length of stems and often increasin

length of stems and often increasing their diameter. For example,
this reduction in stem length is 25% for Aster and 18% for Petunia
when plants are submitted to MS for 1 h/day (Autio et al., 1994).
In the case of woody plants, Reubens et al. (2009) came to similar
conclusions when studying the effect of the back and forth movement
of a bar for 1 h on young Quercus and Robinia seedlings, with a
reduction in plant height of 16% for Quercus and 34% for Robinia. Our
experiments with rose reveal comparable effects, with a significant
reduction of order 1 axis length of 13% in Exp. 2. This reduction is
clearly due to the reduction of metamer length and not to a lower
number of metamers per axis, which is the same for both stimulated
and control plants (Table 2). We can, however, observe that
this reduction in metamer length, although significant, is not suf-
ficient in Exp. 1 to lead to a significant reduction of axis length.
We can therefore hypothesize that the intensity of stimulation in
Exp. 1 is at the limit of its desired effectiveness. On the other hand,
the stimulation applied in Exp. 1 to order 2 axes during growth is
sufficiently intense to significantly slow down their growth.
Reubens et al. (2009) observed no effect on average stem diameter
in Quercus or in Robinia. However, passing a bar over the apical
part of the stems, always in the same direction, led to a deformation
of the young trunk in both of these species, with a significant
increase in diameter in the direction ofthe stimulation. Garner et al.
(1997) observed a significant increase in diameter (7%) in tomato
after an MS of 20 or 40 back and forth movements per day. This is
the same growth rate that we observed for rose in Exp. 2 for order
1 axes. These variable results can be explained by the fact that, for
biomechanical reasons, the quantity of signal perceived by plant
organs is highly dependent on their size (height and diameter of
axes) and especially on the size and location of the zone actually
bent (Moulia et al., 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความยาวของลำต้นและมักจะเพิ่มขึ้นขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของพวกเขา ยกตัวอย่างเช่นการลดความยาวก้านนี้คือ 25% ใน Aster และ 18% สำหรับ Petunia เมื่อพืชจะถูกส่งไปยัง MS เป็นเวลา 1 ชั่วโมง / วัน (Autio et al., 1994). ในกรณีของพืชยืนต้นที่รูเบนส์และอัล (2009) มาถึงที่คล้ายกันข้อสรุปเมื่อศึกษาผลกระทบของการกลับมาและการเคลื่อนไหวของบาร์เป็นเวลา1 ชั่วโมงในวันที่หนุ่มสาววร์และต้นกล้า Robinia กับการลดลงของความสูงของพืช16% สำหรับวร์และ 34% สำหรับ Robinia เราทดลองกับดอกกุหลาบเผยให้เห็นผลกระทบที่เทียบเคียงกับที่สำคัญการลดลงของความยาวแกน1 คำสั่งของ 13% ในประสบการณ์ 2. การลดลงนี้เป็นอย่างชัดเจนเนื่องจากการลดลงของความยาวmetamer และไม่ต่ำกว่าจำนวน metamers ต่อแกนซึ่งเป็นเหมือนกันสำหรับทั้งกระตุ้นและพืชควบคุม(ตารางที่ 2) เราสามารถ แต่สังเกตว่าการลดความยาวmetamer นี้แม้ว่าที่สำคัญไม่ทรมานficient ในประสบการณ์ 1 จะนำไปสู่การลดความสำคัญของความยาวแกน. ดังนั้นเราจึงสามารถตั้งสมมติฐานว่าความเข้มของการกระตุ้นในประสบการณ์ 1 อยู่ที่ขีด จำกัด ของประสิทธิภาพที่ต้องการของตน บนมืออื่น ๆ , การกระตุ้นนำไปใช้ในประสบการณ์ 1 ในการสั่งซื้อ 2 แกนระหว่างการเจริญเติบโตเป็นที่รุนแรงพอที่จะมีนัยสำคัญชะลอการเจริญเติบโตของพวกเขา. รูเบนส์และอัล (2009) ตั้งข้อสังเกตไม่มีผลต่อขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางลำต้นเฉลี่ยในวร์หรือRobinia อย่างไรก็ตามที่ผ่านบาร์ในช่วงปลายส่วนของลำต้นมักจะไปในทิศทางเดียวกันนำไปสู่การเสียรูปของลำต้นหนุ่มสาวในทั้งสองชนิดนี้มีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นในเส้นผ่าศูนย์กลางในทิศทางofthe กระตุ้น การ์เนอร์ et al. (1997) ตั้งข้อสังเกตเพิ่มขึ้นอย่างมากในเส้นผ่าศูนย์กลาง (7%) ในมะเขือเทศหลังจากMS 20 หรือ 40 กลับมาและการเคลื่อนไหวต่อวัน นี่คืออัตราการขยายตัวเดียวกับที่เราสังเกตเห็นดอกกุหลาบในประสบการณ์ 2 สำหรับการสั่งซื้อ1 แกน ผลตัวแปรเหล่านี้สามารถอธิบายได้ด้วยความจริงที่ว่าสำหรับเหตุผลทางชีวกลศาสตร์ปริมาณของสัญญาณที่รับรู้โดยโรงงานอวัยวะจะขึ้นอยู่กับขนาดของพวกเขา(ความสูงและขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของแกน) และโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับขนาดและที่ตั้งของโซนจริงงอ(Moulia et al., 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความยาวของก้าน และมักจะเพิ่มขนาดของพวกเขา ตัวอย่างเช่น
การลด 25 % ก้านความยาว Aster และ 18% สำหรับเพ็ตทูเนีย
เมื่อพืชจะถูกส่งไปยัง MS เป็นเวลา 1 ชั่วโมง / วัน ( autio et al . , 1994 ) .
ในกรณีของพืชไม้ยืนต้น , รูเบิ่นส์ et al . ( 2009 ) มาถึงข้อสรุปที่คล้ายกัน
เมื่อศึกษาผลของไปมาเคลื่อนไหว
ของบาร์เป็นเวลา 1 ชั่วโมง ในเด็ก และ robinia Quercus ต้นกล้ากับ
ลดความสูงของ 16% สำหรับ Quercus และ 34 % robinia . การทดลองของเรา
กับโรส เปิดเผยผลเทียบเท่ากับการ
สั่งซื้อ 1 แกนความยาว 13 % exp 2 การลดลงนี้
อย่างชัดเจน เนื่องจากการลดความยาว metamer ไม่ใช่เลขล่าง
ของ metamers ต่อแกน ซึ่งจะเหมือนกันสำหรับทั้งกระตุ้น
และการควบคุมพืช ( ตารางที่ 2 ) เราสามารถ อย่างไรก็ตามสังเกตว่า
การลดความยาว metamer แม้ว่าสำคัญ ไม่ใช่ซุฟ -
ficient ใน EXP 1 เพื่อนำไปสู่การลดลงของแกนความยาว .
ดังนั้นเราสามารถพบว่าความเข้มของการกระตุ้นใน
EXP 1 อยู่ที่ขีด จำกัด ของผลที่ต้องการของ บนมืออื่น ๆ , กระตุ้นใช้ EXP
1 สั่ง 2 แกนในการเจริญเติบโต
พอเข้มอย่างช้าลง การเจริญเติบโตของพวกเขา .
รูเบิ่นส์ et al . ( 2009 ) พบว่าไม่มีผลต่อขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ย
ใน Quercus หรือใน robinia . อย่างไรก็ตาม ผ่านแถบเหนือยอด
ส่วนของลำต้น เสมอในทิศทางเดียวกัน , ทำให้เสียรูป
ของ trunk หนุ่มสาวทั้งสองชนิดนี้ มีสถิติ
เพิ่มเส้นผ่านศูนย์กลางในทิศทางของการกระตุ้น การ์เนอร์ et al .
( 1997 ) สังเกตการเปลี่ยนแปลงในขนาด ( 7% ) ในมะเขือเทศ
หลังจากเป็น MS ของ 20 หรือ 40 กลับไหวต่อ วัน นี่คือ
เดียวกันอัตราการเจริญเติบโตที่เราสังเกตสำหรับกุหลาบ EXP 2 สั่ง
1 แกน ผลของตัวแปรเหล่านี้สามารถอธิบายได้ด้วยเหตุผลที่ว่าเพื่อ
ชีวกลศาสตร์ , ปริมาณของสัญญาณการรับรู้ของอวัยวะพืช
เป็นอย่างมากขึ้นอยู่กับขนาด ( ความสูงและเส้นผ่าศูนย์กลางของ
แกน ) และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในขนาดและตำแหน่งของโซนงอจริง
( moulia et al . , 2011 )