Since the variables are stationary

Since the variables are stationary at first difference, then we can proceed with the
cointegration test as introduced by Johansen (1988) and Johansen and Juselius (1990).
The main purpose of this test is to investigate the existence of a long run association
among the variables which are integrated with same order. Table 7 indicates the
results of the cointegration test. The null hypothesis of non-cointegration (r=0) can be
rejected as both trace (λtrace) and max-Eigen (λmax) statistic values exceed the critical
values and significant at 1% level. Meanwhile, the null hypothesis of at most one
cointegration vector cannot be rejected. This indicates that existence of a single
cointegration vector in the model and implies a stable long run linear equilibrium
among the variables.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากตัวแปรเป็นเครื่องเขียนที่แตกต่างแรก แล้วเราสามารถดำเนินการcointegration ทดสอบตามที่แนะนำ โดย Johansen (1988) และ Johansen และ Juselius (1990)วัตถุประสงค์หลักของการทดสอบนี้จะตรวจสอบการมีอยู่ของความสัมพันธ์ระยะยาวตัวแปรที่รวมกับใบสั่งเดียวกัน ตาราง 7 แสดงการผลลัพธ์ของการทดสอบ cointegration สมมติฐานว่างของไม่ cointegration (r = 0) สามารถปฏิเสธเป็นติดตาม (λtrace) และสูงสุด-Eigen (λmax) ค่าสถิติเกินที่สำคัญค่า และอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 1% ในขณะเดียวกัน สมมติฐานว่างหนึ่งมากที่สุดไม่ปฏิเสธ cointegration เวกเตอร์ ซึ่งระบุที่อยู่เดียวcointegration เวกเตอร์ในรูปแบบ และความหมายของความสมดุลเส้นยาวมั่นคงระหว่างตัวแปร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื่องจากตัวแปรที่มีความนิ่งที่แตกต่างกันเป็นครั้งแรกแล้วเราสามารถดำเนินการทดสอบระยะยาวระหว่างเป็นที่รู้จักโดยฮันเซน (1988) และฮันเซนและ Juselius (1990). โดยมีวัตถุประสงค์หลักของการทดสอบนี้คือการตรวจสอบการดำรงอยู่ของความสัมพันธ์ระยะยาวในหมู่ตัวแปรที่มีการบูรณาการกับคำสั่งเดียวกัน ตารางที่ 7 แสดงให้เห็นถึงผลของการทดสอบระยะยาวระหว่าง สมมติฐานของการไม่ระยะยาวระหว่าง (r = 0) สามารถปฏิเสธเป็นทั้งร่องรอย(λtrace) และสูงสุด Eigen (λmax) ค่าสถิติสำคัญเกินกว่าค่าและมีความสำคัญในระดับ1% ในขณะที่สมมติฐานของมากที่สุดคนหนึ่งเวกเตอร์ระยะยาวระหว่างไม่สามารถปฏิเสธ นี้แสดงให้เห็นการดำรงอยู่ของเดียวที่เวกเตอร์ในระยะยาวระหว่างรูปแบบและมีความหมายที่มีเสถียรภาพระยะยาวสมดุลเชิงเส้นในหมู่ตัวแปร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื่องจากตัวแปรที่เป็นเครื่องเขียนที่ความแตกต่างก่อน แล้วเราสามารถดำเนินการทดสอบ Cointegration ตามที่แนะนำโดย
Johansen ( 1988 ) และ โจแฮนเซ่น และ juselius ( 2533 ) .
วัตถุประสงค์หลักของการทดสอบนี้เพื่อตรวจสอบการดำรงอยู่ของสมาคมยาว
ระหว่างตัวแปรที่รวมกับคำสั่งเดียวกัน ตารางที่ 7 แสดง
ผลโดยการทดสอบสมมติฐานของความไม่ null ( r = 0 ) สามารถ
ปฏิเสธทั้งติดตาม ( λติดตาม ) และแม็กซ์ eigen ( λ max ) สถิติค่าเกินค่าวิกฤต
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 1% ขณะที่สมมติฐานโมฆะของมากที่สุดหนึ่ง
โดยเวกเตอร์ไม่สามารถปฏิเสธ นี้บ่งชี้ว่า การดำรงอยู่ของเวกเตอร์โดยเดียว
ในรูปแบบและแสดงถึงเสถียรภาพระยะยาวสมดุล
เชิงเส้นระหว่างตัวแปร