AbstractA suitable internal standar

Abstract
A suitable internal standard for the measurement of natural xanthoxin (XAN) was developed. Endogenous XAN, abscisic acid (ABA),
phaseic acid (PA), dihydrophaseic acid (DPA), and epi-dihydrophaseic acid ( epi-DPA) concentrations were quantified in the pulp and seeds
of apples in various stages of fruit development. The relative amounts of ABA in the pulp increased toward fruit maturation. On a molar basis,
the amount of total XAN ( cis, trans-XAN and trans, trans-XAN) in immature fruit was equal to the amount of ABA. However during the
fruit ripening process, the total XAN levels markedly decreased in proportion with increases in the levels of ABA. At the climacteric rise and
postclimacteric stage ABA concentrations were higher than the total amount of XAN. The low levels of XAN in a ripening apple may be
caused by its rapid turnover. The total XAN concentrations was high in immature seeds but decreased toward seed maturation. The opposite
tendency was observed in the case of ABA concentration. Thus, decreases of total XAN correlated with increases in the ABA levels; this
tendency was observed in both the pulp and seeds, and was consistent with the role of XAN as an ABA precursor. In the pulp, PA concentrations
changed in a manner similar to those of ABA. The maximum epi-DPA concentration was 67% of the maximum ABA concentration, but the
maximum DPA concentration was only 11% of the maximum ABA concentration. Therefore, epi-DPA may be a major metabolite of PA in
the pulp. In contrast, DPA appeared to be the major metabolite of ABA in apple seeds, because the levels of DPA were higher than those of
PA and epi-DPA.
© 2003 Elsevier Ireland Ltd. All rights reserved.
Keywords:Abscisic acid; Dihydrophaseic acid;epi-Dihydrophaseic acid; Phaseic acid; Xanthoxin

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อมาตรฐานภายในเหมาะสำหรับการประเมินของ xanthoxin ธรรมชาติ (XAN) ได้รับการพัฒนา XAN endogenous กรดแอบไซซิก (ABA),กรด phaseic (PA), กรด dihydrophaseic (DPA), และความเข้มข้นของกรด (epi-DPA) epi dihydrophaseic ได้ quantified ในเยื่อและเมล็ดพืชของแอปเปิ้ลในขั้นตอนต่าง ๆ ของการพัฒนาผลไม้ จำนวนสัมพัทธ์ของ ABA ในเนื้อเยื่อที่เพิ่มขึ้นต่อการสุกแก่ของผลไม้ ตามสบจำนวนรวม XAN (cis, XAN ธุรกรรม และธุรกรรม ทรานส์ XAN) ในผลไม้ immature ได้เท่ากับจำนวนของ ABA อย่างไรก็ตามในระหว่างการผลไม้ ripening กระบวนการ ระดับ XAN รวมอย่างเด่นชัดลดลงในสัดส่วนกับการเพิ่มขึ้นในระดับของ ABA ที่เพิ่มขึ้น climacteric และความเข้มข้นขั้น postclimacteric ABA ได้สูงกว่ายอดรวมของ XAN XAN ระดับต่ำในแอปเปิ้ล ripening อาจเกิดจากการหมุนเวียนอย่างรวดเร็ว ความเข้มข้น XAN รวมไม่สูงในเมล็ด immature แต่ลดลงไปที่เมล็ดแก่ ตรงข้ามแนวโน้มที่ถูกตรวจสอบในกรณีที่ความเข้มข้นของ ABA ดังนั้น ลดลงของรวม XAN correlated กับการเพิ่มขึ้นในระดับ ABA นี้แนวโน้มที่พบในเยื่อและเมล็ด และไม่สอดคล้องกับบทบาทของ XAN เป็นสารตั้งต้น ABA ในเนื้อเยื่อ ความเข้มข้นของ PAการเปลี่ยนแปลงในลักษณะคล้ายกับของ ABA ความเข้มข้นสูงสุด epi-DPA เป็น 67% ของความเข้มข้น ABA สูงสุด แต่ความเข้มข้นสูงสุดของ DPA มีเพียง 11% ของความเข้มข้นสูงสุดของ ABA ดังนั้น epi DPA อาจถูก metabolite ที่สำคัญของป่าเนื้อเยื่อ ในทางตรงกันข้าม DPA ปรากฏเป็น metabolite สำคัญของ ABA ในเมล็ดแอปเปิ้ล เนื่องจากระดับของ DPA มีสูงกว่าของPA และ epi DPA© 2003 Elsevier ไอร์แลนด์ จำกัด สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมดคำสำคัญ: แอบไซซิกกรด กรด Dihydrophaseic กรด epi Dihydrophaseic กรด phaseic Xanthoxin

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
มาตรฐานภายในที่เหมาะสมสำหรับการวัดของแซนโทซินธรรมชาติ ( แซน ) คือการพัฒนา ในแซน abscisic acid ( ABA ) ,
phaseic กรด ( PA ) , dihydrophaseic acid ( DPA ) และ EPI dihydrophaseic acid ( EPI DPA ) โดยมี quantified ในเมล็ดและเยื่อกระดาษ
ของแอปเปิ้ลในขั้นตอนต่างๆของการพัฒนาผลไม้ ปริมาณสัมพัทธ์ของ ABA ในเยื่อกระดาษเพิ่มขึ้นต่อบ่มผลไม้บนพื้นฐานโดยรวม , ปริมาณแซน
( CIS , trans แซนและ trans trans แซน ) ในผลไม้อ่อนเท่ากับจํานวน 2 . อย่างไรก็ตามในระหว่าง
สุกกระบวนการระดับแซนทั้งหมดลดลงในสัดส่วนกับการเพิ่มขึ้นในระดับของ ABA . ที่ขึ้นเวทีหมด
postclimacteric ABA ความเข้มข้นสูงกว่ายอดรวมของแซน .ระดับต่ำของแซนในสุกแอปเปิ้ลอาจจะ
เกิดจากการหมุนเวียนอย่างรวดเร็วของ ความเข้มข้นสูงในเมล็ดอ่อนแซนทั้งหมด แต่เมื่อต่อการเจริญเติบโตของเมล็ด แนวโน้มตรงข้าม
2 ในกรณีของ ABA ความเข้มข้น ดังนั้น การลดลงของยอดแซนมีความสัมพันธ์กับเพิ่มขึ้นในระดับ ABA ; แนวโน้มนี้
พบว่าทั้งเยื่อและเมล็ดและสอดคล้องกับบทบาทของแซนเป็นสารตั้งต้น 2 . ในเยื่อ ความเข้มข้น PA
เปลี่ยนไปในลักษณะที่คล้ายกับบรรดาของ ABA . สูงสุดของ Epi ประมาณ 67 % ของ ABA ความเข้มข้นสูงสุด แต่ความเข้มข้นประมาณ
สูงสุดเพียง 11% ของ ABA ความเข้มข้นสูงสุด ดังนั้น , EPI DPA อาจเป็นไลท์หลักของ PA ใน
เยื่อกระดาษ ในทางตรงกันข้ามDPA ปรากฏเป็นเพียงสาขาของ ABA ในเมล็ดแอปเปิ้ล เพราะระดับของ DPA สูงกว่า
PA และ EPI DPA .
© 2003 จากไอร์แลนด์ จำกัด .
คำสำคัญ : กรด abscisic acid ; dihydrophaseic Epi dihydrophaseic ; กรด ; phaseic กรด ; แซนโทซิน