Historically, testing of chemical i

Historically, testing of chemical ingredients or finished products was commonly done in animals (Draize et al., 1944).

However, use of these traditional methods has been questioned for sociopolitical (animal welfare) and scientific reasons (Phillips et al., 1972; Nixon et al., 1975). In addition, animal tests are now being superceded, in some cases, by in vitro tests for skin corrosion (EEC, 2000; ICCVAM, 2003), and by various human test methods for skin compatibility (Walker et al., 1996). The limitation of the in vitro test methods is that none have been validated as yet for non-corrosive, but acutely irritating materials (Fentem and Botham, 2002). Human test methods for skin compatibility involve prolonged exposures (e.g., single or repeat 24 h occluded patch) that are inappropriate for materials that are potential acute irritants. Testing of acutely irritating chemicals or product formulations under occluded patch conditions for a duration as short as 4 h has the potential of producing unacceptably severe skin irritation responses (Nixon et al., 1975). Also, the use of severity grades as the basis for defining human skin irritation potential can be ethically unacceptable. The graduated exposure human 4-h patch test (Basketter et al., 1994) provides a novel approach for the ethical testing of acutely irritating chemicals in human volunteers. Through the use of gradually increased durations of exposure (up to a maximum of 4 h), and a prediction model based on cumulative inci- dence (rather than severity) of positive skin reactions, this method has proven useful for both the predictive assessment of the skin irritation potential of a range of chemicals (Basketter et al., 1997; Griffiths et al., 1997; Robinson et al., 1999) and the investigation of funda- mental aspects of the skin irritation response (Basketter et al., 1996a,b; Judge et al., 1996; Robinson et al., 1998; Robinson, 2000, 2001, 2002). The validity of this method for chemical irritancy prediction, as well as its

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติ ทดสอบส่วนผสมเคมีหรือผลิตภัณฑ์ finished ได้โดยทั่วไปแล้วสัตว์ (Draize et al., 1944) However, use of these traditional methods has been questioned for sociopolitical (animal welfare) and scientific reasons (Phillips et al., 1972; Nixon et al., 1975). In addition, animal tests are now being superceded, in some cases, by in vitro tests for skin corrosion (EEC, 2000; ICCVAM, 2003), and by various human test methods for skin compatibility (Walker et al., 1996). The limitation of the in vitro test methods is that none have been validated as yet for non-corrosive, but acutely irritating materials (Fentem and Botham, 2002). Human test methods for skin compatibility involve prolonged exposures (e.g., single or repeat 24 h occluded patch) that are inappropriate for materials that are potential acute irritants. Testing of acutely irritating chemicals or product formulations under occluded patch conditions for a duration as short as 4 h has the potential of producing unacceptably severe skin irritation responses (Nixon et al., 1975). Also, the use of severity grades as the basis for defining human skin irritation potential can be ethically unacceptable. The graduated exposure human 4-h patch test (Basketter et al., 1994) provides a novel approach for the ethical testing of acutely irritating chemicals in human volunteers. Through the use of gradually increased durations of exposure (up to a maximum of 4 h), and a prediction model based on cumulative inci- dence (rather than severity) of positive skin reactions, this method has proven useful for both the predictive assessment of the skin irritation potential of a range of chemicals (Basketter et al., 1997; Griffiths et al., 1997; Robinson et al., 1999) and the investigation of funda- mental aspects of the skin irritation response (Basketter et al., 1996a,b; Judge et al., 1996; Robinson et al., 1998; Robinson, 2000, 2001, 2002). The validity of this method for chemical irritancy prediction, as well as its

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในอดีต การทดสอบส่วนประกอบทางเคมี หรือ จึง nished ผลิตภัณฑ์ซึ่งทำในสัตว์ ( draize et al . , 1944 )

แต่ใช้วิธีการเหล่านี้แบบดั้งเดิมได้ถูกสอบสวนสำหรับ sociopolitical ( สวัสดิภาพสัตว์ ) และ scienti จึง C เหตุผล ( Phillips et al . , 1972 ; นิกสัน et al . , 1975 ) นอกจากนี้ การทดสอบสัตว์กำลังครอบคลุมทั้งหมด ในบางกรณี โดยในการทดสอบหลอดทดลองสำหรับการกัดกร่อนผิว ( EEC ,iccvam 2000 , 2003 ) และ โดยวิธีการต่าง ๆของมนุษย์ที่เข้ากันได้ทดสอบผิวหนัง ( วอล์คเกอร์ et al . , 1996 ) ข้อจำกัดของวิธีการทดสอบในหลอดทดลองที่ไม่ได้รับการตรวจสอบที่ยังไม่กัดกร่อน แต่อย่างน่าหมั่นไส้ ( fentem วัสดุ และ botham , 2002 ) วิธีทดสอบความเข้ากันได้กับผิวหนังมนุษย์ เปิดรับนาน ( เช่นเดียวหรือทำซ้ำแก้ไข occluded 24 H ) นั้น ไม่เหมาะสมสำหรับวัสดุที่มีการระคายเคืองเฉียบพลันอาจเกิดขึ้น การทดสอบอย่างเข้มข้นสารเคมี irritating หรือสูตรผลิตภัณฑ์ภายใต้เงื่อนไข occluded Patch สำหรับระยะเวลาสั้น 4 H มีศักยภาพในการผลิต unacceptably รุนแรงการระคายเคืองผิวตอบสนอง ( นิกสัน et al . , 1975 ) นอกจากนี้การใช้ความรุนแรงเป็นพื้นฐานสำหรับเกรดเดอหนิงอาจระคายเคืองผิวของมนุษย์จึงสามารถจริยธรรมที่ยอมรับ ผู้สำเร็จการศึกษาส่วนใหญ่เปิดรับมนุษย์การทดสอบแพทช์ ( basketter et al . , 1994 ) มีวิธีการใหม่สำหรับการทดสอบทางจริยธรรมอย่างรุนแรงเกิดการระคายเคืองสารเคมีในอาสาสมัครมนุษย์ ผ่านการใช้เพิ่มขึ้นระยะเวลาของแสง ( ไม่เกิน 4 ชั่วโมง )และแบบจำลองการทำนายตามสะสม inci - dence ( มากกว่าความรุนแรงของปฏิกิริยาทางผิวหนัง วิธีนี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นประโยชน์สำหรับทั้งการพยากรณ์การประเมินการระคายเคืองผิวที่อาจเกิดขึ้นในช่วงของสารเคมี ( basketter et al . , 1997 ; GRI ffi ths et al . , 1997 ; โรบินสัน et al . , 1999 ) และการสอบสวนของ funda - ด้านจิตใจของการระคายเคืองผิวตอบสนอง ( basketter et al . ,1996a , B ; ผู้พิพากษา et al . , 1996 ; โรบินสัน et al . , 1998 ; โรบินสัน , 2000 , 2001 , 2002 ) ความถูกต้องของวิธีนี้ใช้ irritancy เคมีรวมทั้ง