1. Introduction1.1. Seated posture—

1. Introduction
1.1. Seated posture—a biomechanical and physiological
description
Published estimates have indicated that almost 75% of
work in industrial countries is performed while seated, a
proportion which strongly suggests a certain degree of
importance in studying the science of sitting (Treaster and
Marras, 1987). When a seated posture is assumed, the
majority of the body’s weight is placed upon the supporting
area of the ischial tuberosities of the pelvis and the tissues
in their proximity (Schoberth, 1962; Chaffin et al., 1999).
As a person sits, the pelvis rotates backwards, the lumbar
spine may flatten, and the ischial tuberosities become the
main weight-bearing structure in close contact with the
seating surface (Andersson et al., 1979; Congleton et al.,
1988; Chaffin et al., 1999; Sember, 1994). The tissue of the
gluteus maximus muscles as well as local deposits of
adipose tissue form a cushioning layer around the posterior
of the pelvic structure and beneath the ischial tuberosities.
This layer is often quite thick while standing, though when
a person assumes a seated posture the ischial tuberosities
begin to bear the weight of the upper body and compress
the surrounding soft tissues until a relatively thin layer
remains to provide cushioning and support (Sember, 1994).
As pressure under the ischial tuberosities increases, blood
flow to tissues of the region may be restricted as tissue
compression exceeds hydrostatic capillary pressure, an
effect which may manifest symptomatically as a sensory
indication of pain or discomfort beyond a certain threshold
(Sember, 1994; Yarkony, 1994; Carison et al., 1995).
Variables affecting tissue compression and interface
pressure in the seat pan may include personal factors
(e.g. anthropometric variables), postural factors, as well as
chair design factors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำ1.1. ท่านั่งซึ่งเป็น biomechanical และสรีรวิทยาคำอธิบายประกาศการประเมินได้ระบุว่า เกือบ 75% ของทำงานในประเทศอุตสาหกรรมจะดำเนินการในขณะที่นั่ง การสัดส่วนที่ขอแนะนำระดับของความสำคัญในการศึกษาศาสตร์นั่ง (Treaster และMarras, 1987) เมื่อถือว่าท่านั่ง การน้ำหนักของร่างกายส่วนใหญ่อยู่ตามสนับสนุนพื้นที่ของ tuberosities ischial เชิงกรานและเนื้อเยื่อแห่งตน (Schoberth, 1962 Chaffin et al., 1999)เป็นคนอยู่ เชิงกรานหมุนย้อนหลัง น้ำไขสันหลังกระดูกสันหลังอาจแผ่ และ ischial tuberosities กลายเป็นแบกน้ำหนักโครงสร้างที่หลักในการสัมพันธ์กับการที่นั่งพื้นผิว (Andersson et al., 1979 Congleton et al.,1988 Chaffin et al., 1999 Sember, 1994) เนื้อเยื่อของใบกล้ามเนื้อ gluteus maximus เป็นเงินมัดจำภายในของเปลวแบบกระแทกชั้นสถานหลังโครงสร้างเชิงกราน และอยู่ ใต้ ischial tuberositiesชั้นนี้มักจะเป็นค่อนข้างหนาขณะยืน แต่เมื่อผู้ถือท่านั่ง ischial tuberositiesเริ่มแบกรับน้ำหนักของร่างกายส่วนบน และการบีบอัดเนื้อเยื่ออ่อนรอบ ๆ จนชั้นค่อนข้างบางยังคงให้กันกระแทกและการสนับสนุน (Sember, 1994)เมื่อความดันภายใต้ ischial tuberosities มากขึ้น เลือดไหลเวียนไปเนื้อเยื่อของภูมิภาคอาจจำกัดเป็นเนื้อเยื่ออัดเกินกว่าเส้นเลือดฝอยความดัน การผลที่อาจแสดงรายการ symptomatically เป็นตัวรับความรู้สึกตัวบ่งชี้ของความเจ็บปวดหรือไม่สบายเกินขีดจำกัดบางอย่าง(Sember, 1994 Yarkony, 1994 Carison และ al., 1995)ตัวแปรที่ส่งผลกระทบต่อเนื้อเยื่ออัดและอินเตอร์เฟซความดันในแพนนั่งอาจรวมถึงปัจจัยส่วนบุคคล(เช่น anthropometric แปร), เนื้อ postural ปัจจัย เป็นปัจจัยการออกแบบเก้าอี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
1.1 นั่งท่า-ชีวกลศาสตร์และสรีรวิทยา
คำอธิบาย
ประมาณการเผยแพร่ได้แสดงให้เห็นว่าเกือบ 75% ของ
การทำงานในประเทศอุตสาหกรรมจะดำเนินการในขณะนั่ง
สัดส่วนซึ่งแสดงให้เห็นในระดับหนึ่งของ
ความสำคัญในการศึกษาวิทยาศาสตร์ของนั่ง (Treaster และ
Marras, 1987) เมื่อท่านั่งที่ถูกสันนิษฐานว่า
ส่วนใหญ่ของน้ำหนักตัวที่ถูกวางอยู่บนการสนับสนุน
พื้นที่ tuberosities ischial ของกระดูกเชิงกรานและเนื้อเยื่อ
ในบริเวณใกล้เคียงของพวกเขา (Schoberth 1962;. ฟินส์และคณะ, 1999).
ในฐานะที่เป็นคนนั่ง กระดูกเชิงกรานหมุนไปข้างหลังเอว
กระดูกสันหลังอาจแผ่และ tuberosities ischial กลายเป็น
โครงสร้างแบกน้ำหนักหลักในการสัมผัสใกล้ชิดกับ
พื้นผิวที่นั่ง (แอนเดอ et al, 1979;. Congleton, et al.
1988; ฟินส์และคณะ, 1999. ; Sember, 1994) เนื้อเยื่อของ
กล้ามเนื้อ gluteus สังฆเช่นเดียวกับเงินฝากในท้องถิ่นของ
เนื้อเยื่อไขมันในรูปแบบชั้นกันกระแทกรอบด้านหลัง
ของโครงสร้างกระดูกเชิงกรานและใต้ ischial tuberosities.
ชั้นนี้มักจะค่อนข้างหนาขณะที่ยืนอยู่ แต่เมื่อ
เป็นคนที่ถือว่าท่านั่ง tuberosities ischial
เริ่มต้นในการรับน้ำหนักของร่างกายส่วนบนและบีบอัด
เนื้อเยื่ออ่อนรอบจนกว่าชั้นค่อนข้างบาง
ยังคงอยู่เพื่อให้การกระแทกและการสนับสนุน (Sember, 1994).
ในฐานะที่เป็นความดันต่ำกว่าการเพิ่มขึ้นของ ischial tuberosities เลือด
ไหลเวียนไปยังเนื้อเยื่อของภูมิภาคอาจ ถูก จำกัด เป็นเนื้อเยื่อ
บีบอัดสูงกว่าความดันเส้นเลือดฝอยไฮโดรลิก,
ผลกระทบที่อาจประจักษ์เป็นอาการทางประสาทสัมผัส
ที่บ่งบอกถึงความเจ็บปวดหรือไม่สบายเกินกว่าเกณฑ์ที่กำหนด
(Sember 1994; Yarkony 1994;. Carison, et al, 1995).
ตัวแปรที่มีผลต่อการบีบอัดเนื้อเยื่อและ อินเตอร์เฟซที่
ความดันในกระทะที่นั่งอาจรวมถึงปัจจัยส่วนบุคคล
(เช่นตัวแปรสัดส่วนของร่างกาย) ปัจจัยทรงตัวเช่นเดียวกับ
ปัจจัยการออกแบบเก้าอี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
1.1 . นั่ง posture-a ชีวกลศาสตร์และสรีรวิทยา

รายละเอียดประมาณการที่เผยแพร่ระบุว่าเกือบ 75% ของงานในประเทศอุตสาหกรรม
แสดงขณะนั่ง ,
สัดส่วนซึ่งบ่งบอกว่าระดับความสำคัญในการเรียนวิทยาศาสตร์
นั่ง ( treaster และ
marras , 1987 ) เมื่อนั่งท่าถือว่า
,ส่วนใหญ่ของน้ำหนักของร่างกายถูกวางไว้บนพื้นที่ของ tuberosities สนับสนุน
ischial ของกระดูกเชิงกรานและเนื้อเยื่อ
ในความใกล้ชิดของพวกเขา ( schoberth , 1962 ; แชฟิ้น et al . , 1999 ) .
เป็นคนนั่ง กระดูกเชิงกรานหมุนถอยหลัง กระดูกสันหลังระดับเอว
อาจจะเรียบ และ tuberosities ischial กลายเป็น
weight-bearing โครงสร้างหลักในการติดต่อใกล้ชิดกับ
ที่นั่งพื้นผิว แอนเดอร์ น et al . , 1979 ;คอร์น
et al . , 1988 ; แชฟิ้น et al . , 1999 ; sember , 1994 ) เนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อ กล้ามแขน เป็นมัดๆ เช่นเดียวกับแมกซิมัส

ฝากท้องถิ่นของเนื้อเยื่อไขมันฟอร์มกระแทกชั้นรอบด้านหลัง
โครงสร้างของกระดูกเชิงกรานและใต้ tuberosities ischial .
ชั้นนี้มักจะค่อนข้างหนาในขณะที่ยืนอยู่ แต่เมื่อบุคคลจะถือว่านั่งท่า

tuberosities ischialเริ่มที่จะแบกน้ำหนักของร่างกายส่วนบนและบีบอัดเนื้อเยื่อรอบนุ่มจน

ชั้นค่อนข้างบางยังคง cushioning และสนับสนุน ( sember , 1994 ) .
ความกดดันภายใต้ ischial เพิ่ม tuberosities เลือด
ไหลเนื้อเยื่อของภูมิภาคอาจถูกจำกัดโดยการบีบอัดเนื้อเยื่อ
เกินกว่าความดัน hydrostatic ฝอย ,
ผลที่อาจปรากฏ symptomatically เป็นประสาทสัมผัส
บ่งบอกถึงความเจ็บปวดหรือไม่สบายเกิน
เกณฑ์บางอย่าง ( sember , 1994 ; yarkony , 1994 ; carison et al . , 1995 ) .
ตัวแปรที่มีผลต่อการบีบอัดและแรงดันเฟส
เนื้อเยื่อในที่นั่งกระทะอาจรวมถึงปัจจัยส่วนบุคคล
( เช่นสัดส่วนของตัวแปร ) เป็นปัจจัยท่าทาง รวมทั้ง
ปัจจัยการออกแบบเก้าอี้