Traditional Thai paintings showed s

Traditional Thai paintings showed subjects in two dimensions without perspective. The size of each element in the picture reflected its degree of importance. The primary technique of composition is that of apportioning areas: the main elements are isolated from each other by space transformers. This eliminated the intermediate ground, which would otherwise imply perspective. Perspective was introduced only as a result of Western influence in the mid-19th century.
The most frequent narrative subjects for paintings were or are: the Jataka stories, episodes from the life of the Buddha, the Buddhist heavens and hells, themes derived from the Thai versions of the Ramayana and Mahabharata, not to mention scenes of daily life. Some of the scenes are influenced by Thai folklore instead of following strict Buddhist iconography.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพวาดไทยโบราณแสดงให้เห็นว่าวิชาในสองมิติโดยมุมมอง ขนาดของแต่ละองค์ประกอบในภาพสะท้อนของระดับความสำคัญ เทคนิคหลักขององค์ประกอบคือ apportioning พื้นที่: องค์ประกอบหลักจะแยกจากกัน โดยหม้อแปลงของพื้นที่ นี้ตัดกลางดิน ซึ่งจะเป็นอย่างอื่นได้เป็นสิทธิ์แบบมุมมอง มุมมองถูกนำมาใช้เท่านั้นเป็นผลมาจากอิทธิพลตะวันตกในศตวรรษที่ 19 ช่วงกลางหัวข้อบรรยายบ่อยในภาพได้ หรือมี: เรื่องราวในชาดก ตอนจากพระพุทธเจ้า พุทธสวรรค์และเฮลส์ ชุดรูปแบบมาจากรุ่นรามายณะและมหาภารตะ ไม่พูดถึงฉากของชีวิตไทย บางฉากรับอิทธิพลจากวัฒนธรรมพื้นบ้านไทยแทนปางพุทธเข้มงวดต่อไปนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพวาดแผนไทยแสดงให้เห็นว่าวิชาในสองมิติโดยไม่ต้องใช้มุมมอง ขนาดของแต่ละองค์ประกอบในภาพสะท้อนให้เห็นถึงระดับของความสำคัญ เทคนิคหลักขององค์ประกอบเป็นที่ของพื้นที่ตะกอน: องค์ประกอบหลักจะแยกจากกันโดยหม้อแปลงพื้นที่ นี้ตัดออกพื้นดินกลางซึ่งจะบ่งบอกถึงมุมมอง มุมมองได้รับการแนะนำเพียง แต่เป็นผลมาจากอิทธิพลตะวันตกในช่วงกลางศตวรรษที่ 19.
วิชาเล่าเรื่องที่พบบ่อยที่สุดสำหรับภาพวาดหรือคือเรื่องราวชาดกตอนจากชีวิตของพระพุทธเจ้าสวรรค์ที่นับถือศาสนาพุทธและนรกรูปแบบมาจาก รุ่นไทยของรามายณะและมหาภารตะไม่พูดถึงฉากของชีวิตประจำวัน บางส่วนของฉากที่ได้รับอิทธิพลจากชาวบ้านไทยแทนต่อไปยึดถือพุทธศาสนาอย่างเคร่งครัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จิตรกรรมไทยแบบประเพณีมีจำนวนสองมิติ โดยมุมมอง ขนาดของแต่ละองค์ประกอบในภาพสะท้อนระดับของความสำคัญของ เทคนิคหลักขององค์ประกอบที่ apportioning พื้นที่ : องค์ประกอบหลักจะแยกจากกันโดยหม้อแปลงอวกาศ นี้ตัดพื้นกลางซึ่งมิฉะนั้นจะบ่งบอกถึงมุมมองมุมมองที่แนะนำเท่านั้น ซึ่งเป็นผลมาจากอิทธิพลตะวันตกในศตวรรษที่ 19 .
นิยายบ่อยที่สุดและภาพวาดหรือ : ชาดก ชาดกตอนจากชีวิตของพระพุทธเจ้า , พุทธสวรรค์และนรก แนวคิดที่ได้จากไทยของรามายณะและมหาภารตะ ไม่พูดถึงฉากชีวิตทุกวัน .บางฉากจะมาจากไทยคติชนวิทยาแทนตามรูปแบบพุทธ

อย่างเข้มงวด