ตาม , ไม่มีข้อมูลใน เดอ เดอ โอลิโกแซคคาไรด์และ hulled ต่ำและโปรตีนสูงถั่วเหลืองไขมันเต็ม ( ffsb )ดังนั้น การทดลองรายงานที่นี่มีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบสมมุติฐานว่า de และฉันมีมากขึ้นในปลา เดอผลิตจากโปรตีน ffsb สูงหรือต่ำของถั่วเหลืองพันธุ์โอลิโกแซคคาไรด์มากกว่าปลา ffsb ธรรมดา ( ffsbcv ) เดอเพราะการลดความเข้มข้นของโอลิโกแซคคาไรด์ และเพิ่มความเข้มข้นของโปรตีน วัตถุประสงค์ของการทดลองเพื่อศึกษาและตรวจสอบ ffsb-cv เดอเดอผม ffsb , โปรตีนสูง ( ffsb-hp ) และ โอลิโกแซคคาไรด์ต่ำffsb ( ffsb-lo ) ในอาหารสุกรระยะรุ่น