“If I remember correctly, that way

“If I remember correctly, that way is…”That’s right, the place Lefille was going to was the water source. It was a somewhat high place that had a brook and could have a small waterfall. However, the cave they currently were in already had enough water so there was no need to go over there right?

“...”

There was an uneasy feeling in the air. Suimei rubbed the back of his neck, feeling an uneasy premonition.

Lefille and that shaky way of walking, it didn’t seem normal. Moreover, she wasn’t carrying a weapon that normally would be necessary in the forest. Something was happening. In that case, it’s better to chase after her. With that thought in mind, Suimei jumped off the boulder and chased after Lefille into the forest.

Cutting through the thickets and weaving between the trees, he delved into the forest. Soon, he arrived at the water source. As he was about to step out of the bushes in front of the water source to search for the girl, he slipped on something like a piece of cloth.

“What’s this?”

It was a close call. If he hadn’t noticed, then like the time when he was summoned to this world, he would have fallen on his ass. To ascertain what he just stepped on, Suimei picked it up and spread it out. And realized what it was.

“Eh…”

Suimei made a confused sound unconsciously and his mind blanked. With a stupid looking face that anyone would have seeing that, he held it up and realized it was… clothes. The things that people wear, that you put on… in short, clothes. What’s more, they were clothes that Suimei found familiar. He had seen these just a little ago when he was on the boulder, the knight clothes Lefille was wearing.

“Uhh.. wait a sec… this is…”

Confused and flustered, Suimei stammered to himself, unable to form proper sentences because of that thing spread out before him. Confusion and panic made him even more anxious, making Suimei stutter even more. After looking carefully, he affirmed that women’s underwear were also there. In other words, Lefille currently is not wearing her clothes and underwear, meaning that…

“That girl is naked right now…”

After a bit, Suimei grasped the situation completely and fell into a dull state. He knew exactly what the clothes and underwear meant on the ground meant. Suimei processed it in his mind as if it was in a way the procedure to summon devils. So, without any extraneous intentions, he glanced over towards a certain direction, as if he was guided by invisible strings. And just as he thought, there was a stark naked Lefille over by the waterside.

Ahhhhhhhhhhhhhhh

Suimei cried out in his head while suppressing his emotions. Of course, those emotions were those of shame. The feeling of unease that made his neck felt strange earlier, he wondered why he felt that way back then. Suimei was filled with regrets for allowing his emotions to lead him to this place.

Even though it was a misunderstanding, but from the perspective of a third party, it would seem like he came here with the intend to peek on a girl bathing. If someone was to see him right now, he would definitely be labeled a pervert.

No, instead of that, he should...

“No, don’t look Suimei. You can’t look! Well truthfully I kinda want to see but… that's not it! Just forget everything. Forget everything, me! Just forget it all and turn back…”

That’s right, with a red face, Suimei was denying something in his head. With his ability to think calmly being completely gone, Suimei fell into confusion.

He doesn’t have any plans to watch carefully and burn this scene deeply into his eyes. Suimei couldn’t deal with these kinds of situation as most of his head was devoted to magic. Together with his serious character, terms like large and bountiful, exceptional figure, beautiful proportions had been purged from his mind as if these terms were sworn enemies.
At that time, Suimei suddenly heard a voice.

“...Aa….ku...e..."

“Eh?”

The air quivered and Suimei breathed weakly. Forgetting about situation, he let out a sound in surprise. Just now, to his ears, he thought he heard something indicating distress. Something like moaning or gasping, like the voice of a girl in pain or someone burning up with a fever.

Is this not merely a bath? Remembering the gasping, Suimei looked once more. Glancing in that direction, he saw Lefille leaning on a boulder near the water’s edge. Looking closely, there was a strange look in her eyes. Rather than bathing, she appeared unconscious and suffering in the water. Why was she groaning? What was making her wheeze in anguish? At that time, Suimei saw it. On her abdomen, there was an ominous tattoo that seemed to be encroaching onto the girl.

“...Ah”

Unaffected, he realized what was going on the moment he saw the tattoo. Her raised arm, her sudden voice, the eyes that saw her, his own conveniently bashful heart, all of it vanished with astonishment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ถ้าผมจำอย่างถูกต้อง เป็นวิธีที่..." ใช่ Lefille จะเป็นแหล่งน้ำ ก็ค่อนข้างสูงสถานที่มีธารน้ำ และมีน้ำตกขนาดเล็ก อย่างไรก็ตาม ถ้ำปัจจุบันก็แล้วมีน้ำเพียงพอจะไม่ต้องไปผ่านขวา “...” ความรู้สึกไม่สบายใจในอากาศได้ Suimei ลูบหลังคอ รู้สึกมีลางสังหรณ์ที่ไม่สบายใจ Lefille และการที่สั่นเดิน ไม่ได้ดูเหมือนปกติ นอกจากนี้ เธอไม่ได้พกอาวุธที่ปกติจะจำเป็นในป่า สิ่งที่เกิดขึ้น ในกรณีที่ จะดีกว่าไล่หลังจากที่เธอ ว่าในใจ Suimei กระโดดออกชน และไล่ล่าหลังจาก Lefille เข้าป่า ตัดผ่านภูเขาไฟฟูจิ และทอผ้าระหว่างต้นไม้ เขา delved เป็นป่า เร็ว ๆ นี้ เขามาในแหล่งน้ำ ขณะที่เขา ถูกเกี่ยวกับการขั้นตอนออกมาจากพุ่มไม้ด้านหน้าของแหล่งน้ำเพื่อค้นหาสาว เขาลื่นบนเหมือนผ้า คืออะไรนี่" โทรศัพท์ปิดได้ ถ้าเขาไม่ได้สังเกตเห็น แล้วเหมือนครั้งเมื่อเขาถูกเรียกตัวไปโลกนี้ เขาจะได้ลดลงบนตูดของเขา เพื่อให้แน่ใจว่าเขาเพียงแค่เหยียบ Suimei หยิบมันขึ้นมา และกระจายออก และรับรู้สิ่งที่มันเป็น "เอ๊ะ..." Suimei ทำเสียงสับสนโดยไม่รู้ตัว และให้จิตใจของเขา ด้วยใบหน้าที่ดูโง่ ทุกคนจะได้เห็นว่า เขาจัดขึ้น และรับรู้มันได้...เสื้อผ้า สิ่งที่ผู้คนสวมใส่ ที่คุณวางบน...ในระยะสั้น เสื้อผ้า มีอะไรเพิ่มเติม พวกเขามีเสื้อผ้าที่ Suimei พบคุ้นเคย เขาได้เห็นเหล่านี้เพียงเล็กน้อยแล้วเมื่อเขาบนหิน อัศวินเสื้อผ้าสวม Lefille "นอกนั้นไม่มี... รอวินาที... เป็น. ... " สับสน และความสับสน Suimei stammered กับตัวเอง ไม่สามารถรูปแบบประโยคที่เหมาะสมเนื่องจากสิ่งที่แพร่ออกมาก่อนเขา ความสับสนและความหวาดกลัวทำให้เขายิ่งกังวลมากขึ้น ทำ Suimei stutter มากยิ่งขึ้น หลังจากมองอย่างระมัดระวัง เขายืนยันว่า ชุดชั้นในสตรีมียังมี ในคำอื่น ๆ Lefille ปัจจุบันไม่สวมเสื้อผ้าและชุดชั้นใน เธอหมายความ ว่า ... "ที่สาวอยู่เปล่าอยู่..." หลังจาก Suimei เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมด และตกลงไปในสถานะน่าเบื่อ เขารู้ว่าอะไรเสื้อผ้าและชุดชั้นในหมายถึงบนพื้นดินหมายถึง Suimei ประมวลผลมันในใจของเขาเป็นถ้ามันเป็นแบบขั้นตอนการอัญเชิญปีศาจ ดังนั้น โดยไม่มีเจตนาใด ๆ ไม่เกี่ยวข้อง เขา glanced ผ่านไปในบางทิศทาง เช่นถ้าเขาได้แนะนำ โดยสายอักขระที่มองไม่เห็น และเช่นเดียวกับที่เขาคิดว่า มี Lefille เปล่าแบบสิ้นเชิง โดยไซด์ Ahhhhhhhhhhhhhhh Suimei cried out in his head while suppressing his emotions. Of course, those emotions were those of shame. The feeling of unease that made his neck felt strange earlier, he wondered why he felt that way back then. Suimei was filled with regrets for allowing his emotions to lead him to this place. Even though it was a misunderstanding, but from the perspective of a third party, it would seem like he came here with the intend to peek on a girl bathing. If someone was to see him right now, he would definitely be labeled a pervert. No, instead of that, he should... “No, don’t look Suimei. You can’t look! Well truthfully I kinda want to see but… that's not it! Just forget everything. Forget everything, me! Just forget it all and turn back…” That’s right, with a red face, Suimei was denying something in his head. With his ability to think calmly being completely gone, Suimei fell into confusion. He doesn’t have any plans to watch carefully and burn this scene deeply into his eyes. Suimei couldn’t deal with these kinds of situation as most of his head was devoted to magic. Together with his serious character, terms like large and bountiful, exceptional figure, beautiful proportions had been purged from his mind as if these terms were sworn enemies.At that time, Suimei suddenly heard a voice. “...Aa….ku...e..." “Eh?” The air quivered and Suimei breathed weakly. Forgetting about situation, he let out a sound in surprise. Just now, to his ears, he thought he heard something indicating distress. Something like moaning or gasping, like the voice of a girl in pain or someone burning up with a fever. Is this not merely a bath? Remembering the gasping, Suimei looked once more. Glancing in that direction, he saw Lefille leaning on a boulder near the water’s edge. Looking closely, there was a strange look in her eyes. Rather than bathing, she appeared unconscious and suffering in the water. Why was she groaning? What was making her wheeze in anguish? At that time, Suimei saw it. On her abdomen, there was an ominous tattoo that seemed to be encroaching onto the girl. “...Ah” Unaffected, he realized what was going on the moment he saw the tattoo. Her raised arm, her sudden voice, the eyes that saw her, his own conveniently bashful heart, all of it vanished with astonishment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ถ้าผมจำไม่ผิดทางที่ ... " นั่นเป็นสิทธิที่สถานที่ Lefille กำลังจะเป็นแหล่งที่มาของน้ำ มันเป็นสถานที่ค่อนข้างสูงที่มีลำธารและอาจมีน้ำตกขนาดเล็ก อย่างไรก็ตามถ้ำที่พวกเขากำลังอยู่ในแล้วมีน้ำเพียงพอจึงไม่มีความจำเป็นที่จะไปที่นั่นใช่มั้ย? " ... " มีความรู้สึกไม่สบายใจในอากาศได้ Suimei ลูบหลังของคอของเขารู้สึกสังหรณ์ใจไม่สบายใจ. Lefille และวิธีการที่สั่นคลอนของการเดินก็ไม่ได้ดูเหมือนปกติ นอกจากนี้เธอก็ไม่ได้ถืออาวุธที่ปกติจะมีความจำเป็นในป่า บางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้น ในกรณีที่ว่ามันจะดีกว่าที่จะไล่ตามหลังเธอ ด้วยความคิดในใจว่า Suimei กระโดดลงมาจากก้อนหินและไล่หลัง Lefille เข้าไปในป่า. ตัดผ่านพุ่มและการทอผ้าระหว่างต้นไม้ที่เขาขุดเข้าไปในป่า เร็ว ๆ นี้เขามาถึงที่แหล่งน้ำ ขณะที่เขากำลังจะก้าวออกมาจากพุ่มไม้ในด้านหน้าของแหล่งน้ำเพื่อค้นหาหญิงสาวที่เขาลื่นบนบางสิ่งบางอย่างเช่นชิ้นส่วนของผ้า. "สิ่งนี้คืออะไร?" มันเป็นปิดโทร ถ้าเขาไม่ได้สังเกตเห็นแล้วเช่นเวลาเมื่อเขาถูกเรียกตัวไปทั่วโลกนี้เขาจะได้ลดลงในตูดของเขา เพื่อยืนยันในสิ่งที่เขาเป็นเพียงแค่ก้าวบน Suimei หยิบมันขึ้นมาและกระจายออก และตระหนักถึงสิ่งที่มันเป็น. "เอ๊ะ ... " Suimei ทำเสียงสับสนไม่รู้ตัวและจิตใจของเขาพ์ ด้วยใบหน้าที่มองโง่ที่ทุกคนจะมีความเห็นว่าเขายกมันขึ้นมาและรู้ว่ามันเป็น ... เสื้อผ้า สิ่งที่ผู้คนสวมใส่ที่คุณใส่ใน ... ในระยะสั้น, เสื้อผ้า มีอะไรมากกว่าที่พวกเขาเป็นเสื้อผ้าที่ Suimei พบคุ้นเคย เขาได้เห็นเหล่านี้เพียงเล็กน้อยที่ผ่านมาเมื่อเขาอยู่บนก้อนหินอัศวินเสื้อผ้า Lefille สวม. "เอ่อ .. รอสักครู่ ... นี่คือ ... " ความสับสนและลน Suimei ตะกุกตะกักกับตัวเองสามารถที่จะสร้างประโยคที่เหมาะสมเพราะ สิ่งที่แพร่กระจายออกไปก่อนที่เขา ความสับสนและตื่นตระหนกทำให้เขากังวลแม้มากขึ้นทำให้ Suimei พูดติดอ่างมากยิ่งขึ้น หลังจากดูอย่างรอบคอบเขายืนยันว่าชุดชั้นในสตรีนั้นยังมี ในคำอื่น ๆ Lefille อยู่ในขณะนี้ไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าและชุดชั้นในของเธอหมายความว่า ... "หญิงสาวที่เปลือยอยู่ในขณะนี้ ... " หลังจากที่บิต, Suimei ลงโทษสถานการณ์อย่างสมบูรณ์และตกอยู่ในสถานะที่หมองคล้ำ เขารู้ว่าสิ่งที่เสื้อผ้าและชุดชั้นในความหมายบนพื้นดินที่มีความหมาย Suimei ประมวลผลในใจของเขาราวกับว่ามันเป็นในลักษณะขั้นตอนการเรียกผี ดังนั้นไม่ต้องตั้งใจภายนอกใด ๆ ที่เขาชำเลืองมองมากกว่าไปสู่ทิศทางที่แน่นอนเช่นถ้าเขาได้รับการแนะนำโดยสตริงที่มองไม่เห็น และเช่นเดียวกับที่เขาคิดว่ามีการเปลือยล่อนจ้อน Lefille ไปจากริมน้ำ. Ahhhhhhhhhhhhhhh Suimei ร้องออกมาในหัวของเขาในขณะที่การปราบปรามอารมณ์ของเขา แน่นอนว่าอารมณ์เหล่านั้นเหล่านั้นของความอัปยศ ความรู้สึกของความไม่พอใจที่ทำให้คอของเขารู้สึกแปลก ๆ ก่อนหน้านี้เขาสงสัยว่าทำไมเขาถึงรู้สึกแบบนั้นกลับมาแล้ว Suimei ก็เต็มไปด้วยความเสียใจที่ปล่อยให้อารมณ์ความรู้สึกของเขาที่จะนำเขาไปสู่สถานที่แห่งนี้. แม้ว่ามันจะเป็นความเข้าใจผิด แต่จากมุมมองของบุคคลที่สามก็จะดูเหมือนว่าเขามาที่นี่ด้วยความตั้งใจที่จะมองในการอาบน้ำสาว ถ้ามีคนก็จะเห็นเขาตอนนี้เขาจะแน่นอนจะมีป้ายทางที่ผิด. ไม่มีแทนว่าเขาควรจะ ... "ไม่มีไม่ได้ดู Suimei คุณไม่สามารถมอง! ดีจริงครับผมต้องการที่จะเห็น แต่ ... ที่ไม่ได้! เพียงแค่ลืมทุกอย่าง ลืมทุกอย่างฉัน! เพียงแค่ลืมมันและหันหลังกลับ ... " นั่นเป็นสิทธิที่มีใบหน้าสีแดง, Suimei ถูกปฏิเสธสิ่งที่อยู่ในหัวของเขา ด้วยความสามารถในการคิดอย่างใจเย็นการหายตัวไปอย่างสมบูรณ์ Suimei ตกอยู่ในความสับสน. เขาไม่ได้มีแผนการที่จะดูอย่างรอบคอบและการเผาไหม้ฉากนี้ลึกลงไปในดวงตาของเขา Suimei ไม่สามารถจัดการกับเหล่านี้ชนิดของสถานการณ์ที่เป็นที่สุดของหัวของเขาได้อุทิศให้กับความมหัศจรรย์ ร่วมกับตัวละครอย่างจริงจังของเขาคำเช่นขนาดใหญ่และอุดมร่างพิเศษสัดส่วนที่สวยงามได้รับการลบออกจากใจของเขาเช่นถ้าเงื่อนไขเหล่านี้ถูกศัตรู. ในเวลานั้น Suimei จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียง. " ... Aa ... .ku ..e ... " " ใช่มั้ย? " อากาศสั่นและ Suimei สูดลมหายใจอย่างอ่อน. ลืมเกี่ยวกับสถานการณ์เขาให้ออกเสียงในความประหลาดใจ. เพียงแค่ตอนนี้ถึงหูของเขาเขาคิดว่าเขาได้ยินสิ่งที่แสดงให้เห็นความทุกข์. บางอย่างเช่นเสียงสวดหรือ อ้าปากค้างเช่นเสียงของหญิงสาวคนหนึ่งในความเจ็บปวดหรือคนที่เผาไหม้ขึ้นมีไข้ได้. นี่มิใช่เพียงการอาบน้ำ? จำหอบที่ Suimei มองอีกครั้ง. วินาศภัยไปในทิศทางที่เขาเห็น Lefille พิงก้อนหินที่อยู่ใกล้ริมน้ำที่ . มองอย่างใกล้ชิดมีรูปลักษณ์ที่แปลกในสายตาของเธอ. มากกว่าการอาบน้ำเธอปรากฏตัวหมดสติและความทุกข์ทรมานในน้ำ. ว่าทำไมเธอส่งเสียงพึมพัม? อะไรคือสิ่งที่ทำให้เสียงฮืด ๆ ของเธอในความเจ็บปวด? ในเวลานั้น Suimei เห็นมัน. บนหน้าท้องของเธอ มีรอยสักเป็นลางไม่ดีที่ดูเหมือนจะรุกคืบเข้าสู่สาว. " ... อา" ได้รับผลกระทบเขาก็ตระหนักว่าสิ่งที่เกิดขึ้นขณะที่เขาเห็นรอยสัก ยกแขนของเธอเสียงของเธออย่างฉับพลันตาที่เห็นเธอเองหัวใจของเขาขี้อายสะดวกทั้งหมดของมันหายไปด้วยความประหลาดใจ