Compared with patients in the appen

Compared with patients in the appendicitis group, those in the methamphetamine cohort may have died at a higher rate during follow-up or had lower rates of health care insurance and, as a result, less access to medical care—two factors that could have led to an underestimation of the incidence rate of schizophrenia in our analyses of the methamphetamine and appendicitis groups. In addition, the mortality rates of the drug groups may have differed, and the lack of linked death records in our study may have introduced bias into our comparisons between the methamphetamine group and the other drug cohorts. Also, our identification of incident schizophrenia cases relied on inpatient admissions, an approach that would not have captured individuals with schizophrenia diagnosed in other settings. Nonetheless, a systematic review of the incidence of schizophrenia found that detection of schizophrenia outcomes across studies did not differ significantly by method of case ascertainment (e.g., use of hospital records, face-to-face interviews, and community based surveys) (18).
Diagnostic validity is a significant concern, especially given the absence of a clear etiopathogenetic understanding of schizophrenia (32). In the United States, clinical
diagnoses of schizophrenia during the 1990–2000 period would have been guided by the criteria established by APA (DSM-III-R from 1990 to 1994 and DSM-IV from 1994 to 2000), which in turn would be translated to an ICD-9-CM diagnosis for coding purposes. The use of “crosswalk” documents (33) helping coders determine the ICD-9-CM code corresponding to the DSM diagnosis makes it likely that DSM-III-R and DSM-IV clinical diagnoses of schizophrenia would be similarly coded in the ICD-9 classification. Both systems seek to distinguish primary psychotic disorders such as schizophrenia from drug-induced psychotic disorders. In the absence of independent chart reviews, however, there is uncertainty as to whether diagnoses of schizophrenia were justified or whether patients
were correctly assessed as not having schizophrenia at study entry. However, our supplemental analyses, which ensured that individuals had at least a 2-year period without any psychosis-related inpatient events prior to their index admission, limits to some extent the possibility of reverse causality. Also, we cannot confirm that patients
with a schizophrenia diagnosis were assessed over a prolonged drug-free interval to exclude a drug-induced psychotic state.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเทียบกับผู้ป่วยในกลุ่มไส้ติ่งอักเสบ ใน cohort ประกาศอาจตายในอัตราสูงในระหว่างการติดตาม หรือมีราคาต่ำกว่า ของประกันสุขภาพ และ เป็นผล ไม่ถึงแพทย์ซึ่งปัจจัยที่สองที่ไม่ได้นำไปสู่การ underestimation อัตราอุบัติการณ์ของโรคจิตเภทในการวิเคราะห์ของเราในกลุ่มยาบ้าและไส้ติ่ง ได้ นอกจากนี้ อัตราการตายของกลุ่มยาอาจมีแตกต่าง และการขาดตายเชื่อมโยงเรกคอร์ดในการศึกษาของเราอาจมีนำความโน้มเอียงเข้าสู่ของเราเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มยาบ้าและ cohorts ยาอื่น ๆ ยัง เรารหัสโรคจิตเภทเหตุการณ์กรณีอาศัยในห้องคลอดรับสมัคร วิธีการที่จะไม่มีบุคคลที่ มีโรคจิตเภทการวินิจฉัยในการตั้งค่าอื่น ๆ กระนั้น การตรวจสอบระบบของอุบัติการณ์ของโรคจิตเภทพบว่า ตรวจสอบผลลัพธ์ของโรคจิตเภทในการศึกษาได้ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ โดยวิธีการ ascertainment กรณี (เช่น เวชระเบียน สัมภาษณ์ลมี และชุมชนตามแบบสำรวจ) (18) .
ตั้งแต่การวินิจฉัยเป็นกังวลสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งให้ขาดความเข้าใจ etiopathogenetic ชัดเจนของโรคจิตเภท (32) ในสหรัฐอเมริกา คลินิก
วินิจฉัยโรคจิตเภทช่วงปี 1990 – 2000 จะถูกแนะนำ โดยเกณฑ์ที่ตั้งขึ้น โดยอาป้า (DSM-III-R จากปี 1990 ถึงปี 1994 และ DSM-IV จากปี 1994 ถึง 2000), ซึ่งจะต้องสามารถแปลเพื่อการวินิจฉัยการ ICD 9 CM สำหรับวัตถุประสงค์ในการเขียนโค้ด การใช้ "crosswalk" เอกสาร (33) ช่วยเหล่ากำหนดรหัส ICD 9 CM ที่สอดคล้องกับการวินิจฉัยของ DSM ทำให้โอกาสที่ DSM-III-R และ DSM-IV วิเคราะห์ทางคลินิกของโรคจิตเภทจะมีเขียนในทำนองเดียวกันในประเภท ICD-9 ระบบทั้งสองพยายามแยกโรค psychotic หลักเช่นโรคจิตเภทจากยาเกิดจากความผิดปกติของ psychotic ในกรณีแผนภูมิอิสระรีวิว อย่างไรก็ตาม มีความไม่แน่นอนเท่า กับว่าวินิจฉัยโรคจิตเภทได้ชิด หรือว่าผู้ป่วย
ถูกประเมินอย่างถูกต้องไม่ มีโรคจิตเภทศึกษารายการ อย่างไรก็ตาม เราวิเคราะห์เพิ่มเติม ซึ่งมั่นใจว่า บุคคลมีน้อยระยะเวลา 2 ปี โดยไม่มีเหตุการณ์ใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับหมอห้องคลอดก่อนรับเข้าดัชนี จำกัดบ้าง causality ย้อนหลังที่อาจเกิดขึ้น ยัง เราไม่สามารถยืนยันได้ว่าผู้ป่วย
กับโรคจิตเภทวินิจฉัยได้ประเมินผ่านนานปราศจากยาเสพติดช่วงที่แยกรัฐ psychotic เกิดจากยาได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเทียบกับผู้ป่วยในกลุ่มไส้ติ่งผู้ที่อยู่ในหมู่คนยาบ้าอาจจะเสียชีวิตในอัตราที่สูงในระหว่างการติดตามหรือมีอัตราการลดลงของการประกันการดูแลสุขภาพและเป็นผลให้การเข้าถึงน้อยกว่าในการดูแลทางการแพทย์สองปัจจัยที่จะได้นำ ที่จะดูเบาของอัตราอุบัติการณ์ของผู้ป่วยโรคจิตเภทในการวิเคราะห์ของเรายาบ้าและไส้ติ่งกลุ่ม นอกจากนี้อัตราการตายของกลุ่มยาเสพติดที่อาจจะแตกต่างกันและขาดการบันทึกความตายที่เชื่อมโยงในการศึกษาของเราอาจจะมีการแนะนำให้รู้จักกับอคติในการเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มของเรายาบ้าและยาเสพติดอื่น ๆ ผองเพื่อน นอกจากนี้ประชาชนของเราในกรณีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นโรคจิตเภทอาศัยในการรับสมัครผู้ป่วยในวิธีการที่จะไม่ได้จับบุคคลที่มีอาการจิตเภทที่ได้รับการวินิจฉัยในการตั้งค่าอื่น ๆ อย่างไรก็ตามการตรวจสอบระบบของอุบัติการณ์ของผู้ป่วยโรคจิตเภทพบว่าการตรวจสอบของผลลัพธ์ที่เป็นโรคจิตเภทในการศึกษาไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญโดยวิธีกรณีค้นคว้า (เช่นการใช้งานของโรงพยาบาลบันทึกการสัมภาษณ์หน้าไปที่ใบหน้าและการสำรวจชุมชน) (18) .
ความถูกต้องวินิจฉัยเป็นกังวลอย่างมีนัยสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งการขาดความเข้าใจที่ชัดเจนของ etiopathogenetic โรคจิตเภท (32) ในประเทศสหรัฐอเมริกาทางคลินิก
การวินิจฉัยของโรคจิตเภทในช่วงระยะเวลา 1990-2000 จะได้รับการแนะนำโดยเกณฑ์ที่กำหนดโดย APA (DSM-III-R 1990-1994 และ DSM-IV 1994-2000) ซึ่งในทางกลับกันจะเป็น แปลวินิจฉัย ICD-9-CM สำหรับการเข้ารหัสวัตถุประสงค์ การใช้ "ทางม้าลาย" เอกสาร (33) ช่วยให้ coders กำหนดรหัส ICD-9-CM สอดคล้องกับการวินิจฉัย DSM ทำให้มีแนวโน้มที่ DSM-III-R และ DSM-IV การวินิจฉัยทางคลินิกของโรคจิตเภทจะเขียนในทำนองเดียวกันใน ICD- 9 การจัดหมวดหมู่ ระบบทั้งสองพยายามที่จะแยกความผิดปกติทางจิตหลักเช่นโรคจิตเภทจากความผิดปกติทางจิตยากระตุ้น ในกรณีที่ไม่มีความคิดเห็นแผนภูมิอิสระ แต่มีความไม่แน่นอนเป็นไปได้ว่าการวินิจฉัยของโรคจิตเภทเป็นธรรมหรือไม่ว่าจะเป็นผู้ป่วยที่
มีการประเมินอย่างถูกต้องในขณะที่ไม่ได้มีผู้ป่วยโรคจิตเภทที่เข้าศึกษา อย่างไรก็ตามการวิเคราะห์เพิ่มเติมของเราซึ่งทำให้มั่นใจได้ว่าบุคคลที่มีอย่างน้อยระยะเวลา 2 ปีโดยไม่มีเหตุการณ์ใด ๆ ในโรคจิตที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยก่อนที่จะเข้ารับการรักษาดัชนีของข้อ จำกัด ที่มีขอบเขตความเป็นไปได้ของเวรกรรมย้อนกลับ นอกจากนี้เรายังไม่สามารถยืนยันได้ว่าผู้ป่วยที่
มีการวินิจฉัยโรคจิตเภทมีการประเมินผ่านช่วงเวลาที่ปราศจากยาเสพติดเป็นเวลานานจะไม่รวมรัฐโรคจิตยากระตุ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเทียบกับผู้ป่วยกลุ่มไส้ติ่งอักเสบ , ผู้ที่อยู่ในยาบ้าหรือไม่ อาจจะเสียชีวิตในอัตราที่สูงขึ้นในช่วงการติดตามผลหรือมีการลดอัตราของการประกันการดูแลสุขภาพ และ ผล การเข้าถึงการรักษาพยาบาลน้อยกว่าสองปัจจัยที่จะนำไปสู่การการประเมินค่าต่ำไปของอัตราอุบัติการณ์ของผู้ป่วยจิตเภทในการวิเคราะห์ของเราของยาบ้า และกลุ่ม ไส้ติ่งอักเสบ นอกจากนี้โดยอัตราการเสียชีวิตของกลุ่มยาที่อาจจะแตกต่างกัน และขาดการเชื่อมโยงระเบียนตายในการศึกษาของเราอาจจะใช้อคติในการเปรียบเทียบของเรา ระหว่างกลุ่ม และเพื่อนๆ เสพยาบ้า ยาเสพติด นอกจากนี้ ประชาชนของเราเหตุการณ์จิตเภทกรณีอาศัยในผู้ป่วยในแผนกธุรการวิธี ที่ จะ ไม่ จับ บุคคลที่เป็นโรคจิตเภทการวินิจฉัยในการตั้งค่าอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบการเกิดโรคจิตเภท พบว่า ผลการตรวจจับของโรคจิตเภทในการศึกษาไม่แตกต่างโดยวิธีกรณี ( เช่น ใช้วิธีการค้นหาระเบียนโรงพยาบาลสัมภาษณ์ตัวต่อตัวและชุมชนเป็นฐานการสำรวจ )
( 18 )การวินิจฉัยความถูกต้องเป็นความกังวลที่สำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งให้ไม่มีความเข้าใจที่ชัดเจนของ etiopathogenetic โรคจิตเภท ( 32 ) ในสหรัฐอเมริกา การวินิจฉัยทางคลินิกของโรคจิตเภทในช่วงปี 1990
– 2000 ระยะเวลาจะได้รับการแนะนำโดยเกณฑ์ที่จัดตั้งขึ้นโดย EPA ( dsm-iii-r จาก 2533 ถึง 2537 และ dsm-iv จาก 1994 - 2000 )ซึ่งจะถูกแปลไปเป็น icd-9-cm วินิจฉัยรหัสวัตถุประสงค์ การใช้ " ทางม้าลาย " เอกสาร ( 33 ) ช่วยให้ผู้ศึกษา icd-9-cm รหัสที่สอดคล้องกับการวินิจฉัย DSM ทำให้มันมีแนวโน้มว่า dsm-iii-r dsm-iv และคลินิกวินิจฉัยโรคจิตเภทจะเหมือนกับใส่ในหมวดหมู่ icd-9 .ทั้งสองระบบพยายามที่จะแยกแยะความผิดปกติทางจิตเช่นจิตเภทหลักจากยา - เทพ ความผิดปกติทางจิต . ในการขาดของรีวิวแผนภูมิอิสระซึ่งมีความไม่แน่นอนว่าวินิจฉัยโรคจิตเภทเป็นผู้ชอบธรรมหรือไม่ว่าผู้ป่วย
ถูกประเมินเป็นจิตเภทที่ถูกต้องไม่ต้องเข้าเรียน อย่างไรก็ตาม , การวิเคราะห์เพิ่มเติมของเราซึ่งมั่นใจได้ว่าบุคคลที่มีอย่างน้อย 2 ปีระยะเวลาโดยไม่ต้องโรคจิตที่เกี่ยวข้องผู้ป่วยในเหตุการณ์ก่อนที่จะรับของดัชนี , ขีด จำกัด ที่มีขอบเขตที่เป็นไปได้ของการย้อนกลับของเหตุและผล เรายังไม่สามารถยืนยันได้ว่าผู้ป่วยที่มีการวินิจฉัยโรคจิตเภท
ถูกประเมินผ่าน นาน ยาฟรีช่วงเพื่อแยกเป็นยา - เทพโรคจิตของรัฐ