Regarding the remuneration scheme,

Regarding the remuneration scheme, following the distinction by Eisenhardt (1989) between behavior-oriented (e g salaries and hierarchical governance) or outcome-oriented (e g commissions and stock options) we can see that in the case of Aracruz the remuneration scheme followed the latter, as managers compensation was based on the performance of share prices during three years. In terms of a general remuneration scheme, correct incentives were given to the executives, with a focus that was not only short-term based.
There are many implications from this case to future risk management issues in non-financial firms. That companies are still dabbling in excessive risk through derivatives is no surprise in itself, but the broadness of losses is staggering and the future managers need to put in place governance structures that do not allow for excessive risk-taking.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวกับแผนค่าตอบแทน การต่อแตก โดย Eisenhardt (1989) ระหว่างการมุ่งเน้นพฤติกรรม (e g เงินเดือนและการบริหารตามลำดับชั้น) หรือมุ่ง เน้นผลลัพธ์ (e g ค่าคอมมิชชันและหุ้น) เราจะเห็นว่าในกรณีของ Aracruz แผนค่าตอบแทนตามหลัง เป็นผู้จัดการค่าตอบแทนขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพของราคาหุ้นในช่วงสามปีได้ ในแผนค่าตอบแทนทั่วไป แรงจูงใจที่ให้กับผู้บริหาร ความที่ไม่ใช่เฉพาะระยะสั้นถูกต้องขึ้นมีผลกระทบมากจากกรณีนี้การปัญหาการจัดการความเสี่ยงในอนาคตภาคการผลิตการ ว่า บริษัทจะยังคง dabbling ในความเสี่ยงมากเกินไปผ่านตราสารอนุพันธ์จะไม่แปลกใจในตัวเอง แต่ broadness ของขาดทุนเป็นส่าย และผู้จัดการในอนาคตต้องวางโครงสร้างการกำกับดูแลสถานที่ที่ไม่ทำให้เสี่ยงมากเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกี่ยวกับรูปแบบการจ่ายค่าตอบแทนตามความแตกต่างโดย Eisenhardt (1989) ระหว่างพฤติกรรมที่มุ่งเน้น (เช่นเงินเดือนและการกำกับลำดับชั้น) หรือผลที่มุ่งเน้น (เช่นค่านายหน้าและเลือกหุ้น) เราจะเห็นว่าในกรณีของ Aracruz ค่าตอบแทนตามหลัง เป็นค่าตอบแทนผู้จัดการก็ขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพการทำงานของราคาหุ้นในช่วงสามปี ในแง่ของค่าตอบแทนโดยทั่วไปแรงจูงใจที่ถูกต้องถูกมอบให้กับผู้บริหารระดับสูงที่มีความสำคัญที่ไม่เพียง แต่ระยะสั้นตาม.
มีหลายผลกระทบจากกรณีนี้กับปัญหาการบริหารความเสี่ยงในอนาคต บริษัท ที่ไม่ใช่สถาบันการเงินมี ว่า บริษัท จะยังคงเล่นน้ำในความเสี่ยงมากเกินไปผ่านตราสารอนุพันธ์แปลกใจในตัวเอง แต่ความกว้างของการสูญเสียจะส่ายและผู้จัดการในอนาคตจะต้องใส่ในโครงสร้างการกำกับดูแลสถานที่ที่ไม่อนุญาตให้รับความเสี่ยงมากเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกี่ยวกับโครงการค่าตอบแทนตามความแตกต่างโดย eisenhardt ( 1989 ) ระหว่างพฤติกรรมเชิง ( e กรัมลำดับชั้นการบริหารเงินเดือนและผลที่มุ่งเน้น ( e กรัม ) หรือคณะกรรมการ และเลือกหุ้น ) เราจะเห็นได้ว่า ในกรณีของ ARACRUZ ค่าตอบแทนโครงการตาม หลัง เช่น การบริหารค่าตอบแทนตามสมรรถนะของราคาหุ้นในช่วงสาม ปีในแง่ของรูปแบบค่าตอบแทนทั่วไป , แรงจูงใจที่ถูกต้อง ให้ผู้บริหาร ด้วยการโฟกัสที่ไม่เพียง แต่ระยะสั้นตาม
มีหลายผลกระทบจากกรณีปัญหาการบริหารจัดการความเสี่ยงในอนาคตของ บริษัท ที่ไม่ใช่สถาบันการเงิน . ที่ บริษัท จะยังคง dabbling ในความเสี่ยงมากเกินไปผ่านอนุพันธ์เป็นแปลกใจในตัวเองแต่ความกว้างของการสูญเสียเป็นส่ายและผู้จัดการในอนาคต ต้องวางโครงสร้างการปกครองที่ไม่อนุญาตให้
เสี่ยงมากเกินไป