In a solution of benzene and toluen

In a solution of benzene and toluene, the vapor pressure of each component obeys
Raoult’s law. Figure 12.7 shows the dependence of the total vapor pressure (PT) in
a benzene-toluene solution on the composition of the solution. Note that we need
only express the composition of the solution in terms of the mole fraction of one
component. For every value of Xbenzene, the mole fraction of toluene, Xtoluene, is given
by (1 2 Xbenzene). The benzene-toluene solution is one of the few examples of an
ideal solution, which is any solution that obeys Raoult’s law. One characteristic of
an ideal solution is that the heat of solution, DHsoln, is zero.
Most solutions do not behave ideally in this respect. Designating two volatile
substances as A and B, we can consider the following two cases:
Case 1: If the intermolecular forces between A and B molecules are weaker than
those between A molecules and between B molecules, then there is a greater tendency
for these molecules to leave the solution than in the case of an ideal solution. Consequently,
the vapor pressure of the solution is greater than the sum of the vapor
pressures as predicted by Raoult’s law for the same concentration. This behavior gives
rise to the positive deviation [Figure 12.8(a)]. In this case, the heat of solution is
positive (that is, mixing is an endothermic process).
Case 2: If A molecules attract B molecules more strongly than they do their own
kind, the vapor pressure of the solution is less than the sum of the vapor pressures as
predicted by Raoult’s law. Here we have a negative deviation [Figure 12.8(b)]. In this
case, the heat of solution is negative (that is, mixing is an exothermic process).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในโซลูชันของเบนซีนและโทลูอีน ความดันไอของแต่ละส่วนประกอบปฏิบัติตามกฏหมายของ Raoult แสดงในรูปที่ 12.7 การพึ่งพาของความดันไอน้ำรวม (PT)โซลูชันเบนซีนโทลูอีนในส่วนประกอบของโซลูชัน หมายเหตุที่เราต้องการแสดงส่วนประกอบของโซลูชันในเศษส่วนโมลของหนึ่งเท่านั้นส่วนประกอบ สำหรับทุกค่าของ Xbenzene กำหนดเศษส่วนโมลของโทลูอีน Xtolueneโดย (1 2 Xbenzene) โทลูอีนเบนซีนเป็นหนึ่งตัวอย่างของการเหมาะ ซึ่งเป็นวิธีที่ปฏิบัติตามกฎหมายของ Raoult ลักษณะหนึ่งของทางเลือกที่ดีคือ ความร้อนของโซลูชั่น DHsoln เป็นศูนย์โซลูชั่นส่วนใหญ่ไม่ทำงานดาวในนี้ ลืมสองระเหยสารเป็น A และ B เราสามารถพิจารณาสองกรณีต่อไปนี้:กรณีที่ 1: ถ้ากอง intermolecular ระหว่าง A และ B โมเลกุลต่ำกว่าเหล่านั้น ระหว่างโมเลกุล และ ระหว่างโมเลกุล B แล้วมีแนวโน้มมากขึ้นสำหรับโมเลกุลเหล่านี้จะปล่อยให้การแก้ปัญหามากกว่าในกรณีที่เหมาะ ดังนั้นความดันไอของโซลูชันเป็นมากกว่าผลรวมของไอน้ำความดันเป็นการคาดการณ์ของ Raoult กฎหมายสำหรับความเข้มข้นเดียวกัน ลักษณะการทำงานนี้ให้เพิ่มขึ้นเป็นการเบี่ยงเบนในเชิงบวก [รูป 12.8(a)] ในกรณีนี้ คือความร้อนของโซลูชันบวก (นั่นคือ ผสมเป็นกระบวนการดูดความร้อน)กรณีที่ 2: ถ้าโมเลกุลดึงดูดโมเลกุล B อย่างรุนแรงกว่าที่พวกเขาทำตัวเองชนิด ความดันไอของการแก้ปัญหาจะน้อยกว่าผลรวมของความดันไอเป็นทำนาย โดยกฎหมายของ Raoult ที่นี่เรามีความเบี่ยงเบนของค่าลบ [รูป 12.8(b)] ในที่นี้กรณี ความร้อนของโซลูชันเป็นค่าลบ (นั่นคือ ผสมเป็นกระบวนการ exothermic)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการแก้ปัญหาของเบนซีนโทลูอีนและความดันไอของแต่ละองค์ประกอบเชื่อฟัง
กฎหมาย Raoult ของ รูปที่ 12.7 แสดงให้เห็นถึงการพึ่งพาอาศัยกันของความดันไอทั้งหมด (PT) ใน
การแก้ปัญหาสารเบนซีนโทลูอีนอยู่กับองค์ประกอบของการแก้ปัญหา โปรดทราบว่าเราต้องการ
เพียงแสดงองค์ประกอบของการแก้ปัญหาในแง่ของส่วนหนึ่งโมลของ
องค์ประกอบ สำหรับมูลค่าของ Xbenzene ทุกส่วนโมลของโทลูอีน Xtoluene จะได้รับ
จาก (1 2 Xbenzene) วิธีการแก้ปัญหาสารเบนซีนโทลูอีนเป็นหนึ่งในตัวอย่างของ
ทางออกที่ดีซึ่งเป็นโซลูชั่นที่เชื่อฟังกฎหมาย Raoult ใด ๆ ลักษณะหนึ่งของ
ทางออกที่ดีคือการที่ความร้อนของการแก้ปัญหา DHsoln เป็นศูนย์.
การแก้ปัญหาส่วนใหญ่ไม่ได้มีพฤติกรรมอย่างยิ่งในแง่นี้ กำหนดสองระเหย
สารเป็น A และ B เราสามารถพิจารณาต่อไปนี้สองกรณีคือ
กรณีที่ 1: ถ้าแรงระหว่างโมเลกุลระหว่างโมเลกุลและ B มีความอ่อนแอกว่า
ผู้ที่ระหว่างโมเลกุลและระหว่างโมเลกุล B แล้วมีแนวโน้มมากขึ้น
สำหรับโมเลกุลเหล่านี้ ที่จะออกจากการแก้ปัญหากว่าในกรณีของทางออกที่ดี ดังนั้น
ความดันไอของการแก้ปัญหาที่มีค่ามากกว่าผลรวมของการไอ
แรงกดดันที่คาดการณ์ไว้โดยกฎหมาย Raoult สำหรับความเข้มข้นเดียวกัน พฤติกรรมนี้จะช่วยให้
เกิดการเบี่ยงเบนบวก [รูป 12.8 (ก)] ในกรณีนี้ความร้อนของการแก้ปัญหาเป็น
บวก (นั่นคือการผสมเป็นกระบวนการดูดความร้อน).
กรณีที่ 2: ถ้าโมเลกุลดึงดูดโมเลกุล B รุนแรงกว่าที่พวกเขาทำของตัวเอง
ชนิดความดันไอของการแก้ปัญหาจะน้อยกว่าผลรวม แรงกดดันไอเป็น
ที่คาดการณ์ไว้โดยกฎหมาย Raoult ของ ที่นี่เรามีความเบี่ยงเบนทางลบ [รูป 12.8 (ข)] ในการนี้
กรณีที่ความร้อนของการแก้ปัญหาเป็นลบ (นั่นคือการผสมเป็นกระบวนการคายความร้อน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในสารละลายเบนซีนและโทลูอีน , ความดันไอของแต่ละองค์ประกอบ เชื่อฟัง
ราอุลต์คือกฎหมาย รูปสำหรับแสดงการพึ่งพาอาศัยกันของความดันไอรวม ( PT ) ในสารละลายเบนซีนโทลูอีน
ที่มีต่อองค์ประกอบของสารละลาย ทราบว่าเราต้องการ
เพียงแสดงองค์ประกอบของสารละลายในแง่ของโมลส่วนหนึ่ง
ส่วนประกอบ สำหรับทุกค่าของ xbenzene ไส้ศึกเศษส่วนของโทลูอีนxtoluene คือให้
( 1 / 2 xbenzene ) เบนซิน โทลูอีน โซลูชั่น เป็นหนึ่งในตัวอย่างไม่กี่ของ
ทางออกที่ดี ซึ่งเป็นโซลูชั่นที่เชื่อฟังราอุลต์คือกฎหมาย หนึ่งลักษณะ
ทางออกที่ดีคือ ความร้อนของสารละลาย dhsoln , 0
โซลูชั่นส่วนใหญ่ไม่ประพฤติเหมาะในส่วนนี้ การออกแบบสารระเหย
2 เป็น a และ b เราสามารถพิจารณาต่อไปนี้สองกรณี :
กรณีที่ 1 ถ้าแรงระหว่างโมเลกุลของ A และ B ของอ่อนแอกว่า
เหล่านั้นระหว่างโมเลกุลและโมเลกุลระหว่าง B จากนั้นมีมากขึ้นแนวโน้ม
สำหรับโมเลกุลเหล่านี้ไปแก้ปัญหามากกว่าในกรณีของโซลูชั่นที่สมบูรณ์แบบ โดย
ความดันไอของสารละลายเป็นมากกว่าผลรวมของแรงดันไอน้ำ
เป็นที่คาดการณ์โดยราอูลทกฎหมายเพื่อความเข้มข้นเดียวกันพฤติกรรมนี้ให้
ขึ้นไปบวกค่ารูปที่ 12.8 [ ( ) ] ในกรณีนี้ ความร้อนของสารละลายคือ
บวก ( คือผสมคือ กระบวนการดูดความร้อน )
2 กรณีถ้าโมเลกุลดึงดูด B โมเลกุลแข็งแกร่งมากกว่าที่พวกเขาทำชนิดของตัวเอง
, ความดันไอของสารละลายน้อยกว่าผลรวมของไอความกดดันในฐานะ
ทำนายโดยราอูลทของกฎหมาย .ที่นี่เรามีตัวเลขค่าลบ ( B ) [ 12 ] ในกรณีนี้
, ความร้อนของสารละลายเป็นลบ ( คือผสมเป็นกระบวน
คาย )