Pressuring the YuanShen with Ji Con

Pressuring the YuanShen with Ji Consciousness, it was driven towards the little demon, but the moment it came into contact with it, the YuanShen immediately faced heavy resistance, stopping stiffly, a colour of hesitation appeared on its face.

Wang Lin moving his Ji Consciousness, as red lightning flashed near the YuanShen, as it finally pounced on the small animal, as time passed, the small animal with trace of demon qi started trembling fiercely.

About half an hour later, the body of that small animal exploded with a bang, as a red illusory ghost leapt out, stopping mid-air, and immediately let out fierce shouts.

The YuanShen’s look had completely changed, its body was letting out a dark red glow, as hostile intent emerged from it, even Wang Lin standing outside could feel it. Now, in Wang Lin’s eyes, this was no longer a YuanShen, but a Devil.

Wang Lin’s eyes lit up, as pondering a bit, he opened the stone chamber.

The Devil suddenly turned his head, staring at Wang Lin it flew forward, Wang Lin smiled wryly, red lightning emerged from his eyes, the Devil immediately snorted miserably, was immediately thrown back a distance.

Fierce resistance flashed on his face as he once again lunged forward, Wang Lin stretching out his right hand, caught hold of the devil mid air.

“Die!” Wang Lin said in a cold voice, as red lightning emerged from his eyes flashing constantly, with every flash, the devil trembled, its resistance slowly faded away, and expression of fear emerged gradually.

Even though it pleaded for mercy, Wang Lin grabbing onto the devil’s head, came out of the stone chamber, and reaching his usual place of practise, threw the devil into the air.

An expression of resistance once again flashed on the devil’s face, as without hesitation he rushed to the top of the stone chamber wanting to escape, Wang Lin sneered inwardly, using his Ji realm divine consciousness, quickly caught up with it, slightly punishing it, the devil snorted miserably, as a trace of smoke rose from his body, he became sluggish.

Wang Lin patted his storage bag, an iron sheet flew out, then staring at the devil he said flatly: “Go hide, and unless I call, don’t come out.”

The Devil looked fearfully at Wang Lin, then turning into red light, drilled into the iron sheet.

After taking back the iron sheet, Wang Lin sighed emotionally, then walking to the cave entrance, flung his sleeves and sealed the cave entrance.

Wang Lin without looking back, flew eastwards.

According to Ma Liang’s memory, the War Shrine should be located to the East, a day before Wang Lin searching through Ma Liang’s memories could not find the route to return to Zhao country, felt that he could find the map only in the War Shrine’s scripture library.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Pressuring จิ่นกับจิสติ มันถูกขับเคลื่อนต่อปีศาจน้อย แต่ในขณะที่มากับมัน จิ่นทันทีประสบความต้านทานหนัก หยุด stiffly ลังเลสีที่ปรากฏบนใบหน้าของWang Lin เคลื่อนจิตสำนึกของเขาจิ เป็นสายฟ้าสีแดงประกายใกล้จิ่น เป็นมันในที่สุด pounced ในสัตว์ขนาดเล็ก เมื่อเวลาผ่านไป สัตว์เล็กน้ำฉีปีศาจเริ่มตัวสั่นแววประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ร่างกายของสัตว์ขนาดเล็กที่กระจายโผง ลวงตาผีสีแดงหลุดออกมา หยุดกลางอากาศ และทันทีให้ออกตะโกนดุอย่างสมบูรณ์เปลี่ยนรูปลักษณ์ของจิ่น ร่างกายถูกให้ออกเรืองแสงสีแดงเข้ม เจตนาเป็นศัตรูที่โผล่ออกมาจากมัน แม้ Wang Lin ยืนนอกสามารถรู้สึกถึงมัน ตอนนี้ ในดวงตา Wang Lin นี้คือไม่จิ่นเป็น แต่กับมารWang Lin ตาสว่างขึ้น เป็นขบคิดบิต เขาเปิดห้องหินมารก็กลายหัว จ้อง Wang Lin บินไปข้างหน้า Wang Lin wryly ยิ้มแดงฟ้าผ่าพ้นจากสายตาของเขา ปีศาจทันที snorted อย่างน่าสังเวช ถูกทันทีราดกลับระยะไกลต่อต้านรุนแรงประกายบนใบหน้าของเขาเป็นเขาอีกครั้ง lunged ไปข้างหน้า Wang Lin ยืดออกมือขวา จับถือของปีศาจกลางอากาศ"ตาย" Wang Lin กล่าวเสียงเย็น ฟ้าผ่าสีแดงที่เกิดจากตาที่กระพริบตลอดเวลา ใช้แฟลชทุก ปีศาจ trembled ความต้านทานที่ค่อย ๆ จางหายไปจาก และแสดงความกลัวออกมาค่อย ๆแม้ว่ามันนปช.เมตตา Wang Lin โลภลงบนหัวของปีศาจ ออกมาจากช่องหิน และเข้าถึงสถานที่ของเขาตามปกติของการปฏิบัติ ปีศาจโยนไปในอากาศนิพจน์ที่มีความต้านทานประกายอีกครั้งบนใบหน้าของปีศาจ ตามโดยไม่ลังเลเขารีบวิ่งไปด้านบนของห้องหินที่ต้องการหลบหนี ยิ้ม Wang Lin เยาะอย่างภายใน ใช้จิตสำนึกของเขาจิอาณาจักรพระเจ้า ได้อย่างรวดเร็วติดกับมัน ลงโทษเล็กน้อย ปีศาจ snorted อย่างน่าสังเวช เป็นการสืบค้นกลับของควันกุหลาบจากร่างกายของเขา เขาซบเซาWang Lin patted เก็บกระเป๋าของเขา มีแผ่นเหล็กบินออก แล้วจ้องมองมารเขา flatly: "ไปซ่อน และเว้นแต่ผมเรียก ไม่ออกมา"ปีศาจมองส่วนชาว Wang Lin แล้วเปลี่ยนเป็นไฟสีแดง เจาะเข้าไปในแผ่นเหล็กหลังจากการกลับแผ่นเหล็ก Wang Lin อารมณ์ แล้วเดินไปยังทางเข้าถ้ำ โยนออกแขนเขาหายใจ และปิดผนึกทางเข้าถ้ำWang Lin โดยมองย้อนกลับ บิน eastwardsตาม Ma Liang หน่วยความจำ ศาลเจ้าสงครามควรจะอยู่ทิศตะวันออก วันก่อน Wang Lin ค้นหาความทรงจำ Ma เหลียงไม่สามารถหาเส้นทางเพื่อกลับไปเจียวประเทศ รู้สึกว่าเขาสามารถหาแผนที่เฉพาะในไลบรารีของพระของศาลเจ้าสงคราม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กดดัน Yuanshen กับจีสติก็ถูกผลักดันไปสู่ปีศาจน้อย แต่ช่วงเวลาที่มันเข้ามาติดต่อกับมัน Yuanshen ต้องเผชิญต้านทานหนักหยุดเคร่งครัดเป็นสีของความลังเลที่ปรากฏบนใบหน้าของ. วังหลินย้ายจีสติของเขา เช่นฟ้าผ่าสีแดงประกายใกล้ Yuanshen เป็นที่สุดมันก็กระโจนเข้าใส่สัตว์เล็ก ๆ เมื่อเวลาผ่านไป, สัตว์ขนาดเล็กที่มีร่องรอยของปีศาจฉีเริ่มสั่นอย่างรุนแรง. ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมาร่างกายของสัตว์ขนาดเล็กที่ระเบิดโครมคราม เป็นผีเหลวไหลแดงกระโจนออกมาหยุดกลางอากาศและทันทีที่ปล่อยออกมาตะโกนรุนแรง. ดูของ Yuanshen ได้เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง, ร่างกายของมันคือให้ออกเรืองแสงสีแดงเข้มเป็นเจตนาที่ไม่เป็นมิตรโผล่ออกมาจากมันแม้วังหลินยืนอยู่ข้างนอก อาจจะรู้สึกว่ามัน ตอนนี้ในสายตาวังหลินนี้เป็นไม่มี Yuanshen แต่ปีศาจ. ตาวังหลินสว่างขึ้นเป็นขบคิดบิตเขาเปิดห้องหิน. ปีศาจกึกหันศีรษะของเขาจ้องมองที่วังหลินมันบินไปข้างหน้า วังหลินยิ้มถึงคราวฟ้าผ่าสีแดงโผล่ออกมาจากดวงตาของเขาปีศาจทันที snorted เข็ญใจถูกโยนกลับทันทีระยะไกล. ต่อต้านรุนแรงประกายบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขาอีกครั้งหนึ่งพุ่งไปข้างหน้าวังหลินยืดออกทางด้านขวามือของเขาจับถือของ ปีศาจกลางอากาศ. "ตาย!" วังหลินกล่าวว่าในเสียงเย็นเหมือนฟ้าแลบแดงโผล่ออกมาจากดวงตาของเขากระพริบอย่างต่อเนื่องทุกแฟลชมารสั่นต้านทานช้าจางหายไปและการแสดงออกของความกลัวโผล่ออกมาค่อยๆ. แม้ว่ามัน อ้อนวอนขอความเมตตาวังหลินโลภลงบนหัวของปีศาจออกมาจากห้องหินและเข้าถึงสถานที่ตามปกติของเขาของการปฏิบัติโยนปีศาจขึ้นไปในอากาศ. การแสดงออกของความต้านทานอีกครั้งประกายบนใบหน้าของปีศาจที่เป็นโดยไม่ลังเลเขา รีบวิ่งไปที่ด้านบนของห้องหินที่ต้องการที่จะหลบหนีวังหลิน sneered ใจโดยใช้จีอาณาจักรสติพระเจ้าของเขาจับได้อย่างรวดเร็วขึ้นกับมันเล็กน้อยลงโทษมันมาร snorted เข็ญใจเป็นร่องรอยของการสูบบุหรี่เพิ่มขึ้นจากร่างกายของเขา . กลายเป็นซบเซาวังหลินตบถุงเก็บของแผ่นเหล็กบินออกแล้วจ้องมองที่มารเขากล่าวอย่างเด็ดขาด: "ไปซ่อนและถ้าผมเรียกไม่ออกมา." ปีศาจมองตระหนกวังหลินแล้ว กลายเป็นแสงสีแดงเจาะเข้าไปในแผ่นเหล็ก. หลังจากการกลับแผ่นเหล็กวังหลินถอนหายใจอารมณ์แล้วเดินไปยังทางเข้าถ้ำเหวี่ยงแขนของเขาและปิดผนึกปากถ้ำได้. วังหลินโดยไม่ต้องมองย้อนกลับไปบินไปทางตะวันออก. ตามที่ หน่วยความจำม้าเลี้ยงของศาลสงครามควรจะอยู่ไปทางทิศตะวันออกวันก่อนวังหลินค้นหาผ่านความทรงจำของแม่ของเหลียงไม่สามารถหาเส้นทางที่จะกลับไปยังประเทศ Zhao ที่รู้สึกว่าเขาสามารถหาแผนที่เฉพาะในห้องสมุดคัมภีร์ศาลเจ้าสงคราม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กดดัน yuanshen กับ จิ สติ มันเป็นแรงผลักดันต่อปีศาจน้อย แต่ตอนนี้มันเข้าไปสัมผัสกับมัน yuanshen ทันทีประสบความต้านทานหนัก หยุดตัวแข็งเป็นสีแห่งความลังเลปรากฏบนใบหน้าของมันหวังหลินย้าย จิ สติ เป็นสายฟ้าสีแดงกระพริบใกล้ yuanshen , มันก็ตะปบ สัตว์เล็ก เพราะเวลาผ่านไป สัตว์ขนาดเล็กที่มีร่องรอยของฉีปีศาจเริ่มสั่นอย่างรุนแรงประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ร่างกายของสัตว์เล็กระเบิดโครมครามเป็นสีแดงลวงตาผีกระโจนออกมา หยุดกลางอากาศ และปล่อยออกมาทันที เสียงดุการ yuanshen ดูได้เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ร่างกายของมันถูกปล่อยออกมาเรืองแสงสีแดงเข้มเป็นจำเลยเจตนาออกมาจากมันแม้หวังหลินยืนอยู่ข้างนอกรู้สึกถึงมันได้ ตอนนี้ หวัง หลิน ตา นี้ ไม่มี yuanshen แต่เป็นปีศาจหวังหลินดวงตาสว่างขึ้นอย่างครุ่นคิดเล็กน้อย เขาเปิดกรุหิน .ปีศาจก็หันศีรษะของเขา จ้องหวังหลินมันบินไปข้างหน้าหวังหลินยิ้มอย่างบิดเบี้ยว สายฟ้าสีแดงโผล่ออกมาจากดวงตาของเขา ปีศาจทันทีได้กลิ่นทุกข์ทรมาน , รีบหันหลังกลับ ระยะทางดุร้ายต้านทานประกายบนใบหน้าของเขาขณะที่เขาอีกครั้ง lunged ไปข้างหน้าหวังหลินยืดมือขวาออกจับปีศาจกลางอากาศ" ตาย ! " หวังหลินกล่าวเสียงเย็น เป็นสายฟ้าสีแดงโผล่ออกมาจากดวงตาของเขากระพริบตลอดเวลา ทุกแฟลช ปีศาจสั่นสะท้าน ความต้านทานของมันค่อยๆ เลือนหายไป และการแสดงออกของความกลัวเกิดขึ้นเรื่อย ๆแม้ว่าจะอ้อนวอนขอความเมตตา หวังหลินคว้าลงบนหัวของปีศาจ ออกมาจากกรุหิน และถึงสถานที่ของเขาปกติ ฝึกโยนปีศาจในอากาศการแสดงออกของความต้านทานอีกครั้งประกายบนใบหน้าของปีศาจ และโดยไม่ลังเลเขาจึงรีบวิ่งไปที่ด้านบนของหินห้องอยากจะหนี หวังหลินเยาะเย้ยจากภายใน การใช้ของเขา จี อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์สติได้อย่างรวดเร็วจับกับมันเล็กน้อย ลงโทษมัน ปีศาจได้กลิ่นเต็มๆ เป็นร่องรอยของควันเพิ่มขึ้นจากร่างกาย ของเขา เขาเริ่มซบเซาหวังหลินตบที่กระเป๋าของเขา แผ่นเหล็กบินออก แล้วจ้องมองปีศาจที่เขากล่าวว่า : " อ๋อ ไปซ่อน และถ้าฉันโทรไป ไม่ต้องออกมา "ปีศาจมอง fearfully ที่หวังหลิน แล้วเปลี่ยนเป็นไฟแดง เจาะลงไปในแผ่นเหล็กหลังจากเอาแผ่นเหล็กหลัง หวังหลินถอนหายใจอารมณ์ แล้วเดินเข้าไปในถ้ำทางเข้า เหวี่ยงแขนของเขาและปิดผนึกถ้ำทางเข้าหวังหลินโดยไม่หันกลับ บินไปทางตะวันออก .ตาม มา เลี่ยงความจำ สงครามศาลเจ้าควรตั้งอยู่ทางทิศตะวันออก ก่อนวันหวังหลินค้นของมาเลี่ยงความทรงจำไม่อาจหาเส้นทางไปกลับ เซา ประเทศ รู้สึกว่าเขาจะหาแผนที่ในสงครามของศาลเจ้าพระคัมภีร์ห้องสมุด