Generally speaking, the predisposit

Generally speaking, the predisposition stage is when a student begins to develop occupational and educational aspirations, which generally occurs from elementary school age through middle school. Research shows that most students have some posthigh school educational or job plans by the ninth grade (Stage and Hossler, 1989). Students need to begin to develop college awareness aspirations in the middle school years in order to take algebra, and other gate keeping courses in middle school, which then positions students for high school course work that aligns well with college enrollment requirements (Cabrera and La Nasa, 2000). Students and their families need counseling to develop this awareness
and planning, and middle schools need to raise standards and expectations (Gullat and Jan, 2002). It is in this stage that students need to be informed of college entrance requirements, be enrolled in a college preparatory curriculum, be engaged in extracurricular activities, and begin to learn in broad-brush ways about financing a college education (Cabrera and La Nasa, 2000; Hearn and Holdsworth, 2004). During the tenth through twelfth grades, students are in the search phase, which involves gathering the information necessary to develop their short lists of potential colleges (Cabrera and La Nasa, 2000). High socioeconomic status (SES) students in this phase have more information sources, are more knowledgeable about college costs, and tend to have parents saving for college (Hossler, Schmidt and Vesper, 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยทั่วไป ขั้นตอนจูงใจคือเมื่อนักเรียนการพัฒนาอาชีพ และการศึกษาความปรารถนา ซึ่งโดยทั่วไปเกิดจากวัยประถมถึงมัธยม วิจัยแสดงให้เห็นว่า นักเรียนส่วนใหญ่มีบาง posthigh โรงเรียนการศึกษาแผนงาน โดยเกรดเก้า (เวทีและ Hossler, 1989) นักเรียนต้องเริ่มต้นการพัฒนาวิทยาลัยตระหนักถึงแรงบันดาลใจในปีที่โรงเรียนใช้พีชคณิต และประตูอื่น ๆ รักษาหลักสูตรในโรงเรียน ซึ่งตำแหน่งนักเรียนเรียนรายวิชาที่สอดคล้องกับความต้องการลงทะเบียนวิทยาลัย (Cabrera และลาซ่า 2000) นักเรียนและครอบครัวต้องให้คำปรึกษาในการพัฒนาความตระหนักนี้และการวางแผน และโรงเรียนกลางต้องยกมาตรฐานและความคาดหวัง (Gullat และม.ค. 2002) ในขั้นตอนที่นักเรียนต้องทราบความต้องการทางเข้าวิทยาลัย ลงทะเบียนในหลักสูตรเตรียมอุดมศึกษาวิทยาลัย เข้าร่วมในกิจกรรมนอกหลักสูตร และเริ่มต้นการเรียนรู้ด้วยวิธีการแบบกว้างแปรงเกี่ยวกับเงินวิทยาลัยศึกษา (Cabrera และลาซ่า 2000 Hearn และ Holdsworth, 2004) ในช่วงสิบถึงสิบสองเกรด นักเรียนอยู่ในขั้นตอนการค้นหา ที่เกี่ยวข้องกับการรวบรวมข้อมูลที่จำเป็นในการพัฒนาของพวกเขาในรายการสั้นของวิทยาลัยที่มีศักยภาพ (Cabrera และลาซ่า 2000) นักเรียนสถานะ socioeconomic สูง (SES) ในขั้นตอนนี้มีแหล่งข้อมูลเพิ่มเติม มีความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับต้นทุนวิทยาลัย และมักจะ มีผู้ปกครองบันทึกสำหรับวิทยาลัย (Hossler ชมิดท์ และ Vesper, 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยทั่วไปการพูดจูงใจขั้นตอนคือเมื่อนักเรียนเริ่มต้นในการพัฒนาการประกอบอาชีพและการศึกษาแรงบันดาลใจซึ่งโดยทั่วไปจะเกิดขึ้นตั้งแต่อายุโรงเรียนประถมศึกษาผ่านโรงเรียนมัธยม การวิจัยพบว่านักเรียนส่วนใหญ่มีบางโรงเรียน posthigh การศึกษาหรืองานแผนเกรดเก้า (เวทีและ Hossler, 1989) นักศึกษาจะต้องเริ่มต้นในการพัฒนาแรงบันดาลใจความตระหนักวิทยาลัยในปีที่ผ่านมาโรงเรียนมัธยมเพื่อที่จะใช้พีชคณิตและหลักสูตรประตูการรักษาอื่น ๆ ในโรงเรียนมัธยมที่แล้วตำแหน่งสำหรับนักเรียนหลักสูตรการทำงานที่โรงเรียนมัธยมที่สอดคล้องกันกับความต้องการของวิทยาลัยการลงทะเบียน (Cabrera และ La Nasa , 2000) นักเรียนและครอบครัวของพวกเขาจำเป็นต้องให้คำปรึกษาในการพัฒนาความรู้นี้
และการวางแผนและโรงเรียนกลางจำเป็นต้องยกระดับมาตรฐานและความคาดหวัง (Gullat และ ม.ค. 2002) มันอยู่ในขั้นตอนนี้ที่นักเรียนจะต้องมีการแจ้งให้ทราบถึงความต้องการเข้ามหาวิทยาลัยได้รับการลงทะเบียนเรียนในหลักสูตรเตรียมอุดมศึกษา, มีส่วนร่วมในกิจกรรมนอกหลักสูตรและเริ่มที่จะเรียนรู้ในรูปแบบที่กว้างแปรงเกี่ยวกับการจัดหาเงินทุนการศึกษาวิทยาลัย (Cabrera และ La นาซ่า 2000 เฮิร์นและ Holdsworth, 2004) ในช่วงสิบผ่านเกรดสิบสองนักเรียนจะอยู่ในขั้นตอนการค้นหาที่เกี่ยวข้องกับการรวบรวมข้อมูลที่จำเป็นในการพัฒนารายการสั้นของวิทยาลัยที่มีศักยภาพ (Cabrera และ La Nasa, 2000) สถานะทางเศรษฐกิจและสังคมสูง (SES) นักเรียนในขั้นตอนนี้มีแหล่งที่มารายละเอียดเพิ่มเติมได้มีความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายในวิทยาลัยและมีแนวโน้มที่จะมีพ่อแม่ประหยัดสำหรับวิทยาลัย (Hossler ชมิดท์และเวสเปอร์, 1999)