other acids over a similar pH range

other acids over a similar pH range. No erosion occurred after pH 3á2 with phosphoric acid under these condi- tions.
Sodium hydroxide alone produced negligible enamel and dentine loss. Trisodium citrate alone resulted in about 1 lm dentine loss after 10 min and 2 lm enamel loss after 30 min.
Discussion
United Kingdom's soft drinks consumption has grown by 56% in the past 10 years to just under 10 000 million L in 1996. This represents about 0á5 L per person per day, but in reality in the under 20-year-olds this is nearer 1 L per day (Zenith International Ltd, 1997). Further, soft drinks represent nearly one-fourth of all drinks consumed in the UK including tap water. Citric and phosphoric acids are the two main dietary acids present in these soft drinks. The concentration of the beverage acids vary in each product, but are in the order of 0á3% (w/v) citric acid for orange juice with a pH around 3á2 and relative titratable acidity of about 4á8; and for cola beverages about 0á1% (w/v) phos- phoric acid with pH around 2á5 and relative titratable acidity of about 0á7. Hence, this investigation aimed to determine dentine and enamel loss because of 0á3% (w/v) citric acid as compared with 0á1% (w/v) phos- phoric acid over a range of pH values. These acid concentrations were employed to gain a pragmatic clinical comparison, rather than an explanatory chem- ical comparison of erosion using identical molarites. Further, the amount of tissue loss attributed to citric acid chelation, as opposed to that of dissolution was ascertained by comparing a strong mineral acid, hydro- chloric acid, with citric acid a weak acid, at similar pH and molarity.
Examining the position of the phosphoric acid curves in relation to the citric acid curves in Fig. 2, it can be seen that over the common pH range CANaOH was more erosive than PA at any given pH, particularly with regard to enamel. This is of relevance clinically, as it suggests cola type drinks will be less erosive than citric acid based ones at the concentra- tions evaluated. Certainly, observational studies for differences in erosion of dentine by commercial beverages supports this contention (Absi et al., 1992). Further, fruit drinks tend to have greater buffering capacity than the cola drinks, potentially increasing erosion rates further. If the pH of the acidic

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรดอื่น ๆ ช่วง pH คล้าย ไม่กัดเซาะเกิดขึ้นหลังจาก 3á2 pH ด้วยกรดฟอสฟอริกภายใต้ tions เบาะ ๆ ว่าพวกเขาเหล่านี้โซเดียมไฮดรอกไซด์เดียวผลิตสูญเสียเคลือบฟันและ dentine ระยะ ซิเตรต trisodium คนเดียวให้ประมาณ 1 lm dentine สูญหายหลังจาก 10 นาทีและ 2 lm เคลือบฟันสูญเสียหลังจาก 30 นาทีสนทนาปริมาณการดื่มของสหราชอาณาจักรมีโต 56% ใน 10 ปีที่ผ่านมาเพียงภายใต้ 10 000 L ล้านในปี 1996 นี้แสดงเกี่ยวกับ L 0á5 ต่อคน ต่อวัน แต่ ในความเป็นจริงในภายใต้ 20 ปี นี้คือชนิด 1 L ต่อวัน (ซีนิทอินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด 1997) เพิ่มเติม เครื่องดื่มเป็นตัวแทนเกือบหนึ่งส่วนสี่ของเครื่องดื่มทั้งหมดที่ใช้ในสหราชอาณาจักรรวมถึงน้ำประปา ซิตริกและกรดฟอสฟอริกเป็นสองหลักอาหารกรดในเครื่องดื่มเหล่านี้ ความเข้มข้นของกรดในเครื่องดื่มแตกต่างกันในแต่ละผลิตภัณฑ์ แต่ที่กับกรดซิตริก% (w/v) 0á3 สำหรับน้ำส้มกับ pH 3á2 และญาติ titratable มีของเกี่ยวกับ 4á8 และเครื่องดื่มโคล่าเกี่ยวกับ 0á1% (w/v) phos phoric กรดมี pH 2á5 และญาติ titratable มีของเกี่ยวกับ 0á7 ดังนั้น นี้มุ่งกำหนด dentine และเคลือบสูญหายเนื่องจากกรดซิตริก% (w/v) 0á3 ตก 0á1% (w/v) phos phoric กรดช่วงค่า pH ของน้ำ ความเข้มข้นกรดเหล่านี้ได้รับการว่าจ้างเพื่อการเปรียบเทียบทางคลินิกปฏิบัติ แทนการอธิบายเคมี - ical เปรียบเทียบโดยใช้ molarites เหมือนกันกัดเซาะ เพิ่มเติม ยอดเงินของการสูญเสียเนื้อเยื่อที่เกิดจากการ chelation กรดซิตริก ตรงข้ามกับที่ยุบเป็น ascertained โดยการเปรียบเทียบกรดแร่แข็งแกร่ง ไฮโดร - กรดคลอริก มีกรดซิตริกกรดอ่อน pH คล้ายและ molarityตรวจสอบตำแหน่งของเส้นโค้งเกี่ยวกับเส้นโค้งกรดซิตริกกรดฟอสฟอริกที่ใน Fig. 2 จะเห็นได้ว่า กว่าทั่วไป pH ช่วง CANaOH ถูก erosive ยิ่งกว่าป่าที่ pH ใด ๆ กำหนด โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีสัมมาคารวะเคลือบ นี้เป็นความเกี่ยวข้องทางคลินิก แนะนำเครื่องดื่มประเภทโคล่าจะ erosive น้อยกว่ากรดซิตริกตามคนที่ tions concentra ที่ประเมิน แน่นอน การศึกษาเชิงสังเกตการณ์สำหรับความแตกต่างในการพังทลายของ dentine โดยเครื่องดื่มค้าสนับสนุนนี้ช่วงชิงงานบน (Absi et al., 1992) เพิ่มเติม เครื่องดื่มผลไม้มักจะ มีความจุบัฟเฟอร์สูงกว่าเครื่องดื่มโคล่า อาจเพิ่มอัตราการกัดเซาะเพิ่มเติม ถ้า pH ของกรดที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรดอื่น ๆ ในช่วง pH ที่คล้ายกัน การกัดเซาะที่เกิดขึ้นหลังจากไม่มีค่า pH 3á2กับกรดฟอสฟภายใต้สภาวะเหล่านี้.
โซเดียมไฮดรอกคนเดียวที่ผลิตเคลือบเล็กน้อยและการสูญเสียเนื้อฟัน ซิเตรต Trisodium คนเดียวส่งผลให้เกี่ยวกับการสูญเสีย 1 LM ฟันหลังจาก 10 นาทีและ 2 LM สูญเสียเคลือบฟันหลังจาก 30 นาที.
คำอธิบายของสหราชอาณาจักรการบริโภคเครื่องดื่มที่มีการเติบโต 56% ในปีที่ผ่านมา 10 ปีเพียงแค่อายุต่ำกว่า 10 000,000,000 ลิตรในปี 1996 นี้แสดงให้เห็น เกี่ยวกับ0á5 L ต่อคนต่อวัน แต่ในความเป็นจริงในมีอายุต่ำกว่า 20 ปี olds นี้เป็นสิ่งที่ใกล้ 1 ลิตรต่อวัน (Zenith International Ltd, 1997)
นอกจากนี้เครื่องดื่มที่เป็นตัวแทนของเกือบหนึ่งในสี่ของเครื่องดื่มที่บริโภคในสหราชอาณาจักรรวมทั้งน้ำประปา ซิตริกและกรดฟอสฟเป็นสองกรดอาหารหลักที่มีอยู่ในเครื่องดื่มเหล่านี้ ความเข้มข้นของกรดเครื่องดื่มที่แตกต่างกันในแต่ละผลิตภัณฑ์ แต่อยู่ในคำสั่งของ0á3% (w / v) กรดซิตริกสำหรับน้ำส้มที่มีค่า pH รอบ3á2และความเป็นกรดที่ไทเทรตญาติของเกี่ยวกับ4á8; และเครื่องดื่มโคล่าเกี่ยวกับ 0A1% (w / v) phos- กรด Phoric ที่มีค่า pH รอบ2á5และความเป็นกรดที่ไทเทรตญาติของเกี่ยวกับ0á7 ดังนั้นการสืบสวนคดีนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการสูญเสียเนื้อฟันและเคลือบเพราะ0á3% (w / v) กรดซิตริกเมื่อเทียบกับ 0A1% (w / v) phos- กรด Phoric ช่วงของค่าพีเอช ความเข้มข้นของกรดเหล่านี้เป็นลูกจ้างที่จะได้รับการเปรียบเทียบทางคลินิกในทางปฏิบัติมากกว่าการเปรียบเทียบ iCal อธิบาย chem- ของการกัดเซาะโดยใช้ molarites เหมือนกัน นอกจากนี้ปริมาณการสูญเสียเนื้อเยื่อประกอบกับการขับกรดมะนาวเมื่อเทียบกับที่ของการสลายตัวได้รับการตรวจสอบโดยการเปรียบเทียบกรดแร่ที่แข็งแกร่งกรดคลอรีน hydro- มีกรดซิตริกกรดอ่อนที่มีค่า pH ที่คล้ายกันและ molarity.
ตรวจสอบตำแหน่งของ โค้งกรดฟอสฟอรัสในความสัมพันธ์กับเส้นโค้งกรดซิตริกในรูป 2 ก็จะเห็นได้ว่าในช่วงพีเอชที่พบบ่อย CANaOH ได้มากขึ้นกว่า PA กรดที่ pH ใดก็ตามโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการเคลือบ นี่คือความเกี่ยวข้องทางคลินิกเป็นมันแสดงให้เห็นเครื่องดื่มประเภทโคล่าจะกัดกร่อนน้อยกว่าคนที่ใช้กรดซิตริกที่เข้มข้นทั้งนี้ประเมิน แน่นอนศึกษาเชิงความแตกต่างในการพังทลายของฟันโดยเครื่องดื่มพาณิชย์สนับสนุนการต่อสู้นี้ (Absi et al., 1992) นอกจากนี้เครื่องดื่มผลไม้มีแนวโน้มที่จะมีความสามารถในการกำหนดบัฟเฟอร์มากกว่าเครื่องดื่มโคล่าที่อาจเพิ่มอัตราการกัดเซาะต่อไป ถ้าค่า pH ที่เป็นกรดที่