I got quiet, but then I said, “I am

I got quiet, but then I said, “I am taking it nice and slow for level 32, taking the scenic route while I grind. No regrets and I don’t give up, that’s the way to live well…”

Wan Er smiled lightly, and her dimples on the edge of her mouth became deadly, “What? So you didn’t get killed by Feng Han and drop a level?”

I wanted to bury my head in the ground… From such a beautiful mouth, how could such toxic words be said?!

On the side, Cheng Yue smiled and stretched her head back to look at me, “Xiao Yao, I heard that yesterday Feng Han admitted that he went to Fire Stone Canyon to duel you, but he didn’t say anything about whether he won or lost… Say, who won and who lost?”

I paused, “Winning or losing is common in battles…”

Wan Er nodded like she knew everything and gave me a rotten smile, “Oh, I know the result…”

I glared at her, “You know nothing!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมเงียบ แต่แล้ว ฉันกล่าว ว่า "ฉันกำลังนำดี ความเร็วในระดับ 32 การเส้นทางที่สวยงามในขณะที่ฉันบด ไม่ regrets และอย่ายอมแพ้ เป็นวิธีการถ่ายทอดสดดี..."Er หวานยิ้มเบา ๆ และ dimples เธอในปากของเธอกลายเป็นคนตาย "อะไร ดังนั้นคุณไม่ได้รับการฆ่า โดยฮั่นเฟิง และวางระดับ"อยากจะฝังหัวของฉันในพื้น... จากดังกล่าวสวยงามปาก วิธีคำเช่นพิษพูดอย่างด้าน หยูเช็งยิ้ม และยืดหัวเธอไปดูฉัน "เสี่ยวยาว ผมได้ยินว่า เมื่อวานนี้ฮั่นเฟิงยอมรับว่า เขาไปแคนยอนหินไฟดวลคุณ แต่เขาไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับว่าเขาชนะ หรือแพ้... พูด ผู้ชนะและผู้แพ้หรือไม่"ฉันหยุดชั่วคราว "ชนะ หรือแพ้จะเป็นในการต่อสู้..."Wan Er พยักหน้าเหมือนเธอรู้ทุกอย่าง และให้ฉันยิ้มเน่า "โอ้ ฉันรู้ผล..."ฉัน glared ที่เธอ "คุณทราบอะไร"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมได้เงียบสงบ แต่แล้วผมพูดว่า "ฉันกินมันมีความสุขและช้าสำหรับ 32 ระดับการเส้นทางที่สวยงามในขณะที่ผมบด ไม่เสียใจและฉันไม่ให้ขึ้นว่าเป็นวิธีการที่จะอยู่อย่างดี ... " Wan Er ยิ้มเบา ๆ และลักยิ้มของเธอบนขอบของปากของเธอกลายเป็นที่ร้ายแรง "คืออะไร? ดังนั้นคุณจึงไม่ได้รับการฆ่าโดยฮันฮและวางระดับ? " ผมอยากที่จะฝังศพหัวของฉันในพื้นดินดังกล่าว ... จากปากที่สวยงามว่าคำพูดอาจเป็นพิษดังกล่าวได้รับการกล่าวว่า ?! ด้านเฉิงยูยิ้มและยืด หัวของเธอกลับไปมองมาที่ผม "Xiao Yao, ผมได้ยินมาว่าเมื่อวานนี้ฮฮันยอมรับว่าเขาไปยิงหินแคนยอนที่จะต่อสู้กับคุณ แต่เขาไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับว่าเขาจะชนะหรือแพ้ ... กล่าวว่าผู้ได้รับรางวัลและผู้ที่ หายไป? " ฉันหยุดชั่วคราว "ชนะหรือแพ้เป็นเรื่องธรรมดาในการต่อสู้ ... " Wan Er พยักหน้าเหมือนเธอรู้ทุกอย่างและให้ฉันยิ้มเน่า "โอ้ฉันรู้ว่าผลที่ตามมา ... " ผมจ้องไปที่เธอว่า "คุณรู้อะไร!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมก็เงียบ แต่ผมบอกว่า " ผมทำช้าๆ ระดับ 32 , พาชมวิวตอนกรอ ไม่เสียใจและไม่ยอมแพ้ นั่นคือวิธีที่จะมีชีวิตที่ดี . . . . . . . "

วานเอ้อยิ้มเบาๆ ของเธอ และลักยิ้มบนขอบของปากของเธอกลายเป็นที่ร้ายแรงอะไร " คุณไม่ได้ฆ่าฟงฮั่น และลดระดับ "

ฉันต้องการฝังหัวของฉันในพื้นดิน . . . . . . . จากคนสวยปากทำไมคำพูดที่เป็นพิษจะพูดเหรอ !

ด้านเฉิงเยว่ยิ้มและยื่นหัวเธอกลับมองฉัน " Xiao Yao , ฉันได้ยินว่าเมื่อวานฟงฮัน ยอมรับว่า เขาไปยิงหินแคนยอนเพื่อสู้กับนาย แต่เขาไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับว่าเขาชนะหรือแพ้ . . . . . . . ว่าใครชนะใครแพ้ "

ฉันหยุด " แพ้หรือชนะ เป็นเรื่องธรรมดาในการต่อสู้ . . . . . . . "

วานเอ้อพยักหน้าเหมือนเธอรู้ทุกอย่างและให้ฉันแสยะยิ้ม " อ้อ รู้ผล . . . . . . . "

ฉันถลึงตาใส่เธอว่า " คุณรู้อะไร "