Depending on the lender's capability to monitor the borrower's activities, credit rationing may
result (Harris and Raviv, 1979; Dowd, 1992; Stiglitz, 1994).
Initial firm wealth matters, as it affects the type of contractual arrangements that
prevail (Stiglitz, 1993). In a world with full information it can be shown that the allocation of
investment funds is independent of the distribution of wealth (Modigliani-Miller Theorem) and
fully state contingent Arrow-Debreu securities characterise contractual relationships.
However, under imperfect information (contrary to the Modigliani-Miller Theorem) financial
structure matters, as does the range of financial instruments available (Stiglitz, 1988; 1994).
There is now a substantial body of microeconomic literature supporting the
proposition that the cost of external financing is expensive and changes in internal finance can
have allocation efficiency effects on investment, especially when applied to small growing
enterprises (Meyer and Kuh, 1957; Tybout, 1983; 1984; Myers, 1984). Under asymmetric
information, firms which place their wealth at risk, increase the confidence of lenders in their
abilities and efforts (thereby lowering the cost of external finance) and reduce the amount of
external financing required. Thus shocks to a firm’s endowments can have adverse effects on
investment. Additionally, a limited range of financial instruments may be desirable as they
may affect the incentives of the borrower (Townsend, 1979) or reduce the cost of monitoring
to the lender (Myers and Majluf, 1984; de Meza and Webb, 1987).
An important intertemporal issue is short-term verses long-term debt. Borrowers
usually prefer longer-term debt contacts due to the liquidity (insurance) effects they implicitly
provide. The use of short-term debt contracts confronts them with risks of credit rationing,
increased interest rates and further transaction costs. However, the lenders willingness to
provide long-term contracts depends directly on the durability and suitability of the underlying
assets and collateral (Hart and Moore, 1994). The use of short -term debt provides the lender
with the opportunity to observe the borrower, thereby minimising the adverse project selection
problem, before the renewal of the debt contract. Short-term debt enables a borrower with
private information about the project to signal the ‘good’ information to the lender, and at the
same time, it exposes a borrower with ‘bad’ information by forcing them to reveal their risk to
the lender (Dowd, 1992). Additionally, the use of short-term funds increases the lenders
liquidity and reduces agency problems. Having to continually return for credit restricts the
borrowers ability to slack off or otherwise benefit through diversion of excess funds (Jensen,
1986; Hart and Moore, 1993). The continual rolling over and renewal of debt also forces the
borrower to provide the lender with additional useful information, reducing many of the
asymmetric information problems discussed above (Chang, 1990). Thus the optimal debt
maturity structure is a trade-off between many conflicting factors and agency costs, with even
‘good’ borrowers tending towards longer contracts due to liquid constrains and transaction
costs (Dowd, 1992).
Some of these supposed imperfections reflect real economic costs. Credit rationing
and high interest rates may not be due to exploitation by banks and money lenders, but instead
may be a rational and efficient response to the information problems that are inherent to
agricultural credit markets. High interest rates may reflect high default rates or high costs
associated with screening and monitoring loans. At the same time, information imperfection
generally gives rise to imperfect competition, so that there may be some scope for lenders to
exploit borrowers.
Depending on the lender's capability to monitor the borrower's activities, credit rationing mayresult (Harris and Raviv, 1979; Dowd, 1992; Stiglitz, 1994).Initial firm wealth matters, as it affects the type of contractual arrangements thatprevail (Stiglitz, 1993). In a world with full information it can be shown that the allocation ofinvestment funds is independent of the distribution of wealth (Modigliani-Miller Theorem) andfully state contingent Arrow-Debreu securities characterise contractual relationships.However, under imperfect information (contrary to the Modigliani-Miller Theorem) financialstructure matters, as does the range of financial instruments available (Stiglitz, 1988; 1994).There is now a substantial body of microeconomic literature supporting theproposition that the cost of external financing is expensive and changes in internal finance canhave allocation efficiency effects on investment, especially when applied to small growingenterprises (Meyer and Kuh, 1957; Tybout, 1983; 1984; Myers, 1984). Under asymmetricinformation, firms which place their wealth at risk, increase the confidence of lenders in theirabilities and efforts (thereby lowering the cost of external finance) and reduce the amount ofexternal financing required. Thus shocks to a firm’s endowments can have adverse effects oninvestment. Additionally, a limited range of financial instruments may be desirable as theymay affect the incentives of the borrower (Townsend, 1979) or reduce the cost of monitoringto the lender (Myers and Majluf, 1984; de Meza and Webb, 1987).An important intertemporal issue is short-term verses long-term debt. Borrowersusually prefer longer-term debt contacts due to the liquidity (insurance) effects they implicitlyprovide. The use of short-term debt contracts confronts them with risks of credit rationing,increased interest rates and further transaction costs. However, the lenders willingness toprovide long-term contracts depends directly on the durability and suitability of the underlyingassets and collateral (Hart and Moore, 1994). The use of short -term debt provides the lenderwith the opportunity to observe the borrower, thereby minimising the adverse project selectionproblem, before the renewal of the debt contract. Short-term debt enables a borrower withprivate information about the project to signal the ‘good’ information to the lender, and at thesame time, it exposes a borrower with ‘bad’ information by forcing them to reveal their risk tothe lender (Dowd, 1992). Additionally, the use of short-term funds increases the lendersliquidity and reduces agency problems. Having to continually return for credit restricts theborrowers ability to slack off or otherwise benefit through diversion of excess funds (Jensen,1986; Hart and Moore, 1993). The continual rolling over and renewal of debt also forces theborrower to provide the lender with additional useful information, reducing many of theasymmetric information problems discussed above (Chang, 1990). Thus the optimal debtmaturity structure is a trade-off between many conflicting factors and agency costs, with even‘good’ borrowers tending towards longer contracts due to liquid constrains and transactioncosts (Dowd, 1992).Some of these supposed imperfections reflect real economic costs. Credit rationingand high interest rates may not be due to exploitation by banks and money lenders, but insteadmay be a rational and efficient response to the information problems that are inherent toagricultural credit markets. High interest rates may reflect high default rates or high costsassociated with screening and monitoring loans. At the same time, information imperfectiongenerally gives rise to imperfect competition, so that there may be some scope for lenders toexploit borrowers.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความสามารถของผู้ให้กู้ในการตรวจสอบกิจกรรมของผู้กู้ปันส่วนเครดิตอาจ
ส่งผลให้เกิด (แฮร์ริสและ Raviv 1979; Dowd 1992; สติกลิตซ์ 1994).
เรื่องความมั่งคั่งของ บริษัท เริ่มต้นในขณะที่มันมีผลต่อชนิดของการเตรียมการตามสัญญาที่
เหนือกว่า (สติกลิตซ์ 1993 ) ในโลกที่มีข้อมูลเต็มรูปแบบที่จะสามารถแสดงให้เห็นว่าการจัดสรร
เงินลงทุนที่เป็นอิสระจากการกระจายตัวของความมั่งคั่ง (ทฤษฎีบท Modigliani มิลเลอร์) และ
อย่างเต็มที่ผูกพันรัฐหลักทรัพย์ลูกศร Debreu ลักษณะความสัมพันธ์ทางสัญญา.
อย่างไรก็ตามภายใต้ข้อมูลที่ไม่สมบูรณ์ (ตรงกันข้ามกับ ทฤษฎีบท Modigliani มิลเลอร์) การเงิน
เรื่องโครงสร้างเช่นเดียวกับช่วงของเครื่องมือทางการเงินที่มีอยู่ (สติกลิตซ์ 1988. 1994)
ขณะนี้มีร่างกายที่สำคัญของวรรณกรรมเศรษฐศาสตร์จุลภาคสนับสนุน
ข้อเสนอว่าค่าใช้จ่ายของเงินทุนจากภายนอกที่มีราคาแพงและการเปลี่ยนแปลงในด้านการเงินภายใน สามารถ
มีผลกระทบอย่างมีประสิทธิภาพการจัดสรรการลงทุนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อนำไปใช้กับการเจริญเติบโตของขนาดเล็ก
ผู้ประกอบการ (เมเยอร์และ Kuh 1957; Tybout 1983; 1984; ไมเออร์, 1984) ภายใต้อสมมาตร
ข้อมูล บริษัท ที่วางทรัพย์สินของพวกเขาที่มีความเสี่ยงเพิ่มความเชื่อมั่นของผู้ให้กู้ของพวกเขาใน
ความสามารถและความพยายาม (ดังนั้นการลดค่าใช้จ่ายของเงินทุนภายนอก) และลดปริมาณของ
การจัดหาเงินทุนภายนอกที่จำเป็น ดังนั้นแรงกระแทกที่จะมีพลังของ บริษัท สามารถมีผลกระทบต่อ
การลงทุน นอกจากนี้ช่วงที่ จำกัด ของเครื่องมือทางการเงินอาจจะเป็นที่น่าพอใจที่พวกเขา
อาจมีผลต่อแรงจูงใจของผู้กู้ (ทาวน์เซนด์, 1979) หรือลดค่าใช้จ่ายของการตรวจสอบ
ผู้ให้กู้ (ไมเออร์และ Majluf 1984; เดอซาและเวบบ์, 1987).
ปัญหาที่สำคัญคือการข้ามเวลาระยะสั้นข้อหนี้ระยะยาว ผู้กู้
มักจะชอบรายชื่อหนี้ในระยะยาวเนื่องจากสภาพคล่อง (ประกัน) ผลกระทบที่พวกเขาโดยปริยาย
ให้ ใช้สัญญาหนี้ระยะสั้น confronts พวกเขามีความเสี่ยงของการปันส่วนสินเชื่อ
อัตราดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้นและค่าใช้จ่ายในการทำธุรกรรมต่อไป แต่ความตั้งใจของผู้ให้กู้เพื่อ
ให้การทำสัญญาระยะยาวขึ้นอยู่บนความทนทานและความเหมาะสมของพื้นฐาน
สินทรัพย์และหลักประกัน (ฮาร์ตและมัวร์, 1994) การใช้หนี้ในระยะสั้นให้ผู้ให้กู้
มีโอกาสที่จะสังเกตผู้กู้ซึ่งจะช่วยลดการเลือกโครงการที่ไม่พึงประสงค์
ปัญหาก่อนที่จะต่ออายุสัญญาหนี้ หนี้ระยะสั้นจะช่วยให้ผู้กู้ที่มี
ข้อมูลส่วนตัวเกี่ยวกับโครงการที่จะส่งสัญญาณข้อมูล 'ดี' ให้กู้และใน
ขณะเดียวกันก็หมายความว่าผู้กู้มีข้อมูล 'ไม่ดี' ด้วยการบังคับให้พวกเขาที่จะเปิดเผยความเสี่ยงของพวกเขาเพื่อ
ให้กู้ ( Dowd, 1992) นอกจากนี้การใช้เงินทุนระยะสั้นที่เพิ่มขึ้นของผู้ให้กู้
สภาพคล่องและลดปัญหาที่หน่วยงาน มีอย่างต่อเนื่องกลับมาเครดิต จำกัด
ผู้กู้สามารถในการหย่อนออกหรืออื่น ๆ ได้รับประโยชน์ผ่านการเบี่ยงเบนของเงินทุนส่วนเกิน (เจนเซ่น,
1986; ฮาร์ตและมัวร์, 1993) กลิ้งอย่างต่อเนื่องมากกว่าและการต่ออายุของหนี้ยังบังคับให้
ผู้กู้ที่จะให้ผู้ให้กู้มีข้อมูลที่เป็นประโยชน์เพิ่มเติมลดหลาย
ปัญหาข้อมูลข่าวสารที่กล่าวข้างต้น (ช้าง, 1990) ดังนั้นหนี้ที่ดีที่สุด
คือโครงสร้างครบกําหนดการออกระหว่างปัจจัยที่ขัดแย้งกันหลายหน่วยงานและค่าใช้จ่ายที่มีแม้กระทั่ง
'ดี' กู้พุ่งต่อสัญญาอีกต่อไปเนื่องจากข้อ จำกัด ของเหลวและรายการ
ค่าใช้จ่าย (Dowd, 1992).
บางส่วนของข้อบกพร่องเหล่านี้สะท้อนให้เห็นว่าเศรษฐกิจที่แท้จริง ค่าใช้จ่าย การปันส่วนเครดิต
และอัตราดอกเบี้ยที่สูงอาจจะไม่ได้เกิดจากการแสวงหาผลประโยชน์จากการที่ธนาคารและผู้ให้กู้เงิน แต่
อาจจะมีการตอบสนองที่มีเหตุผลและมีประสิทธิภาพในการแก้ไขปัญหาข้อมูลที่มีการจดทะเบียน
ในตลาดสินเชื่อเกษตร อัตราดอกเบี้ยที่สูงอาจสะท้อนให้เห็นถึงอัตราเริ่มต้นที่สูงหรือค่าใช้จ่ายสูง
ที่เกี่ยวข้องกับการให้กู้ยืมเงินและการตรวจสอบการตรวจคัดกรอง ในเวลาเดียวกัน, ความไม่สมบูรณ์ข้อมูล
ทั่วไปก่อให้เกิดการแข่งขันที่ไม่สมบูรณ์เพื่อที่ว่าอาจจะมีขอบเขตบางอย่างสำหรับผู้ให้กู้เพื่อ
ใช้ประโยชน์จากผู้กู้
การแปล กรุณารอสักครู่..
ขึ้นอยู่กับความสามารถของผู้ให้กู้เพื่อตรวจสอบกิจกรรมของผู้กู้ , สินเชื่อการปันส่วนอาจ
ผล ( Harris และ raviv , 1979 ; ดาวด์ , 1992 ; สติกลิตซ์ , 1994 ) .
เริ่มต้น บริษัท สมบัติสำคัญ เพราะมีผลต่อชนิดของข้อตกลงสัญญาที่
เป็นต่อ ( สติกลิตซ์ , 1993 ) ในโลกที่มีข้อมูลเต็มรูปแบบมันสามารถแสดงให้เห็นว่าการจัดสรร
ทุนที่เป็นอิสระของการกระจายความมั่งคั่ง ( โมดิมิลเลอร์ทฤษฎีบท ) และรัฐผูกพัน
อย่างเต็มที่ดีบรูลูกศรหลักทรัพย์ชันความสัมพันธ์สัญญา .
แต่ภายใต้ความไม่สมบูรณ์ของข้อมูล ( ตรงข้ามกับ โมดิกลิอานี่ มิลเลอร์ทฤษฎีบท ) เรื่องโครงสร้างทางการเงิน
เช่นเดียวกับช่วงของเครื่องมือทางการเงินที่มีอยู่ ( สติกลิตซ์ , 1988 ; 1994 )
ขณะนี้มีร่างกายอย่างมากของวรรณกรรมดีสนับสนุนครับว่าต้นทุนของเงินทุน
ภายนอกราคาแพง และการเปลี่ยนแปลงในการเงินภายใน สามารถจัดสรรผลการลงทุน
มีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะเมื่อใช้กับวิสาหกิจเติบโต
ขนาดเล็ก ( เมเยอร์และคา 2500 ; tybout , 1983 ; 1984 ; ไมเออร์ , 1984 ) ภายใต้ข้อมูลอสมมาตร
,บริษัท ที่ให้ความมั่งคั่งของความเสี่ยง เพิ่มความมั่นใจ ตลอดจนในความสามารถและความพยายามของพวกเขา
( เพื่อลดต้นทุนของเงินทุนจากภายนอก ) และลดปริมาณของ
การจัดหาเงินทุนจากภายนอกที่จำเป็น จึงกระแทกกับของ บริษัท คุณสมบัติ สามารถมีผลกระทบใน
การลงทุน นอกจากนี้ ช่วง จำกัด ของเครื่องมือทางการเงินอาจจะพึงปรารถนาพวกเขา
อาจมีผลต่อแรงจูงใจของผู้กู้ ( Townsend , 1979 ) หรือการลดต้นทุนของการตรวจสอบ
เพื่อกู้ ( Myers และ majluf , 1984 ; เดอ เมซา และเวบบ์ , 1987 ) intertemporal
ปัญหาสำคัญคือระยะสั้นกับระยะยาว . กู้
มักจะชอบหนี้ระยะยาวติดต่อเนื่องจากสภาพคล่อง ( ประกันภัย ) ผลพวกเขาโดยปริยาย
ให้ใช้ระยะสั้นหนี้สัญญา confronts พวกเขาที่มีความเสี่ยงของการปันส่วนสินเชื่อ , อัตราดอกเบี้ยและต้นทุนธุรกรรม
เพิ่มขึ้นต่อไป อย่างไรก็ตาม ตลอดจนความเต็มใจ
ให้สัญญาระยะยาวขึ้นอยู่โดยตรงในความทนทาน และความเหมาะสมของต้นแบบ
สินทรัพย์และหลักประกัน ( ฮาร์ท และ มัวร์ , 1994 ) การใช้ในระยะสั้น หนี้ที่ให้กู้
กับโอกาสที่จะสังเกตผู้ยืมจึงลดอาการไม่พึงประสงค์ เลือกโครงการ
ปัญหาก่อนการต่ออายุหนี้สัญญา ตราสารหนี้ระยะสั้นช่วยให้ borrower ด้วย
ส่วนตัวข้อมูลเกี่ยวกับโครงการเพื่อส่งสัญญาณข้อมูล ' ดี ' กับผู้ให้กู้และที่
เวลาเดียวกันก็ให้ borrower ด้วยข้อมูลที่ไม่ดี ' ' ด้วยการบังคับให้พวกเขาเปิดเผยความเสี่ยงของพวกเขาให้กู้ ( ดาวด์
,1992 ) นอกจากนี้ การใช้กองทุนระยะสั้นเพิ่มขึ้นตลอดจน
สภาพคล่องและลดปัญหาของหน่วยงาน มีอย่างต่อเนื่องผลตอบแทนสินเชื่อจำกัด
ผู้กู้สามารถหย่อนยานหรือผลประโยชน์ผ่านผันของส่วนเกินทุน ( Jensen
1986 ; ฮาร์ท และ มัวร์ , 1993 ) อย่างต่อเนื่องกลิ้งและต่ออายุหนี้ยังบังคับ
การแปล กรุณารอสักครู่..