This was a prospective-retrospectiv

This was a prospective-retrospective study of a total of 404 patients who underwent hepatectomy for HBV-related HCC in a tertiary academic hospital. Data on patient and tumour characteristics, tumour recurrence, treatment for recurrence and survival were compared between antiviral and no antiviral groups.

Results
Patient's and tumour characteristics were comparable between the two groups, except a higher proportion of patients with cirrhosis in the antiviral group. With a mean follow-up time of 52.4 months, antiviral group had a better 5-year overall survival (66.7% vs. 56.0%, P = 0.001) while there was no significant difference in the 5-year disease-free survival (44.7% vs. 38.1%, P = 0.166). Use of antiviral therapy was associated with better liver function reserve at the time of recurrence and a greater proportion of patients could receive curative treatment for recurrence (38.5% vs. 24.3%, P = 0.041). There was no significant different in the hazard ratios of patients who started antiviral therapy before or after operation (P = 0.054).

Conclusions
Use of antiviral therapy improves the long-term post-hepatectomy survival in patients with HBV-related HCC. With a better liver function reserve at the time of recurrence, a greater proportion of patients in antiviral group could receive curative treatment for recurrence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี่คือการศึกษาในอนาคต-ย้อนหลังรวม 404 ผู้ป่วยที่เข้ารับการ hepatectomy สำหรับ HCC ไวรัสตับอักเสบบีที่เกี่ยวข้องในโรงพยาบาลระดับตติยภูมิวิชาการ ข้อมูลเกี่ยวกับผู้ป่วยและลักษณะเนื้องอกกำเริบมะเร็งการรักษาเกิดขึ้นอีกและความอยู่รอดเปรียบเทียบระหว่างไวรัสและไม่มีกลุ่มต้านไวรัส. ผลของผู้ป่วยและลักษณะเนื้องอกถูกเปรียบเทียบระหว่างสองกลุ่มยกเว้นสัดส่วนที่สูงขึ้นของผู้ป่วยที่มีโรคตับแข็งในกลุ่มต้านไวรัส มีค่าเฉลี่ยเวลาติดตาม 52.4 เดือน, กลุ่มต้านไวรัสได้ดีกว่า 5 ปีการรอดชีวิตโดยรวม (66.7% เทียบกับ 56.0%, P = 0.001) ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการอยู่รอดปลอดโรค 5 ปี (44.7 % เทียบกับ 38.1%, P = 0.166) การใช้งานของการรักษาด้วยยาต้านไวรัสได้เกี่ยวข้องกับการสำรองการทำงานของตับดีขึ้นในช่วงเวลาของการเกิดซ้ำและสัดส่วนมากขึ้นของผู้ป่วยที่จะได้รับการรักษาทางการแพทย์สำหรับการเกิดซ้ำ (38.5% เทียบกับ 24.3%, P = 0.041) ไม่มีความแตกต่างกันในอัตราส่วนที่เป็นอันตรายของผู้ป่วยที่เริ่มต้นการรักษาด้วยยาต้านไวรัสก่อนหรือหลังการดำเนินงาน (P = 0.054). สรุปการใช้การรักษาด้วยยาต้านไวรัสช่วยเพิ่มความอยู่รอดหลัง hepatectomy ระยะยาวในผู้ป่วยมะเร็งตับไวรัสตับอักเสบบีที่เกี่ยวข้อง ด้วยการทำงานของตับดีขึ้นสำรองในช่วงเวลาของการเกิดซ้ำเป็นสัดส่วนที่มากขึ้นของผู้ป่วยที่อยู่ในกลุ่มไวรัสจะได้รับการรักษาทางการแพทย์สำหรับการเกิดซ้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้เป็นการศึกษาย้อนหลังในอนาคตทั้งหมดของผู้ป่วยที่เข้ารับ hepatectomy 404 พบมะเร็งตับในระดับอุดมศึกษาวิชาการที่เกี่ยวข้องกับโรงพยาบาล ข้อมูลเกี่ยวกับผู้ป่วยและลักษณะการรักษาเนื้องอกเนื้องอก , การเปรียบเทียบระหว่างไวรัสและการอยู่รอด และไม่มีกลุ่มต่างๆ ผลของผู้ป่วยและลักษณะเป็นเนื้องอก
เทียบเคียงระหว่างสองกลุ่ม

,นอกจากสัดส่วนที่สูงของผู้ป่วยด้วยโรคตับแข็งในกลุ่มต่างๆ ด้วยหมายถึงติดตามเวลาของ 52.4 เดือน ทำให้กลุ่มมีกว่า 5 ปีโดยรวมการอยู่รอด ( 66.7% และ 56.0 % , P = 0.001 ) ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างในการอยู่รอดปลอดโรค 5 ปี ( 44.7 % และ 38.1 % , P = 0.166 )การใช้ยาต้านไวรัสรักษาที่เกี่ยวข้องกับดีกว่า ตับฟังก์ชันสำรองในเวลาของการเกิดขึ้นอีก และสัดส่วนที่มากขึ้นของผู้ป่วยสามารถรับการรักษาซ้ำ ( 38.5 % และ 24.3 % , P = 0.041 ) ต่างกันมีอันตรายต่อผู้ป่วยที่เริ่มรักษาด้วยยาต้านไวรัสก่อนหรือหลังผ่าตัด ( p = 0.054 )


สรุปการใช้ยาต้านไวรัสรักษาปรับปรุงระยะยาวโพสต์ hepatectomy การอยู่รอดในผู้ป่วย HIV ที่เกี่ยวข้องของเรา . กับดีตับฟังก์ชันสำรองในเวลาของการเกิดขึ้นอีก , สัดส่วนที่มากขึ้นของผู้ป่วยกลุ่มที่ได้รับยาต้านไวรัสในการรักษา
ซ้ำอีก