EDDIE!" . . . "TAKE ME, Eddie!" . .

EDDIE!" . . . "TAKE ME, Eddie!" . . . "Take me!"
Forty minutes until his death. Eddie made his way to the front of the
roller coaster line. He rode every attraction at least once a week, to be
certain the brakes and steering were solid. Today was coaster day—the
"Ghoster Coaster" they called this one—and the kids who knew Eddie
yelled to get in the cart with him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอ็ดดี้ "... "พาฉัน เอ็ดดี้" ... "พาฉัน"สี่สิบนาทีจนกว่าจะตาย เอ็ดดี้ทำเขาหน้าจะรถไฟเหาะตีลังกาบรรทัด เขากำลังอย่างน้อยสัปดาห์ละหนึ่งครั้ง ทุกเที่ยวจะบางเบรคและพวงมาลัยแข็ง วันนี้เป็นวันเรือยามฝั่งซึ่งการ"Ghoster Coaster" ที่พวกเขาเรียกนี้ — และผู้รู้เอ็ดดี้yelled ไปในรถเข็นกับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

EDDIE! "..." TAKE ME, เอ็ดดี้! "..." พาฉัน!
"สี่สิบนาทีจนตาย. เอ็ดดี้ทำทางของเขาไปยังด้านหน้าของสายรถไฟเหาะ. เขาขี่ม้าสถานที่ทุกเวลาอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง จะเป็นบางเบรกและพวงมาลัยมีลักษณะเป็นของแข็ง. วันนี้เป็นรถไฟเหาะวัน"ghoster รองแก้ว" พวกเขาเรียกว่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งและเด็กที่รู้ว่าเอ็ดดี้ตะโกนที่จะได้รับในรถเข็นกับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอ็ดดี้ ! . . . . . . . " พาฉัน เอ็ดดี้ " . . . . . . . " พาฉัน ! "
40 นาทีจนกว่าจะตายของเขา เอ็ดดี้ ทำให้ทางของเขาไปยังด้านหน้าของ
เหาะบรรทัด เขาขี่ทุกเที่ยวอย่างน้อยหนึ่งครั้งต่อสัปดาห์ จะเบรคและพวงมาลัย
แน่นอนมั่นคง วันนี้คือวัน รถไฟเหาะ
" ghoster รถไฟเหาะ " พวกเขาเรียกนี้และเด็กที่รู้ว่าเอ็ดดี้
ตะโกนเข้าไปในรถกับเขา