Table 1, model 3, contains the resu

Table 1, model 3, contains the results of the first reexamination of the original data with a victim gender variable added. Results indicate that the effect of victim race remains statistically significant (and actually increases slightly) after adding victim gender to the model. Homicides that involve a white victim are significantly more likely to result in a death sentence than homicides that involve a nonwhite victim after controlling for important legal factors (odds ratio = 5.13). Importantly, victim gender also has an impact on the likelihood of receiving a death sentence. The odds of receiving a death sentence are 2.66 times higher for defendants who kill a female victim than for defendants who kill a male victim. Thus, although it was excluded from the original core model by Baldus, Woodworth, and Pulaski (1990), victim gender, and not just victim race, is a significant predictor of death sentence outcomes. However, it is notable that the victim gender effect is smaller than the victim race effect. Next, we present the results of regression analyses that examine the joint effects of victim gender and race on death penalty outcomes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 1 รุ่น 3 ประกอบด้วยผล reexamination แรกของข้อมูลเดิม ด้วยตัวแปรเพศเหยื่อเพิ่ม ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า ผลการแข่งขันเหยื่อยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (และจะ เพิ่มขึ้นเล็กน้อย) หลังจากเพิ่มเหยื่อเพศกับรูปแบบการ Homicides ที่เกี่ยวข้องกับเหยื่อสีขาวมักมากทั้งประโยคเสียชีวิตกว่า homicides ที่เกี่ยวข้องกับเหยื่อ nonwhite หลังจากการควบคุมในปัจจัยสำคัญทางกฎหมาย (อัตราส่วนราคา = 5.13) สำคัญ เหยื่อเพศยังมีผลกระทบในโอกาสรับประโยคตาย ราคารับประโยคตายสูง 2.66 ครั้งสำหรับจำเลยที่ฆ่าเหยื่อหญิงกว่าสำหรับจำเลยที่ฆ่าเหยื่อชาย ได้ ดัง แม้ว่าจะถูกแยกออกจากแบบหลักเดิม โดย Baldus, Woodworth และ Pulaski (1990), เพศเหยื่อ และไม่ใช่แค่การแข่งขันเหยื่อ ได้จำนวนประตูสำคัญตายประโยคผล อย่างไรก็ตาม น่าว่า เหยื่อเพศผลมีขนาดเล็กกว่าผลการแข่งขันเหยื่อ ถัดไป เรานำเสนอผลการวิเคราะห์การถดถอยที่ตรวจสอบผลกระทบร่วมของเพศเหยื่อและการแข่งขันในผลโทษประหารชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 1 รุ่นที่ 3 มีผลการ reexamination แรกของข้อมูลเดิมที่มีตัวแปรเพศเหยื่อเพิ่ม ผลการวิจัยพบว่าผลของการแข่งขันยังคงเป็นเหยื่ออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (และเพิ่มขึ้นจริงเล็กน้อย) หลังจากเพิ่มเพศเหยื่อรูปแบบ คดีฆาตกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเป็นเหยื่อขาวอย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะส่งผลในการลงโทษประหารชีวิตกว่าคดีฆาตกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเป็นเหยื่อ nonwhite หลังจากควบคุมปัจจัยกฎหมายที่สำคัญ (อัตราส่วนราคาต่อรอง = 5.13) ที่สำคัญทางเพศเหยื่อนอกจากนี้ยังมีผลกระทบต่อโอกาสในการได้รับโทษประหารชีวิต อัตราต่อรองที่ได้รับโทษประหารชีวิตเป็น 2.66 เท่าสูงสำหรับจำเลยที่ฆ่าเหยื่อหญิงกว่าจำเลยที่ฆ่าเหยื่อเพศชาย ดังนั้นแม้ว่ามันจะถูกกีดกันออกจากรูปแบบหลักเดิมโดย Baldus, เวิร์ ธ และพูลาสกี (1990) เพศเหยื่อและไม่เพียง แต่การแข่งขันเหยื่อเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่สำคัญของผลการตัดสินประหารชีวิต แต่ก็เป็นที่น่าสังเกตว่าผลกระทบทางเพศเหยื่อมีขนาดเล็กกว่าผลการแข่งขันเหยื่อ ต่อไปเราจะนำเสนอผลของการวิเคราะห์การถดถอยที่ตรวจสอบผลกระทบร่วมกันของเพศเหยื่อและการแข่งขันในผลลัพธ์โทษประหารชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 1 รุ่น 3 มีการตรวจสอบใหม่ครั้งแรกของข้อมูลเดิม กับ เหยื่อเพศตัวแปรเพิ่ม ผลการวิจัย พบว่า ผลของการแข่งขันยังคงเหยื่ออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( และจริงจะเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ) หลังจากที่เพิ่มเหยื่อเพศแบบคดีฆาตกรรมที่เกี่ยวข้องกับเหยื่อสีขาวอย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะมีผลในการประหารกว่าฆาตกรรมที่เกี่ยวข้องกับเหยื่อ nonwhite หลังจากควบคุมปัจจัยทางกฎหมายที่สำคัญ ( Odds Ratio = 5.13 ) ที่สำคัญเหยื่อเพศมีผลกระทบต่อโอกาสของการได้รับโทษประหารชีวิต ราคาต่อรองได้รับโทษประหารชีวิตเป็น 266 ครั้งสูงกว่า สำหรับจำเลยที่ฆ่าเหยื่อเพศหญิงมากกว่าสำหรับจำเลยที่ฆ่าเหยื่อที่เป็นเพศชาย ดังนั้นแม้ว่ามันถูกแยกออกจากแกนแบบเดิมโดยบัลดิสวู๊ดเวิร์ด และที่ตั้ง , ( 1990 ) , เหยื่อเพศ ไม่ใช่เหยื่อเพิ่งแข่งเป็นทำนายสำคัญของความตายไปได้ อย่างไรก็ตาม เป็นที่น่าสังเกตว่าเหยื่อมีขนาดเล็กกว่าเหยื่อเพศ ผลการแข่งขัน ผล ต่อไปเรานำเสนอผลของการวิเคราะห์การถดถอยที่ศึกษาผลร่วมของเหยื่อเพศและการแข่งขันได้รับโทษประหาร