WINTER ARRIVED IN the form of small

WINTER ARRIVED IN the form of small, dry snowflakes that came straight down out of a blue sky and hissed as they hit the ground. In early November the first of several howling winter storms slammed into the coast, dumping a trainload of moisture gathered up by the weather system as it moved along a storm track between Alaska and Japan. By Thanksgiving there was three feet of snow on the ground. As I worked— outside, under a tarp, with the shavings from a power planer flying out to mix with the blizzard— I kept tossing around what it really means to be middle-aged. The planks were from trees I had felled two years earlier, trucked to a small sawmill, and sawed into material for cabinets and flooring. Now I had two truckloads of lumber to mill, and it is no exaggeration to say that the shavings piled up faster than my insights into aging. According to U.S. census data, the average life expectancy for white males had increased from forty-eight years in 1900 to seventy-seven in 2007. The figures were skewed by turn-of-the-century infant-mortality rates, but nonetheless, fewer than two thirds of the twenty-year-olds alive in my grandfather’s time could expect to reach my current age. Now, nine out of ten men live into their sixties, and nearly half reach eighty. In a little over a century— less time than it had taken for the trees I’d cut down to reach maturity— the odds of growing old had risen exponentially. Feeding another plank into the planer’s whirling cutterhead, I wondered what such statistics should mean to men like myself who don’t spend much time fretting over things like retirement portfolios or risk management, or what they would have meant to someone like my grandfather, a West Texas rancher who climbed into a saddle when he was a young boy and stayed there until he dropped seventy years later. For generations my ancestors all worked the same patch of flint- and cactus-studded ground, and for such men— hardened by a relentless desert sun, two world wars, and a dust bowl— slowing down with age was never an option. (It was not until Franklin Roosevelt introduced his New Deal and social security in the 1930s that retirement became a possibility for any but the very rich. Now, thankfully, even those who make their living through sweat and labor are entitled to some leisure.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนาวแล้วในรูปของเกล็ดหิมะแห้ง ขนาดเล็กที่ตรงลงมาจากท้องฟ้าสีฟ้า และ hissed เป็นคอม ในเดือนพฤศจิกายนช่วงแรกหนาวหลาย howling พายุถาโถมเข้าชายฝั่ง การถ่ายโอนข้อมูล trainload ของความชื้นรวบรวมค่าระบบสภาพอากาศมันย้ายไปติดตามพายุระหว่างอลาสก้าและญี่ปุ่น โดยขอบคุณ มีหิมะบนพื้นดิน 3 ฟุต ฉันทำงาน — ภายนอก ภายใต้การ tarp กับกบจากออกบินคัลไฟผสมกับหิมะ — ฉันเก็บ tossing สถานอะไรนั้นจริง ๆ หมาย วัยกลางคน ไม้กระดานได้จากต้นไม้ผมมีคลิกสองปีก่อนหน้านี้ trucked กับโรงเลื่อยขนาดเล็ก และ sawed เป็นวัสดุสำหรับตู้และพื้น ตอนนี้ผม truckloads สองของไม้โม่ และเป็นลว่าจะบอกว่า กบที่คั่งเร็วกว่าริ้วรอยลึกของฉัน ตามข้อมูลที่สำมะโนสหรัฐ อายุขัยเฉลี่ยสำหรับเพศชายสีขาวมีเพิ่มขึ้นจากสี่สิบแปดปีใน 1900 ไปเจ็ดเจ็ดในปี 2007 ตัวเลขได้อาจ โดยอัตราการตายทารกเปิดศตวรรษ แต่กระนั้น น้อยกว่าสองในสามของยี่สิบปีชีวิตในตาของฉันสามารถคาดหวังถึงอายุปัจจุบันของฉัน ตอนนี้ เก้าจากสิบคนอยู่ในอายุของพวกเขา และเกือบครึ่งหนึ่งถึงสิบ ในน้อยกว่าศตวรรษ — เวลาน้อยกว่าจะมีใช้สำหรับต้นที่ผมจะตัดลงไปถึงวันครบกำหนดคือเศษของการเจริญเติบโตอายุได้เพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณเมื่อ อาหารแผ่นอื่นลงในของคัล whirling cutterhead ผมแปลกใจว่า สถิติดังกล่าวควรหมายถึงอะไรกับคนอย่างผมที่ไม่ใช้เวลามากมี fretting เวลาผ่านสิ่งต่าง ๆ เช่นเกษียณพอร์ตการลงทุนหรือบริหารความเสี่ยง หรือพวกเขาจะมีความหมายคนอย่างตาของฉัน ฟาร์มเท็กซัสตะวันตกที่ปีนขึ้นลงอานเมื่อเขาถูกชายหนุ่ม และอยู่จนกระทั่งเขาหลุดเซเว่นตี้ปี สำหรับคนรุ่น บรรพบุรุษของฉันทั้งหมดทำงานแพทช์เดียว studded ผู้ทรง และกระบองเพชรดิน และ สำหรับผู้ชายเช่น — ที่แข็ง โดยซันทะเลทราย relentless สงครามโลกทั้งสอง และชามฝุ่น — ชะลออายุไม่ตัวเลือก (จะได้ไม่จนกว่าแฟรงคลินรูสเวลต์นำข้อเสนอของเขาใหม่ และสังคมในช่วงทศวรรษ 1930 ที่เกษียณอายุเป็น ไปได้ใด ๆ แต่รวยมาก ตอนนี้ ขอบคุณ แม้กระทั่งผู้ที่ทำให้ชีวิตของพวกเขาผ่านเหงื่อและแรงงานรับแขกบาง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฤดูหนาวมาถึงในรูปแบบของขนาดเล็กแห้งเกล็ดหิมะที่มาตรงลงมาจากท้องฟ้าสีฟ้าและ hissed ที่พวกเขาตีพื้น ในช่วงต้นเดือนพฤศจิกายนเป็นครั้งแรกของหลายหอนพายุฤดูหนาวกระแทกเข้าชายฝั่งทิ้งระแคะระคายของความชื้นรวบรวมโดยระบบสภาพอากาศขณะที่มันเคลื่อนไปตามการติดตามพายุระหว่างอลาสก้าและญี่ปุ่น โดยวันขอบคุณพระเจ้ามีสามฟุตของหิมะบนพื้นดิน ขณะที่ผม worked- นอกภายใต้ผ้าใบกันน้ำที่มีเศษจากกบพลังงานที่บินออกไปผสมกับ blizzard- ที่ผมเก็บไว้โยนไปรอบ ๆ สิ่งที่มันจริงๆหมายถึงการเป็นวัยกลางคน ไม้กระดานมาจากต้นไม้โค่นผมได้สองปีก่อนที่จะบรรทุกเลื่อยขนาดเล็กและแปรรูปเข้าวัสดุสำหรับตู้และพื้น ตอนนี้ผมมีสองคอร์เบ็ตไม้โรงสีและเป็นที่พูดเกินจริงที่จะกล่าวว่าขี้กบซ้อนขึ้นเร็วกว่าข้อมูลเชิงลึกของฉันเป็นริ้วรอยไม่มี ตามข้อมูลการสำรวจสำมะโนประชากรสหรัฐอายุขัยเฉลี่ยสำหรับเพศชายสีขาวเพิ่มขึ้น 40-8 ปีในปี 1900 ที่จะเจ็ดสิบเจ็ดในปี 2007 ตัวเลขที่ถูกบิดเบือนโดยเปิดของศตวรรษที่อัตราการตายของทารก แต่กระนั้นน้อย กว่าสองในสามของยี่สิบปี olds มีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาที่คุณปู่ของฉันอาจคาดหวังที่จะถึงอายุปัจจุบันของฉัน ตอนนี้เก้าออกจากสิบคนอาศัยอยู่ลงไปในวัยหกสิบของพวกเขาและเกือบครึ่งหนึ่งถึงสิบ ในน้อยกว่าหนึ่งศตวรรษเวลาน้อยกว่าที่เคยเป็นที่สำหรับต้นไม้ที่ผมจะตัดลงไปถึง maturity- อัตราต่อรองของการเจริญเติบโตเก่าได้เพิ่มขึ้นชี้แจง การให้อาหารไม้อื่นเข้า cutterhead ปั่นป่วนกบของผมสงสัยว่าสถิติดังกล่าวควรจะหมายถึงคนที่ชอบตัวเองที่ไม่ได้ใช้เวลามาก fretting มากกว่าสิ่งที่ชอบพอร์ตการลงทุนเพื่อการเกษียณอายุหรือการบริหารความเสี่ยงหรือสิ่งที่พวกเขาจะมีความหมายกับคนที่เหมือนคุณปู่ของฉัน เวสต์เท็กซัสที่เอางานเอาการปีนขึ้นไปอานเมื่อเขาเป็นเด็กหนุ่มและอยู่ที่นั่นจนกว่าเขาจะลดลงเจ็ดสิบปีต่อมา สำหรับคนรุ่นบรรพบุรุษของฉันทั้งหมดทำงานแพทช์เดียวกันของ flint- และพื้นดินแคคตัสเรียงรายและ men- แข็งดังกล่าวโดยดวงอาทิตย์ทะเลทรายอย่างไม่หยุดยั้งสงครามโลกครั้งที่สองและฝุ่นละออง bowl- ชะลอตัวลงตามอายุที่ไม่เคยเป็นตัวเลือก (มันไม่ได้จนกว่าแฟรงคลินรูสเวลแนะนำข้อตกลงใหม่ของเขาและการรักษาความปลอดภัยทางสังคมในช่วงทศวรรษที่ 1930 ที่เกษียณอายุกลายเป็นความเป็นไปได้สำหรับการใด ๆ แต่อุดมไปด้วยมาก. ตอนนี้โชคดีที่แม้ผู้ที่ทำให้ชีวิตของพวกเขาผ่านเหงื่อและแรงงานที่มีสิทธิได้รับการพักผ่อนที่แสนบาง.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฤดูหนาวมาถึงแล้วในรูปแบบของขนาดเล็ก แห้งเกล็ดหิมะที่มาตรงลงมาจากท้องฟ้าสีฟ้าและ hissed ขณะที่พวกเขาตีพื้น ในช่วงต้นเดือนพฤศจิกายน ครั้งแรกของหลายเสียงพายุฤดูหนาวกระแทกชายฝั่ง ทิ้ง trainload ของความชื้นที่รวบรวมขึ้นโดยระบบสภาพอากาศมันย้ายไปตามพายุติดตามระหว่างอลาสก้า และญี่ปุ่น โดยวันขอบคุณพระเจ้ามีสามฟุตของหิมะบนพื้นดินขณะที่ผมทำงานอยู่ข้างนอก ใต้ผ้าใบ กับกบจากพลังกบบินออกมาผสมกับพายุหิมะ - ผมโยนรอบสิ่งที่มันจริงๆหมายความว่าจะวัยกลางคน ไม้กระดานจากต้นไม้ได้ล้มสองปีก่อน trucked ไปโรงเลื่อยเล็ก และเลื่อยเป็นวัสดุสำหรับตู้และพื้น ตอนนี้ฉันได้สอง truckloads ของไม้ โรงสีและจะไม่พูดเกินจริงที่จะกล่าวว่ากบซ้อนขึ้นเร็วกว่าข้อมูลเชิงลึกของฉันในอายุ ตามข้อมูลการสำรวจสำมะโนประชากรสหรัฐ , อายุขัยเฉลี่ยสำหรับผิวขาวได้เพิ่มขึ้นจาก 48 ปี 1900 ถึงเจ็ดสิบเจ็ดบาท ตัวเลขที่ถูกบิดเบือนโดยหันของศตวรรษที่อัตราการตายของทารกได้ แต่อย่างไรก็ตามน้อยกว่าสองในสามของยี่สิบปี olds ยังมีชีวิตอยู่ในเวลาที่ปู่ฉันสามารถคาดหวังถึงอายุปัจจุบันของฉัน ตอนนี้ เก้าในสิบคนอยู่ในบันทึกของพวกเขาและเกือบครึ่งหนึ่งถึงแปดสิบ เล็กน้อยกว่าศตวรรษ - ใช้เวลาน้อยกว่ามันได้นำต้นไม้ที่ผมจะตัดลงถึงวุฒิภาวะ - โอกาสเติบโตได้เพิ่มขึ้นชี้แจงการเลี้ยงไม้อื่นเป็นกบก็ขว้าง cutterhead ผมสงสัยว่า สถิติดังกล่าวน่าจะหมายถึงคนที่ชอบตัวเองที่ไม่ใช้เวลามาก fretting มากกว่าสิ่งที่ชอบกองทุนเกษียณ หรือบริหารความเสี่ยง หรือสิ่งที่พวกเขามีความหมายกับคนอย่างปู่ของฉันเวสต์เท็กซัสฟาร์มปศุสัตว์ที่ปีนเข้าไปใน อาน เมื่อเขายังเป็นเด็กหนุ่ม และอยู่ที่นั่นจนกว่าเขาลดลงเจ็ดสิบปีต่อมา สำหรับคนรุ่นบรรพบุรุษของฉันทำงานแพทช์เดียวกันของฟลิ้นท์ - studded และกระบองเพชรดิน สําหรับผู้ชาย - แข็งเช่นโดยดวงอาทิตย์ทะเลทรายอย่างไม่หยุดยั้ง สองสงครามโลก และชามฝุ่น - ช้าลงตามอายุไม่เคยอยู่ในตัวเลือก( มันไม่ได้จนกว่า Franklin Roosevelt แนะนำข้อเสนอใหม่ของเขาและประกันสังคมในช่วงทศวรรษที่ 1930 ที่เกษียณกลายเป็นความเป็นไปได้ใด ๆแต่ร่ำรวย ตอนนี้ ที่แม้ผู้ที่ให้ชีวิตของพวกเขาผ่านหยาดเหงื่อและแรงงานมีสิทธิพักผ่อน

)