Creative writing is any writing tha

Creative writing is any writing that goes outside the bounds of normal professional, journalistic, academic, or technical forms of literature, typically identified by an emphasis on narrative craft, character development, and the use of literary tropes or with various traditions of poetry and poetics. Due to the looseness of the definition, it is possible for writing such as feature stories to be considered creative writing, even though they fall under journalism, because the content of features is specifically focused on narrative and character development. Both fictional and non-fictional works fall into this category, including such forms as novels, biographies, short stories, and poems. In the academic setting, creative writing is typically separated into fiction and poetry classes, with a focus on writing in an original style, as opposed to imitating pre-existing genres such as crime or horror. Writing for the screen and stage—screenwriting and playwrighting—are often taught separately, but fit under the creative writing category as well.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขียนเชิงสร้างสรรค์เป็นการเขียนที่นอกขอบเขตของรูปแบบมืออาชีพ บัตร วิชาการ หรือเทคนิคของวรรณคดี โดยทั่วไปโดย เน้นฝีมือการเล่าเรื่อง การพัฒนาตัวละคร ใช้ tropes วรรณกรรม หรือ มีประเพณีต่าง ๆ ของบทกวีและ poetics ปกติ เนื่องจากการคลอนของคำนิยาม ได้สำหรับการเขียนเช่นเรื่องคุณสมบัติจะถือว่าการเขียนเชิงสร้างสรรค์ แม้ว่าพวกเขาตกอยู่ภายใต้หนังสือพิมพ์ เนื่องจากเนื้อหาของคุณลักษณะโดยเฉพาะ เน้นการเล่าเรื่องและการพัฒนาตัวละคร งานละคร และ ละครที่ไม่อยู่ในประเภทนี้ รวมทั้งรูปแบบดังกล่าว เป็นนวนิยาย ชีวประวัติ เรื่องสั้น บทกวี ในการตั้งค่า วิชาการเขียนสร้างสรรค์จะโดยทั่วไปแยกออกเป็นนิยายและบทกวีชั้นเรียน โดยมุ่งเน้นการเขียนในสไตล์เดิม ตรงข้ามกับการเลียนแบบที่มีอยู่หลายประเภทเช่นอาชญากรรมหรือสยองขวัญ เขียนหน้าจอและขั้น — screenwriting และ playwrighting — มักจะสอนแยกต่างหาก แต่ให้พอดีกับประเภทการเขียนเชิงสร้างสรรค์เช่นนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเขียนเชิงสร้างสรรค์คือการเขียนใด ๆ ที่จะไปนอกขอบเขตของปกติมืออาชีพนักข่าวนักวิชาการหรือรูปแบบทางเทคนิคของวรรณกรรมระบุโดยทั่วไปให้ความสำคัญกับงานฝีมือการเล่าเรื่องการพัฒนาตัวละครและการใช้ tropes วรรณกรรมหรือประเพณีต่างๆของบทกวีและฉันทลักษณ์ . เนื่องจากการหย่อนของความหมายที่เป็นไปได้สำหรับการเขียนเช่นเรื่องคุณลักษณะที่จะได้รับการพิจารณาการเขียนเชิงสร้างสรรค์ถึงแม้ว่าพวกเขาตกอยู่ภายใต้การสื่อสารมวลชนเนื่องจากเนื้อหาของคุณสมบัติที่จะเน้นเฉพาะในการเล่าเรื่องและการพัฒนาตัวละคร ทั้งผลงานที่สวมและไม่สวมตกอยู่ในประเภทนี้รวมทั้งรูปแบบเช่นนวนิยายชีวประวัติเรื่องสั้นและบทกวี ในการตั้งค่าการศึกษาการเขียนเชิงสร้างสรรค์มักจะถูกแยกออกเป็นนิยายและชั้นเรียนบทกวีที่มีความสำคัญในการเขียนในรูปแบบเดิมเมื่อเทียบกับการเลียนแบบประเภทที่มีอยู่ก่อนเช่นอาชญากรรมหรือสยองขวัญ เขียนหน้าจอและขั้นตอนการเขียนบทและ playwrighting-มักจะสอนแยกกัน แต่พอดีภายใต้หมวดหมู่การเขียนเชิงสร้างสรรค์ได้เป็นอย่างดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเขียนสร้างสรรค์คือการเขียนใด ๆที่ไปอยู่นอกขอบเขตของปกติอาชีพ นักข่าว นักวิชาการ หรือ เทคนิค รูปแบบของวรรณคดี มักจะระบุโดยเน้นฝีมือการเล่าเรื่องการพัฒนาตัวละคร และการใช้วรรณกรรม tropes หรือประเพณีต่างๆ และบทกวีฉันทลักษณ์ . เนื่องจากการแก้ของคำนิยาม มันเป็นไปได้สำหรับการเขียน เช่น เรื่องคุณสมบัติ ถือว่าการเขียนเชิงสร้างสรรค์ , แม้ว่าพวกเขาตกอยู่ภายใต้วารสารศาสตร์ เพราะเนื้อหาคุณลักษณะจะเน้นเฉพาะในการเล่าเรื่องและพัฒนาตัวละคร ทั้งงานสวมสวมและไม่ตกอยู่ในประเภทนี้ ได้แก่ รูปแบบดังกล่าวเป็นนวนิยาย , ชีวประวัติ , เรื่องราว , สั้นและบทกวี ในบรรยากาศวิชาการ , การเขียนเชิงสร้างสรรค์โดยทั่วไปจะแยกออกเป็นนิยายและกวีนิพนธ์ โดยมุ่งเน้นการเขียนในสไตล์เดิม เป็นนอกคอกเลียนแบบประเภทที่มีอยู่แล้ว เช่น อาชญากรรม หรือสยองขวัญ การเขียนสำหรับหน้าจอและขั้นตอนการเขียนบท และ playwrighting มักจะสอนต่างหาก แต่พอดีภายใต้ประเภทการเขียนเชิงสร้างสรรค์ได้เป็นอย่างดี