For three days the dogs rested in S

For three days the dogs rested in Skagway.Then Francois put his arms around Buck's neck and said goodbye to him. And that was the last of Francois and Perrault. Like other men, they passed out of Buck's life for ever Two new men took Buck and his team back north on the long journey to Dawson, travelling with several other dog- teams. It was heavy work; the sledge was loaded with letters for the gold miners of Dawson. Buck did not like it,but he worked hard, and made the other dogs work har too. Each day was the same. They started early, before it the was light, and at night they stopped and camped and dogs ate. For the dogs this was the best part of the day, first eating, then resting by the fire

Buck liked to lie by the fire, looking atthe burning wood. Sometimes he thought about Mr Miller's house in California. More often he remembered the man in the red coat and his club, the death of Curly, the fight with Spitz, and the good things that he had eaten. But sometimes he remembered other things. These were things that he remembered throug his parents, and his parents' parents, and all the dogs which had lived before him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุนัขที่คัดสรรใน Skagway.Then รีสฟรนคอยส์ใส่แขนของเขารอบคอของบัคลาว่าเขา 3 วัน และคำสุดท้ายของรีสฟรนคอยส์และ Perrault เหมือนคนอื่น ๆ พวกเขาผ่านบัคของชีวิตเคยตัวใหม่สองคนเอาบัคและทีมของเขากลับเหนือในการเดินทางยาวกับดอว์สัน เดินทาง ด้วยหลายสุนัขทีมอื่น ๆ มันเป็นงานหนัก สเลดจ์ถูกโหลด ด้วยตัวอักษรสำหรับเหมืองทองของดอว์สัน บัค ไม่แพง แต่เขาทำงานหนัก และทำสุนัขอื่น ๆ ทำงานฮาร์เกินไป แต่ละวันไม่เหมือนกัน พวกเขาเริ่มต้น ก่อนที่จะถูกไฟ และในเวลากลางคืนพวกเขาหยุด และ camped และพริกถึงขิงกิน สุนัข นี้มีส่วนดีที่สุดของวัน ก่อน รับประทานอาหาร แล้วที่เหลือ ด้วยไฟ บัค ชอบนอน ด้วยไฟ มองไม้เขียน บางครั้งเขาคิดว่า เกี่ยวกับบ้านนายมิลเลอร์ในแคลิฟอร์เนีย บ่อยเขาจำคนในเสื้อสีแดงคลับของเขา การตายของ Curly ต่อสู้กับชปิทซ์ และสิ่งดีที่ได้กิน แต่บางครั้งเขาจำสิ่งอื่น ๆ เป็นสิ่งที่เขาจำ throug พ่อ และพ่อแม่ผู้ปกครอง และสุนัขทั้งหมดที่มีอยู่ก่อนที่เขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามวันสุนัข rested ใน Skagway.Then Francois วางแขนของเขารอบคอของบั๊กและบอกลาเขา และที่เป็นคนสุดท้ายของฟรองซัวและแปร์โรลท์ เช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ที่พวกเขาเดินออกไปจากชีวิตของบั๊กเป็นนิตย์ชายสองคนใหม่เอาบั๊กและทีมงานของเขากลับไปทางเหนือในการเดินทางนานในการดอว์สันที่เดินทางมากับทีมอื่น ๆ อีกหลายสุนัข มันเป็นงานหนัก เลื่อนถูกโหลดด้วยตัวอักษรสำหรับคนงานเหมืองทองของดอว์สัน เจ้าชู้ไม่ชอบมัน แต่เขาทำงานอย่างหนักและทำให้สุนัขตัวอื่น ๆ ทำงาน har เกินไป ในแต่ละวันได้เหมือนกัน พวกเขาเริ่มต้นก่อนที่มันนั้นเป็นความสว่างและในเวลากลางคืนพวกเขาหยุดและตั้งค่ายพักแรมและสุนัขกิน สำหรับสุนัขนี้เป็นส่วนที่ดีที่สุดของวันการรับประทานอาหารก่อนแล้ววางอยู่ด้วยไฟบั๊กชอบที่จะอยู่ด้วยไฟที่กำลังมองหา atthe เผาไหม้ไม้ บางครั้งที่เขาคิดเกี่ยวกับบ้านนายมิลเลอร์ในรัฐแคลิฟอร์เนีย บ่อยครั้งที่เขาจำได้ว่าคนในเสื้อสีแดงและสโมสรของเขาตายของหยิกที่ต่อสู้กับสุนัขพันธุ์หนึ่งและสิ่งที่ดีที่เขาได้กิน แต่บางครั้งเขาจำสิ่งอื่น ๆ เหล่านี้เป็นสิ่งที่เขาจำ throug พ่อแม่ของเขาและพ่อแม่ของพ่อแม่ของเขาและสุนัขทั้งหมดที่มีอยู่ก่อนหน้าเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันหมา rested ใน Skagway จากนั้นเขาวางแขนของเขารอบ ๆจุดคอและบอกลาเขา และนั่นเป็นครั้งสุดท้ายของฟรังซัว และ แปร์โร . ชอบผู้ชาย พวกเขาผ่านชีวิตของบั๊กเป็นนิตย์ ใหม่ 2 คนเอาบัคและทีมงานของเขากลับเหนือในการเดินทางนาน ดอว์สัน เดินทางกับหลายอื่น ๆสุนัข - ทีม มันเป็นงานหนักเลื่อนก็เต็มไปด้วยตัวอักษรสำหรับคนงานเหมืองทองของ ดอว์สัน กวางไม่ได้ชอบมัน แต่เขาทำงานหนัก และทำให้สุนัขอื่น ๆและทำงานด้วย แต่ละวันก็เหมือนกัน พวกเขาเริ่มต้นก่อนที่จะถูกแสง กลางคืน ก็หยุด และตั้งค่ายที่สุนัขกิน สำหรับสุนัขนี้เป็นส่วนที่ดีที่สุดของวัน กินก่อน แล้วพักด้วยไฟ

เจ้าชู้ ชอบโกหก โดยไฟดูที่การเผาไหม้ไม้ บางครั้งเขาก็คิดเรื่องของนายมิลเลอร์บ้านในแคลิฟอร์เนีย บ่อย ๆเขาจำได้ว่าชายในเสื้อคลุมสีแดง และสโมสรของเขา ความตายของหยิก , การต่อสู้กับสเปช สิ่งดี ดี ที่ เขา กิน แต่บางครั้ง เขานึกถึงเรื่องอื่น เหล่านี้คือสิ่งที่เขาจำได้ throug พ่อแม่เขาและพ่อแม่ของพ่อแม่ของเขาและบรรดาสุนัขที่เคยอยู่มาก่อน