The Blue robed Old man sitting on t

The Blue robed Old man sitting on the gourd, looked up at the horizon, patting the gourd with a flat look. Suddenly his look changed, as his right hand moved and he clasped between two fingers a glittering light, he sneered seeing it but soon his laugh became a bit sluggish. [TLNote: This Glittering light is Wang Lin’s flying sword]The glittering light in his two fingers slowly dissipated, leaving behind an afterimage

At this moment, the Old man pulled his head back quickly, and the glittering light flashed across his cheeks, disappearing from mid-air after blinking a few times.

The Old man did not stop, but sullenly touched the trace of the wound on his cheek. He stuck his fingers into his mouth, tasted the blood with his tongue, and closed his eyes.

“This kid is quite daring!” After a long time, he opened his eyes and patted the bottle gourd, the gourd shrank immediately, eventually becoming the size of a palm, after opening its stopper, he put it to his lips and took a swig and a wisp of warmth from the wine suddenly spread around.

Huo Fen Country, the Fourth ranked XiuZhen Countries was still in the process of eliminating the Fire beast disaster, but the fire attribute LingQi with it’s natural oppressiveness was causing difficulties in doing breathing practice. Coupled with the ground temperature being too high, along with numerous lava streams being formed, and successive volcanic eruptions, it had caused the mortal kingdoms to turn into ruins.

The Imperial City of the Mortal Kingdom was covered in lava, there were no buildings, there was no life, no creatures, the Huo Fen Country as a whole, was silent as death.

Wang Lin and Li MuWan were moving fast along the way, regarding the scenes on the ground, they both were silent, although Wang Lin had mixed feelings, though he sighed with emotion, if the Heaven revolting bead hadn’t absorbed the fire spirit beast then he feared that he would have already been engulfed by that fire spirit beast and died.

All of this, can be said to be a matter of coincidence, nothing to do with right or wrong, even if at the time Wang Lin would have come to know of the consequences, he would still choose to save himself.

The two flew across the sky like rainbows, soon passing the place where they had first met. Li MuWan glanced at Wang Lin but did not speak.

As for Wang Lin, he was thinking about the people in pursuit; he didn’t have time to care. While flying, Wang Lin suddenly felt something, he stretched out his right hand and the glittering flying sword dropped onto his hands.

Suddenly, Wang Lin stopped abruptly, he stared at the trace of blood on the edge of the sword, sweeping it up with his hand and observing a little, his look changed, from the blood, dense spiritual force fluctuations were emanating. If this person could have such spiritual force in just one drop of blood, then what would be the level of his cultivation!

He pulled out a Jade bottle, after storing the blood, he put it back into his storage bag, Wang Lin felt the pressure of a big mountain pressing down on his mind, he glanced at the big “PUNISH” word atop his head, and sneered inwardly, then without hesitation grabbed Li MuWan and rapidly sped up.

As the Huo Fen Country’s borders rapidly passed by, in the distance the peak that had been first occupied by the Huo Fen Alliance could be seen, at this time on the mountain, flags of the four big factions in the Huo Fen Alliance were hung, showing that it was occupied by Huo Fen Alliance.

Here, Wang Lin stopped himself, and after a bit of silence said: “I won’t send you off!”

Li MuWan biting her lip, looking behind and whispered: “How about you and me take shelter in Luo He Sect?”

Wang Lin maintaining his usual expression said in a dull tone: “No need!” With that said, he pondered a bit, then looking at Li MuWan, patted between his eyebrows with his right hand and Li MuWan’s soul blood flew out.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สีฟ้า robed ชายชราที่นั่งอยู่บนตำลึง มองขึ้นที่ขอบฟ้า patting มะระแบบแบน ก็ดูเขาเปลี่ยน ย้ายมือขวาของเขา และเขา clasped ระหว่างสองนิ้วไฟระยิบ เขายิ้มเยาะเห็น แต่หัวเราะเขาก็ซบเซาบิต [TLNote: Glittering แสงนี้เป็นดาบบิน Wang Lin] แสงระยิบในสองนิ้วของเขาค่อย ๆ dissipated ทิ้ง afterimage การขณะนี้ คนที่ดึงหัวของเขากลับอย่างรวดเร็ว และประกายแสงระยิบบนแก้มของเขา หายไปจากกลางอากาศหลังกระพริบกี่ครั้งคนไม่มีหยุด แต่ sullenly สัมผัสร่องรอยของบาดแผลบนแก้มของเขา เขาติดนิ้วของเขาเข้าไปในปากของเขา ลิ้มเลือด ด้วยลิ้นของเขา และปิดตาของเขา"เด็กคนนี้จะค่อนข้างดูโฉบเฉี่ยว" หลังจากเวลานาน เขาเปิดตาของเขา และ patted งให้ ตำลึงหดทันที ตัวจนกลายเป็น ขนาดของปาล์ม หลังจากเปิดจุกของ เขาใส่ริมฝีปากของเขา และเอา swig และกำมือของความอบอุ่นจากไวน์ก็แพร่กระจายไปทั่วกาเซี่ Fen ประเทศ ประเทศ XiuZhen อันดับสี่ก็ยังคงอยู่ในกระบวนการขจัดภัยพิบัติไฟไหม้สัตว์ แต่แอตทริบิวต์ไฟ LingQi มี oppressiveness ของธรรมชาติทำให้เกิดปัญหาในการทำแบบฝึกหัดการหายใจ ควบคู่กับอุณหภูมิพื้นดินอยู่สูงเกินไป พร้อมกับเกิดกระแสลาวา ตลอดจนภูเขาไฟระเบิดต่อเนื่อง มันได้เกิดอาณาจักรมนุษย์เพื่อเปลี่ยนเป็นซากปรักหักพังคลุมเมืองอิมพีเรียลของอาณาจักรมนุษย์ลาวา มีอาคารไม่มี มีไม่มีชีวิต สิ่งไม่มีชีวิต กาเซี่ Fen ประเทศทั้ง ถูกเงียบเป็นชีวิตWang Lin และ Li MuWan เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วทาง เกี่ยวกับฉากบนพื้นดิน พวกเขาทั้งสองก็เงียบ แม้ว่า Wang Lin มีความรู้สึกผสม ว่าที่สะใภ้ ด้วย ถ้าลูกปัดความน่ารังเกียจของสวรรค์ไม่ดูดไฟวิญญาณสัตว์ แล้วเขากลัวว่า เขาจะมีอยู่แล้วถูกห้อมล้อม โดยที่ไฟวิญญาณสัตว์ และเสียชีวิตทั้งหมดนี้ สามารถพูดจะ เป็นเรื่องบังเอิญ ทำถูกหรือผิด แม้ว่าในขณะที่ Wang Lin จะได้มารู้ผล เขาจะยังเลือกบันทึกตัวเองสองบินข้ามฟากฟ้าเช่นเรน เร็ว ๆ นี้ ผ่านสถานที่ที่พวกเขาได้พบกันครั้งแรก Li MuWan glanced ที่ Wang Lin แต่ไม่ได้พูดสำหรับ Wang Lin เขาคิดเกี่ยวกับคนในการแสวงหา เขาไม่มีเวลาดูแล ขณะบิน Wang Lin ก็รู้สึกอะไรบางอย่าง เขาก็เหยียดมือขวาและดาบบินดวงลดลงบนมือของเขาทันใดนั้น Wang Lin หยุดทันที เขาจ้องไปที่การสืบค้นกลับของเลือดที่ขอบของดาบ กว้างขึ้น ด้วยมือ และการสังเกตเล็กน้อย ดูเขา เปลี่ยน เลือด พลังฝ่ายวิญญาณหนาแน่นที่ผันผวนได้เล็ดลอดออกมา ถ้าบุคคลนี้อาจมีพลังทางจิตวิญญาณดังกล่าวในเลือดเพียงหนึ่งหยด แล้วอะไรจะเป็นระดับของการเพาะปลูกของเขาHe pulled out a Jade bottle, after storing the blood, he put it back into his storage bag, Wang Lin felt the pressure of a big mountain pressing down on his mind, he glanced at the big “PUNISH” word atop his head, and sneered inwardly, then without hesitation grabbed Li MuWan and rapidly sped up.As the Huo Fen Country’s borders rapidly passed by, in the distance the peak that had been first occupied by the Huo Fen Alliance could be seen, at this time on the mountain, flags of the four big factions in the Huo Fen Alliance were hung, showing that it was occupied by Huo Fen Alliance.Here, Wang Lin stopped himself, and after a bit of silence said: “I won’t send you off!”Li MuWan biting her lip, looking behind and whispered: “How about you and me take shelter in Luo He Sect?”Wang Lin maintaining his usual expression said in a dull tone: “No need!” With that said, he pondered a bit, then looking at Li MuWan, patted between his eyebrows with his right hand and Li MuWan’s soul blood flew out.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่คนเสื้อคลุมสีฟ้าเก่านั่งอยู่บนมะระมองขึ้นที่ขอบฟ้าตบมะระที่มีลักษณะแบน ทันใดนั้นรูปลักษณ์ของเขาเปลี่ยนไปเป็นมือขวาของเขาและเขาย้ายประสานระหว่างสองนิ้วที่มีแสงระยิบระยับเขา sneered เห็นมัน แต่ไม่ช้าก็หัวเราะของเขากลายเป็นบิตซบเซา [TLNote: นี่แสงอร่ามเป็นวังของหลินบินดาบ] อร่ามแสงในสองนิ้วมือของเขากระจายไปอย่างช้า ๆ ออกหลัง afterimage ขณะนี้ชายชราดึงหัวของเขากลับมาได้อย่างรวดเร็วและแสงระยิบระยับประกายทั่วแก้มของเขาหายไปจาก กลางอากาศหลังจากกระพริบกี่ครั้ง. คนเก่าก็ไม่ได้หยุด แต่ sullenly สัมผัสร่องรอยของแผลที่แก้มของเขา เขาติดอยู่ที่นิ้วมือของเขาเข้าไปในปากของเขาได้ลิ้มรสเลือดด้วยลิ้นของเขาและปิดตาของเขา. "เด็กคนนี้คือความกล้าหาญมาก!" หลังจากที่เวลานานเขาเปิดตาของเขาและตบมะระขวดมะระหดตัวลงทันทีในที่สุดกลายเป็น ขนาดของปาล์มหลังจากการเปิดปิดของเขานำไปใช้ริมฝีปากของเขาเข้าไปอึกและกำมือของความอบอุ่นจากไวน์ก็แพร่กระจายไปทั่วก. Huo Fen ประเทศที่สี่อันดับ XiuZhen ประเทศยังคงอยู่ในขั้นตอนของการกำจัดที่ ไฟไหม้ภัยพิบัติสัตว์ แต่แอตทริบิวต์ไฟ Lingqi กับมันกดขี่ธรรมชาติที่ก่อให้เกิดความยากลำบากในการทำเช่นการหายใจการปฏิบัติ ควบคู่ไปกับอุณหภูมิพื้นดินสูงเกินไปพร้อมกับกระแสลาวาจำนวนมากถูกสร้างขึ้นและการปะทุของภูเขาไฟต่อเนื่องมันก็เกิดจากสหราชอาณาจักรต้องตายจะกลายเป็นซากปรักหักพัง. เมืองจักรพรรดิของ Mortal ราชอาณาจักรถูกปกคลุมด้วยลาวามีอาคารไม่มี มีชีวิตไม่มีสิ่งมีชีวิตที่ Huo Fen ประเทศโดยรวมก็เงียบเป็นตาย. วังหลินและหลี่ Muwan กำลังจะย้ายได้อย่างรวดเร็วตามวิธีการที่เกี่ยวกับฉากบนพื้นดินที่พวกเขาทั้งคู่เงียบแม้ว่าวังหลินได้ผสม ความรู้สึกว่าเขาถอนหายใจด้วยอารมณ์ถ้าสวรรค์รังเกียจลูกปัดได้ไม่ดูดซึมสัตว์วิญญาณไฟแล้วเขาก็กลัวว่าเขาจะได้รับการปกคลุมไปด้วยจิตวิญญาณที่สัตว์ไฟและเสียชีวิต. ทั้งหมดนี้สามารถจะกล่าวว่าเป็นเรื่อง บังเอิญไม่มีอะไรจะทำอย่างไรกับที่ถูกหรือผิดแม้ว่าในเวลาวังหลินจะได้มาจะรู้ว่าผลที่ตามมาเขาก็ยังคงเลือกที่จะช่วยตัวเอง. ทั้งสองบินข้ามฟ้าเหมือนรุ้ง, เร็ว ๆ นี้ผ่านสถานที่ที่พวกเขา ได้พบกันครั้งแรก หลี่ Muwan เหลือบมองไปที่วังหลิน แต่ไม่ได้พูด. ในฐานะที่เป็นวังหลินเขาคิดเกี่ยวกับคนที่อยู่ในการแสวงหา; เขาไม่ได้มีเวลาที่จะดูแล ขณะบินวังหลินจู่ ๆ ก็รู้สึกว่าสิ่งที่เขาทอดยาวออกไปทางขวามือของเขาและอร่ามดาบบินลงบนมือของเขา. ทันใดนั้นวังหลินหยุดกึกเขาจ้องที่ร่องรอยของเลือดบนคมดาบที่กวาดขึ้นกับ มือและการสังเกตเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาดูเขาเปลี่ยนจากเลือดที่มีความหนาแน่นสูงความผันผวนแรงจิตวิญญาณถูกเล็ดลอดออกมา ถ้าคนนี้อาจจะมีผลบังคับใช้ทางจิตวิญญาณดังกล่าวในเวลาเพียงหนึ่งหยดเลือดแล้วสิ่งที่จะเป็นระดับของการเพาะปลูกของเขา! เขาดึงออกมาจากขวดหยกหลังการจัดเก็บเลือดที่เขานำมันกลับเข้ามาในถุงเก็บของเขาวังหลินรู้สึกว่า ความกดดันของภูเขาขนาดใหญ่กดลงในใจของเขาเขาเหลือบมองไปที่บิ๊กคำว่า "ลงโทษ" อยู่บนศีรษะของเขาและยิ้มเยาะในใจแล้วโดยไม่ลังเลคว้า Li Muwan อย่างรวดเร็วและเร่งความเร็วขึ้น. ในฐานะที่เป็นพรมแดน Huo Fen ประเทศผ่านได้อย่างรวดเร็วโดยใน ระยะทางสูงสุดที่ได้รับการครอบครองเป็นครั้งแรกโดย Huo Fen พันธมิตรอาจจะเห็นในเวลานี้บนภูเขา, ธงของสี่กลุ่มใหญ่ใน Huo Fen พันธมิตรถูกแขวนแสดงให้เห็นว่ามันถูกครอบครองโดย Huo Fen พันธมิตร. ที่นี่ วังหลินหยุดตัวเองและหลังจากที่บิตของความเงียบกล่าวว่า "ผมจะไม่ส่งออก!" หลี่ Muwan กัดริมฝีปากของเธอที่กำลังมองหาที่อยู่เบื้องหลังและกระซิบ: "วิธีการเกี่ยวกับคุณและฉันใช้ที่อยู่อาศัยใน Luo เขานิกาย?" วัง หลินแสดงออกการรักษาตามปกติของเขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่น่าเบื่อ: "ไม่ต้อง!" กับที่กล่าวว่าเขาครุ่นคิดเล็กน้อยแล้วมองไปที่หลี่ Muwan ตบระหว่างคิ้วของเขาด้วยมือขวาของเขาและเลือดจิตวิญญาณของหลี่ Muwan บินออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สีฟ้าชายชรานั่งอยู่บน robed มะระ , มองไปที่ขอบฟ้า ตบ น้ำเต้า มีลักษณะแบน ทันใดนั้นตาของเขาเปลี่ยนเป็นมือขวาของเขาย้ายเขาไว้ระหว่างนิ้วมือสองแสงระยิบระยับ เขา sneered ที่เห็นมัน แต่แล้วเสียงหัวเราะของเขาก็อืดนิดหน่อย [ tlnote : แสงระยิบระยับนี่หวังหลินบินดาบ ] แสงระยิบระยับในเขาสองนิ้วค่อยๆ ลดลง เหลือเป็นมโนภาพในช่วงเวลานั้น ชายชราดึงหัวของเขากลับอย่างรวดเร็ว และแสงระยิบระยับประกายทั่วแก้มของเขาหายไปจากกลางอากาศหลังจากกระพริบตาสองสามครั้งชายชราไม่ได้หยุด แต่ sullenly สัมผัสรอยแผลที่แก้มของเขา เขาแหย่นิ้วของเขาเข้าไปในปากของเขาได้ลิ้มรสเลือดกับลิ้นของเขา แล้วหลับตา" เจ้าเด็กนี้กล้ามาก ! " หลังจากที่เวลานาน เขาเปิดตาของเขาและลูบหัวขวดมะระ , มะระหดตัวทันที ในที่สุดกลายเป็นขนาดของปาล์ม หลังจากเปิดจุก เขาใส่มันกับริมฝีปากของเขา แล้วเอาน้ำ และขมวดของไออุ่นจากไวน์ก็กระจายไปทั่วฮัวเฟินประเทศอันดับที่สี่ xiuzhen ประเทศยังอยู่ในกระบวนการของการยิงสัตว์ของภัยพิบัติ แต่ไฟ lingqi กับมันความยากธรรมชาติก่อให้เกิดความยากลำบากในการทำลมหายใจ ฝึก คู่กับอุณหภูมิดินถูกมาก พร้อมกับกระแสลาวามากมายที่ถูกสร้างขึ้น และ ต่อเนื่อง ภูเขาไฟปะทุ มันทำให้อาณาจักรมนุษย์กลายเป็นซากปรักหักพังเมืองหลวงของอาณาจักรมนุษย์ถูกปกคลุมไปด้วยลาวา ไม่มีตึก ไม่มีชีวิต ไม่มีสิ่งมีชีวิตตระกูลฮั่ว เฟิน ประเทศทั้งหมด เงียบเป็นตายหวังหลิน และ หลี่ หมู านเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วไปตามทาง เกี่ยวกับฉากบนพื้นดิน พวกเขาทั้งสองก็เงียบ แม้ว่าหวังหลินรู้สึกผสมแม้ว่าเขาถอนหายใจด้วยอารมณ์ ถ้าสวรรค์รังเกียจลูกปัดไม่ได้ดูดวิญญาณไฟนั้น เขาก็กลัวว่าเขาจะถูกห้อมล้อมด้วยจิตวิญญาณยิงสัตว์ และตายทั้งหมดนี้ สามารถกล่าวได้ว่าเป็นเรื่องของความบังเอิญ ไม่เกี่ยวกับถูกหรือผิด ถ้าตอนนั้นหวังหลินจะได้รู้ผล เขาก็ยังเลือกที่จะปกป้องตัวเองสองบินข้ามท้องฟ้าเหมือนสีรุ้ง , เร็ว ๆนี้ผ่านสถานที่ที่พวกเขาได้พบกันครั้งแรก อีหมู านดู หวัง หลิน แต่ไม่ได้พูดส่วน หวัง หลิน เขาคิดถึงประชาชนในการแสวงหา เขาไม่มีเวลาดูแล ขณะบิน หวัง หลิน พลันรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง เขายืดมือขวาของเขาและอร่ามบินดาบหล่นลงบนมือของเขาทันใดนั้น หวัง หลิน หยุดชะงัก เขาจ้องมองรอยเลือดบนคมดาบกวาดมันกับมือของเขา สังเกตๆ ดูเขาเปลี่ยนไป จากเลือด หนาแน่นพลังของกำลังบรรเลง . ถ้าคนๆนี้อาจจะบังคับจิตใจ เช่น ในเพียงหนึ่งหยดเลือดแล้วจะเป็นระดับของการเพาะปลูกของเขา !เขาดึงออก หยก ขวด หลังจากเก็บเลือด เขาใส่มันกลับเข้าไปในถุงกระเป๋าของเขา หวังหลินรู้สึกความดันของภูเขาใหญ่กดลงบนหัว เขาชายตามองบิ๊ก " ลงโทษ " คำพูดบนหัวของเขาและเยาะเย้ยจากภายใน แล้วโดยไม่รีรอ คว้า ลี หมู านอย่างรวดเร็วและเร่งขึ้นไปเป็น ฮัว เฟินประเทศพรมแดนอย่างรวดเร็วผ่านไปในระยะห่างสูงสุดที่ได้รับครั้งแรกที่ครอบครองโดย ฮัว เฟิน พันธมิตรอาจจะเห็นในเวลานี้บนภูเขา , ธงของทั้งสี่กลุ่มใน ฮัว เฟิน พันธมิตรใหญ่แขวนอยู่ แสดงว่ามันถูกครอบครองโดยกลุ่มเฟินฮัวที่นี่ หวัง หลิน หยุดเอง และหลังจากที่บิตของความเงียบ กล่าวว่า " ผมจะไม่ส่งคุณไป ! "อีหมู านกัดริมฝีปาก มองข้างหลังแล้วกระซิบว่า " วิธีการเกี่ยวกับคุณและฉันอาศัยในนิกายลูเขา ? "หวังหลินรักษาสีหน้าปกติของเขากล่าวว่าในเสียงทึบ : " ไม่จำเป็น ! " อย่างที่พูด เขาครุ่นคิดเล็กน้อยแล้วมองอีหมู าน , patted ระหว่างคิ้วของเขาด้วยมือขวาของเขาและอีหมู านวิญญาณเลือดบินออกมา