2)Second, a supply chain adds value

2)Second, a supply chain adds value to the product (or transformed inputs), but the consumer DON'T. Consumer consumes the product and depletes its market value. Used goods are always cheaper than the new ones. A supply chain and every member in i!t have the irrefutable duty to add values to the material flow, and they must learn how to improve the business and its management; but consumers will never need to do that Their job is to use the money to vote which supply chain best satisfy their demand.
3)Third, a supply chain is always specialised amd a consumer is always general. A computer manufacturing supply chain only produces computers, whilst a consumer will have to buy food, clothing, and automobile as well as computers. Due to the extremely divers nature of consumer's purchasing, to put the consumer
as part of a supply chain will not be helpful in understanding the nature of a supply chain and may cause considerable confusion theoretically and log;ically.


Based on these three fundamental differences between the nature of supply chain and that of the consumer, it is more appropriate and less confusion if we separate the consumer away from the concept of the supply chain. This definition of supply chain without consumer will not deprive the immense benefits that consumer may contribute to the supply chain. How the end-consumer plays this pivotal role in the existence and the management of supply chain is the core notion of supply chain management.

The end-consumer to a supply chain is perhaps the most important factor of all as far as its management is concerned. Everything a supply chain does is driven by the needs and wants of the end-consumer. The contents of SCM are populated with the approaches, activities as well as the strategies that are aiming at delivering the products and services to satisfy the end-consumer. Therefore, it is safe to say that the SCM should be and has always been a customer centred management. This reflects the typical characteristic of supply chain's customer orientation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2) ที่สอง ห่วงโซ่อุปทานที่เพิ่มมูลค่าให้ผลิตภัณฑ์ (หรือแปรรูปปัจจัยการผลิต), แต่ผู้บริโภคไม่ ผู้บริโภคใช้ผลิตภัณฑ์ และคุณสมบัติค่าของตลาด สินค้าที่ใช้มักถูกกว่าคนใหม่ ห่วงโซ่อุปทานและสมาชิกทุกคนในผม! t มีหน้าที่นำการเพิ่มค่าการไหลของวัสดุ และพวกเขาต้องเรียนรู้วิธีการปรับปรุงธุรกิจและการบริหารจัดการ แต่ผู้บริโภคจะไม่ต้องทำงานของพวกเขาจะใช้เงินเพื่อการออกเสียงลงคะแนนซึ่งห่วงโซ่อุปทานที่ดีที่สุดตอบสนองความต้องการของพวกเขาสาม 3) ห่วงโซ่อุปทานเป็นเสมอเฉพาะ amd ผู้บริโภคอยู่เสมอทั่วไป คอมพิวเตอร์การผลิตห่วงโซ่อุปทานเท่าผลิตคอมพิวเตอร์ ในขณะที่ผู้บริโภคจะต้องซื้ออาหาร เสื้อ ผ้า และรถยนต์ รวมทั้งคอมพิวเตอร์ เนื่องจากลักษณะของการจัดซื้อของผู้บริโภค การใส่ผู้บริโภคนักดำน้ำมากเป็นส่วนหนึ่งของห่วงโซ่อุปทานจะไม่เป็นประโยชน์ในการเข้าใจธรรมชาติของห่วงโซ่อุปทาน และอาจทำให้เกิดความสับสนมากในทางทฤษฎี และ ล็อก icallyตามความแตกต่างพื้นฐานเหล่านี้สามระหว่างธรรมชาติของห่วงโซ่อุปทานของผู้บริโภค ได้ความสับสนที่เหมาะสม และน้อยมากถ้าเราแบ่งผู้บริโภคออกไปจากแนวคิดของโซ่อุปทาน คำนิยามนี้ของห่วงโซ่อุปทาน โดยผู้บริโภคไม่จะลิดรอนที่รองรีดผลประโยชน์ที่ผู้บริโภคอาจนำไปสู่ห่วงโซ่อุปทานได้ วิธีเล่นนี้บทบาทสำคัญในการดำรงอยู่และการจัดการห่วงโซ่อุปทานของผู้บริโภคเป็นแนวคิดหลักของการจัดการห่วงโซ่อุปทานผู้บริโภคการห่วงโซ่อุปทานเป็นอาจเป็นปัจจัยสำคัญสุดของทั้งหมดเป็นการบริหารเกี่ยวข้อง ห่วงโซ่อุปทานได้ขับเคลื่อน โดยความต้องการ และต้องการของผู้บริโภค เนื้อหาของ SCM จะเติม ด้วยวิธีการ กิจกรรม ตลอดจนยุทธศาสตร์ที่มีเป้าหมายในการส่งมอบผลิตภัณฑ์และบริการเพื่อตอบสนองผู้บริโภค ดังนั้น จึงพูดว่า SCM ควร และได้รับการจัดการลูกค้าเป็นศูนย์กลางเสมอ สะท้อนให้เห็นถึงลักษณะทั่วไปของห่วงโซ่อุปทานการวางแนวของลูกค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2) ประการที่สองห่วงโซ่อุปทานเพิ่มมูลค่าให้กับสินค้า (หรือปัจจัยการผลิตเปลี่ยน) แต่ผู้บริโภค DO NOT ผู้บริโภคกินผลิตภัณฑ์และบั่นทอนมูลค่าตลาด สินค้ามือสองมักจะมีราคาถูกกว่าของใหม่กว่า ! ห่วงโซ่อุปทานและสมาชิกในทุกฉัน t มีหน้าที่หักล้างไม่ได้ที่จะเพิ่มมูลค่าให้กับการไหลของวัสดุและพวกเขาต้องเรียนรู้วิธีการปรับปรุงธุรกิจและการจัดการของตน แต่ผู้บริโภคไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้นงานของพวกเขาคือการใช้เงินในการออกเสียงลงคะแนนซึ่งห่วงโซ่อุปทานที่ดีที่สุดตอบสนองความต้องการของพวกเขา.
3) ประการที่สามห่วงโซ่อุปทานอยู่เสมอเฉพาะเอเอ็มดีของผู้บริโภคอยู่เสมอทั่วไป ห่วงโซ่อุปทานการผลิตคอมพิวเตอร์เพียง แต่ผลิตคอมพิวเตอร์ในขณะที่ผู้บริโภคจะต้องซื้ออาหารเสื้อผ้าและรถยนต์เช่นเดียวกับเครื่องคอมพิวเตอร์ เนื่องจากการดำน้ำธรรมชาติมากของการซื้อของผู้บริโภคที่จะนำผู้บริโภค
เป็นส่วนหนึ่งของห่วงโซ่อุปทานจะไม่เป็นประโยชน์ในการทำความเข้าใจธรรมชาติของห่วงโซ่อุปทานและอาจทำให้เกิดความสับสนมากในทางทฤษฎีและเข้าสู่ระบบ. ically จากสามเหล่านี้แตกต่างพื้นฐานระหว่าง ธรรมชาติของห่วงโซ่อุปทานและที่ของผู้บริโภคก็มีความเหมาะสมและความสับสนน้อยถ้าเราแยกผู้บริโภคออกไปจากแนวคิดของห่วงโซ่อุปทาน คำนิยามนี้ของห่วงโซ่อุปทานของผู้บริโภคโดยไม่จะไม่กีดกันประโยชน์อันยิ่งใหญ่ที่ผู้บริโภคอาจนำไปสู่ห่วงโซ่อุปทาน วิธีการแบบ end-ผู้บริโภคเล่นบทบาทสำคัญในการดำรงอยู่และการจัดการห่วงโซ่อุปทานเป็นความคิดหลักของการจัดการห่วงโซ่อุปทาน. ปลายผู้บริโภคห่วงโซ่อุปทานอาจจะเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดของทั้งหมดเท่าที่เป็นผู้บริหารของ บริษัท มีความกังวล . ทุกสิ่งที่ห่วงโซ่อุปทานจะเป็นแรงผลักดันจากความต้องการและความต้องการของผู้บริโภคปลาย เนื้อหาของ SCM จะมีประชากรที่มีแนวทางการจัดกิจกรรมเช่นเดียวกับกลยุทธ์ที่มีเป้าหมายในการส่งมอบผลิตภัณฑ์และบริการเพื่อตอบสนองความสิ้นสุดของผู้บริโภค ดังนั้นจึงมีความปลอดภัยที่จะบอกว่า SCM ที่ควรจะเป็นและได้รับเสมอการจัดการลูกค้าเป็นศูนย์กลาง นี้สะท้อนให้เห็นถึงลักษณะทั่วไปของการวางแนวของลูกค้าของห่วงโซ่อุปทาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 ) ประการที่สอง ห่วงโซ่อุปทาน เป็นการเพิ่มมูลค่าให้กับสินค้า ( หรือแปลงปัจจัยการผลิต ) แต่ผู้บริโภคไม่ ผู้บริโภคที่ใช้ผลิตภัณฑ์และบั่นทอนมูลค่าของตลาด สินค้าที่ใช้มักจะราคาถูกกว่าใหม่ ห่วงโซ่อุปทานและสมาชิกทุกคนในชั้น ! ไม่มีหน้าที่ได้เพิ่มมูลค่าการไหลของวัสดุ และพวกเขาต้องเรียนรู้วิธีที่จะปรับปรุงธุรกิจ และการบริหารจัดการ แต่ผู้บริโภคจะได้ไม่ต้องทำ งานของพวกเขาคือการใช้เงินเพื่อโหวตที่ห่วงโซ่อุปทานที่ดีที่สุดตอบสนองความต้องการของพวกเขา3 ) ที่สาม , ห่วงโซ่อุปทานเป็นเฉพาะเสมอและผู้บริโภคมักจะทั่วไป คอมพิวเตอร์การผลิตห่วงโซ่อุปทานเท่านั้นผลิตคอมพิวเตอร์ ในขณะที่ผู้บริโภคจะต้องซื้ออาหาร เสื้อผ้า และรถยนต์ รวมทั้งคอมพิวเตอร์ เนื่องจากธรรมชาติมากนักดำน้ำซื้อของผู้บริโภค เพื่อให้ผู้บริโภคเป็นส่วนหนึ่งของห่วงโซ่อุปทานจะไม่เป็นประโยชน์ในการเข้าใจลักษณะของโซ่อุปทาน และอาจทำให้เกิดความสับสนมากในทางทฤษฎีและเข้าสู่ระบบ ; ically .ตามเหล่านี้สามความแตกต่างพื้นฐานระหว่างธรรมชาติของห่วงโซ่อุปทานและของผู้บริโภค มันมีความเหมาะสมมากขึ้น และความสับสนน้อยลง ถ้าเราแยกผู้บริโภคไปจากแนวคิดของห่วงโซ่อุปทาน นี้ความหมายของโซ่อุปทาน โดยผู้บริโภคจะไม่ลิดรอนผลประโยชน์มหาศาลที่ผู้บริโภคอาจสนับสนุนห่วงโซ่อุปทาน วิธีการเล่นนี้ผู้บริโภคปลาย pivotal บทบาทในการดำรงอยู่และการจัดการห่วงโซ่อุปทานเป็นหลักความคิดของการจัดการห่วงโซ่อุปทานท้ายที่สุดผู้บริโภคห่วงโซ่อุปทานอาจเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดของทั้งหมดเท่าที่การจัดการที่เกี่ยวข้อง ทุกอย่างในห่วงโซ่อุปทานจะถูกขับเคลื่อนโดยความต้องการและความต้องการของผู้บริโภคปลาย เนื้อหาของ SCM มีประชากรด้วยวิธีการต่างๆ รวมทั้งกลยุทธ์ที่มีเป้าหมายในการส่งมอบผลิตภัณฑ์และบริการเพื่อตอบสนองผู้บริโภคปลาย ดังนั้นจึงปลอดภัยที่จะกล่าวว่า SCM ควรเป็นและได้รับเสมอเน้นลูกค้าเป็นศูนย์กลางการจัดการ นี้สะท้อนให้เห็นถึงลักษณะโดยทั่วไปของห่วงโซ่อุปทานของลูกค้าเป้าหมาย