Emergent designEmergent design is a

Emergent design
Emergent design is an integral part of all qualitative research yet it is rarely explicitly admitted outside the social sciences. The concept of an emergent design is based on the belief that the researcher ‘does not know what he or she doesn’t know’ (Lincoln and Guba, 1985, 209) at the beginning of a study. Therefore it would be impossible to estab lish the means by which the unknown could manifest itself to the researcher during the course of the study. Because of this, qualitative research allows the design to emerge as the study progresses. A research model can and should be developed that allows for the iterative nature of the study. It takes the form of a plan that maintains the focus of the study without restricting or limiting the use of individual techniques as they become apparent. This is one area in the investigation where the participants can be given a degree of con trol over the process, leading to a sense of ownership of the study: ‘The [interpretivist] paradigm affirms the mutual influence that researcher and respondents have on each other . . . never can formal methods be allowed to separate the researcher from the human interaction that is the heart of the research’(Erlandson et al., 1993, 15).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกแบบโผล่ออกมาโผล่ออกมาออกแบบเป็นส่วนสำคัญของการวิจัยเชิงคุณภาพทั้งหมด ยังไม่ค่อยชัดเจนมีการยอมรับนอกสังคมศาสตร์ แนวคิดของการออกแบบที่โผล่ออกมาตามความเชื่อที่ว่า นักวิจัย 'ไม่รู้ว่าเขาหรือเธอไม่รู้' (ลินคอล์นและ Guba, 1985, 209) ที่จุดเริ่มต้นของการศึกษา ดังนั้น มันจะไป estab lish วิธีการที่ไม่รู้จักไม่ชัดเองนักวิจัยในระหว่างหลักสูตรของการศึกษา ด้วยเหตุนี้ การวิจัยเชิงคุณภาพได้แบบออกเป็นยะศึกษา รูปแบบการวิจัยสามารถ และควรมีพัฒนาที่ช่วยให้ธรรมชาติซ้ำของการศึกษา ใช้แบบฟอร์มของแผนที่จุดเน้นของการศึกษาโดยไม่จำกัด หรือจำกัดการใช้แต่ละเทคนิคเหล่านั้นชัดเจน นี้เป็นพื้นที่หนึ่งในที่ที่ผู้เข้าร่วมสามารถกำหนดองศาของ con trol ผ่านการ นำความรู้สึกของความเป็นเจ้าของการศึกษา: 'กระบวนทัศน์ [interpretivist] affirms และมีอิทธิพลต่อการที่นักวิจัย และผู้ตอบไม่เคยกัน...สามารถวิธีทางได้รับอนุญาตให้แยกนักวิจัยจากการโต้ตอบที่มนุษย์ที่เป็นหัวใจของงานวิจัย' (Erlandson et al, 1993, 15)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกแบบฉุกเฉิน
ออกแบบฉุกเฉินเป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยเชิงคุณภาพทั้งหมด แต่มันไม่ค่อยจะเข้ารับการรักษาอย่างชัดเจนนอกสังคมศาสตร์ แนวคิดของการออกแบบที่โผล่ออกมาจะขึ้นอยู่กับความเชื่อที่ว่าผู้วิจัยไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เขาหรือเธอไม่ทราบ '(ลินคอล์นและ Guba, 1985, 209) ที่จุดเริ่มต้นของการศึกษา ดังนั้นมันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะ estab lish วิธีการที่ไม่รู้จักอาจประจักษ์เองที่นักวิจัยในระหว่างการศึกษา ด้วยเหตุนี้การวิจัยเชิงคุณภาพจะช่วยให้การออกแบบเพื่อให้เกิดการศึกษาที่ดำเนินต่อเนื่อง รูปแบบการวิจัยสามารถและควรจะได้รับการพัฒนาที่ช่วยให้ธรรมชาติซ้ำของการศึกษา มันต้องใช้รูปแบบของแผนการที่คงมุ่งเน้นการศึกษาโดยไม่ จำกัด หรือ จำกัด การใช้เทคนิคของแต่ละบุคคลที่พวกเขากลายเป็นที่เห็นได้ชัด นี้เป็นหนึ่งในพื้นที่ในการตรวจสอบที่ผู้เข้าร่วมจะได้รับระดับของ Control ที่ต่อต้านกระบวนการที่นำไปสู่ความรู้สึกของความเป็นเจ้าของของการศึกษา: '[interpretivist] กระบวนทัศน์ยืนยันอิทธิพลรวมที่นักวิจัยและผู้ตอบแบบสอบถามที่มีต่อกันและกัน . . . ไม่สามารถวิธีการทางการได้รับอนุญาตให้แยกนักวิจัยจากปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ที่เป็นหัวใจสำคัญของการวิจัย (Erlandson et al., 1993, 15)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งการออกแบบ
ซึ่งออกแบบเป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยเชิงคุณภาพยังไม่ค่อยชัดเจนยอมรับนอกสังคมศาสตร์ แนวคิดของการออกแบบซึ่งจะขึ้นอยู่กับความเชื่อที่ว่านักวิจัย ' ไม่ทราบว่าสิ่งที่เขาหรือเธอไม่รู้ " ( ลินคอล์น และกูบ้า , 1985 , 209 ) ที่จุดเริ่มต้นของการศึกษาดังนั้นมันเป็นไปไม่ได้ที่จะ estab อังกฤษหมายถึงซึ่งไม่รู้จักสามารถประจักษ์เองกับนักวิจัยในระหว่างหลักสูตรของการศึกษา ด้วยเหตุนี้ การวิจัยเชิงคุณภาพช่วยให้การออกแบบจะเป็นกรณีศึกษา รูปแบบการวิจัยสามารถและควรมีการพัฒนาที่ช่วยให้ธรรมชาติของการศึกษาได้จะใช้เวลารูปแบบของแผนการว่า ยังคงมุ่งเน้นการศึกษาโดยไม่ จำกัด หรือ จำกัด การใช้เทคนิคแต่ละอย่างจะกลายเป็นความ นี้เป็นหนึ่งในพื้นที่การศึกษาที่ผู้เข้าร่วมจะได้รับปริญญาของ con trol มากกว่ากระบวนการที่นำไปสู่ความรู้สึกของความเป็นเจ้าของของการศึกษา' [ interpretivist ] กระบวนทัศน์จากซึ่งกันและกัน อิทธิพลที่นักวิจัยและเกษตรกรในแต่ละอื่น ๆ . . . . . . . ไม่เคยสามารถวิธีการอย่างเป็นทางการได้รับอนุญาตให้แยก นักวิจัยจากปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ที่เป็นหัวใจของการวิจัย ( เออร์เลิ่นด์สัน et al . , 1993 , 15 ) .