Well, the Colonel hadn’t gone. He w

Well, the Colonel hadn’t gone. He was leaning back in the armchair, his legs stretched out, looking as if he was fast asleep. Had Steve gone, on his own? Or was he upstairs? Susan half turned, with his name on her lips, and as she did so she caught a glimpse of something different, out of the corner of her eye; a frightening thing.
A terrifying thing

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดี พันไม่ได้หายไป เขาถูกพิงในอาร์มแชร์ ขายืดออก มองว่าเขาก็หลับไปอย่างรวดเร็ว มี Steve ไป ในของเขาเอง หรือถูกเขาชั้นบน ซูซานครึ่ง ถูก ชื่อของเขาบนริมฝีปากของเธอ และเธอทำให้ เธอจับความสิ่งที่แตกต่าง จากมุมของดวงตาของเธอ สิ่งน่ากลัว สิ่งน่ากลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Well, พันเอกไม่ได้ไป เขาเป็นคนที่พิงหลังในเก้าอี้ขาของเขายืดออกมองราวกับว่าเขาเป็นหลับไปอย่างรวดเร็ว สตีฟได้หายไปกับตัวเขาเอง? หรือเขาเป็นชั้นบน? ซูซานหันครึ่งหนึ่งที่มีชื่อของเขาบนริมฝีปากของเธอและขณะที่เธอทำเช่นนั้นเธอจับเหลือบของบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกันออกมาจากมุมของตาของเธอ; เป็นสิ่งที่น่ากลัว.
สิ่งที่น่ากลัว