Ratio analysis gained momentum rapi

Ratio analysis gained momentum rapidly, once traders and manufacturers could be represented as economic entities through financial statements. This occurred in the very early years of the twentieth century (Brown, 1955). In 1897, the NACM reported that over eighty per cent of all reports were still not based on any financial statements whatsoever. Five years later, things had developed significantly, the figure being reduced to nearly sixty per cent (Olegario, 2006, p. 193). The NACM continued to argue for the critical importance of financial statements, even going as far as to recommend that agencies withhold capital ratings from businesses that refused to submit them. Gradually, across the first two decades of the twentieth century, the idea that failure should be viewed as calculable and probabilistic took hold, even if credit men still held to the axiom that creditworthiness was determined by the ‘three C’s’: character, capacity, and capital. In so far as honesty remained the foundation for the reliability of financial statements, the ‘honest failure’ should be forgiven also (Olegario, 2006, p. 199).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์อัตราส่วนที่ได้รับโมเมนตัมได้อย่างรวดเร็ว เมื่อผู้ค้าและผู้ผลิตสามารถแสดงได้เป็นเอนทิตีเศรษฐกิจผ่านงบการเงิน นี้เกิดขึ้นในช่วงปีแรก ๆ มากของศตวรรษที่ยี่สิบ (สีน้ำตาล 1955) ใน 1897, NACM ที่รายงานที่กว่าร้อยละ 80 ของรายงานทั้งหมดยังไม่ตามงบการเงินใด ๆ เลย ห้าปีต่อมา สิ่งที่ได้พัฒนาขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ รูปถูกลดไปเกือบหกร้อย (รู้สึก ปี 2006, p. 193) NACM การต่อเถียงความสำคัญความสำคัญของงบการเงิน แม้จะเป็นการแนะนำที่ หน่วยงานหักเงินทุนการจัดอันดับจากธุรกิจที่ปฏิเสธที่จะส่งเท่า ค่อย ๆ ข้ามการแรกสองทศวรรษของศตวรรษที่ยี่สิบ ความคิดว่า ควรจะดูความล้มเหลวเป็น calculable และ probabilistic เอาค้าง แม้ว่าเครดิตคนยังจัดขึ้นเพื่อสัจพจน์ที่ creditworthiness ถูกกำหนด โดย '3 C ของ': อักขระ กำลัง และเมืองหลวง ในตราบซื่อสัตย์ยังคง รากฐานสำหรับความน่าเชื่อถือของงบการเงิน 'ซื่อสัตย์ความล้มเหลว' ควรได้รับการอภัยยัง (รู้สึก ปี 2006, p. 199)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์อัตราส่วนรับแรงผลักดันอย่างรวดเร็วเมื่อผู้ค้าและผู้ผลิตสามารถนำมาแสดงเป็นหน่วยงานทางเศรษฐกิจผ่านงบการเงิน เรื่องนี้เกิดขึ้นในปีที่ผ่านมากในช่วงต้นของศตวรรษที่ยี่สิบ (บราวน์, 1955) ในปี 1897 ที่ NACM รายงานว่ากว่าร้อยละแปดสิบของรายงานทั้งหมดก็ยังคงไม่ได้ขึ้นอยู่กับงบการเงินใด ๆ ห้าปีต่อมาสิ่งที่มีการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญรูปที่ถูกลดลงไปเกือบร้อยละหกสิบ (Olegario, 2006, น. 193) NACM ยังคงเถียงสำคัญของงบการเงินแม้จะไกลเท่าที่จะขอแนะนำให้หน่วยงานระงับการจัดอันดับเงินทุนจากธุรกิจที่ปฏิเสธที่จะส่งพวกเขา ค่อยๆทั้งสองทศวรรษแรกของศตวรรษที่ยี่สิบความคิดที่ว่าความล้มเหลวควรจะดูเป็นคะเนและน่าจะเอาไว้แม้ว่าผู้ชายเครดิตยังคงจัดขึ้นเพื่อความจริงความน่าเชื่อถือที่ได้รับการกำหนดโดยสามซี ': ตัวละครความจุ และเงินทุน ในส่วนที่ยังคงความซื่อสัตย์สุจริตรากฐานสำหรับความน่าเชื่อถือของงบการเงินที่ 'ความล้มเหลวที่ซื่อสัตย์ควรได้รับการอภัยยัง (Olegario, 2006, น. 199)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์อัตราส่วนได้รับโมเมนตัมอย่างรวดเร็ว เมื่อผู้ค้าและผู้ผลิตสามารถแสดงเป็นหน่วยงานทางเศรษฐกิจผ่านงบการเงิน นี้เกิดขึ้นในช่วงต้นปีของศตวรรษที่ยี่สิบ ( สีน้ำตาล , 1955 ) ในปี 1897 , nacm รายงานว่า กว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของทั้งหมดที่รายงานยังไม่ได้ขึ้นอยู่กับใด ๆทางการเงินใด ๆ ห้าปีต่อมาสิ่งที่มีการพัฒนาอย่างมาก รูปที่ถูกลดลงไปเกือบหกสิบเปอร์เซ็นต์ ( olegario , 2549 , หน้า 193 ) การ nacm ยังคงยืนยันให้ความสำคัญที่สำคัญของงบการเงิน แม้จะไปเท่าที่จะแนะนำว่าหน่วยงานระงับทุนบริษัทจากธุรกิจที่ปฏิเสธที่จะส่งพวกเขา ค่อยๆ ข้ามสองทศวรรษแรกของศตวรรษที่ยี่สิบความคิดที่ล้มเหลว ควรมองว่าการคาดการณ์และการถือ ถึงแม้ว่าเครดิตคนยังจัดสัจพจน์ที่น่าเชื่อถือถูกกำหนดจาก ' 3 C ' : ทุนตัวอักษร , ความจุและ เท่าที่ความซื่อสัตย์อยู่มูลนิธิเพื่อความน่าเชื่อถือของงบการเงิน , ' เที่ยงตรงความล้มเหลว ' ควรจะให้อภัยยัง ( olegario , 2549 , หน้า 199 )